ငါသည္ မင္း၏ နန္းေတာ္တြင္း ၌ ''အဘိသမၼတ''မည္ေသာ နန္းတြင္းေစာင့္ ျဖစ္ခဲ့၏၊ ထိုအခါ ငါသည္ ျပာသာဒ္သို႔ ဝင္လတ္ေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးျမင္ရ၏။ ထိုအခါ ငါသည္ ကုလား ဇလပ္ပန္းကို ယူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းသံဃာ၌ ၾကဲျဖန္႔ ပူေဇာ္ခဲ့၏၊
ျမတ္စြာဘုရားအား အသီးအျခား ျပဳ၍ ထိုေရွးၾကဲျဖန္႔ေသာ ပန္းထက္ လြန္စြာ ၾကဲျဖန္႔ ပူေဇာ္ခဲ့၏။
ဤဘဒၵကမၻာမွ ကိုးဆယ့္ေလး ကမၻာထက္၌ ကုလားဇလပ္ပန္းကို ပူေဇာ္ခဲ့ရေသာ အခါမွစ၍ ငါသည္ အပါယ္ေလးပါး လားရသည္ကို မသိစဘူးေပ။
ဤသို႔ ျဖစ္ရျခင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ပန္းပူေဇာ္ရျခင္း၏ အက်ဳိးေပတည္း။
ဤဘဒၵကမၻာမွ ရွစ္ဆယ့္ခုနစ္ကမၻာထက္၌ ရတနာခုနစ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္သည္ျဖစ္၍ မ်ားျမတ္သည့္ ဗိုလ္ပါအင္အား ရွိကုန္ေသာ တန္ခိုးႀကီးမားကုန္ေသာ စၾကဝေတးမင္းတို႔သည္ ေလးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးကုန္၏။
ေလးပါးေသာ ပဋိသမၻိဒါတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ရွစ္ပါးေသာ ဤဝိေမာကၡတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ေျခာက္ပါးေသာ အဘိညာဥ္တို႔ကို လည္းေကာင္း မ်က္ေမွာက္ ျပဳအပ္ပါကုန္ၿပီ။ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမေတာ္ကို လိုက္နာက်င့္သံုးၿပီးပါၿပီ။
ဤသို႔လွ်င္ အသွ်င္ကဏေဝရပုပၹိယမေထရ္သည္ ဤဂါထာတို႔ကို မိန္႔ဆိုေတာ္မူ၏။
(အသွ်င္ကဏေဝရပုပၹိယမေထရ္၊ ေထရအပဒါန္။)
No comments:
Post a Comment