ဒီေမးခြန္းေလးကို စဥ္းစားဖို႔အတြက္ ေအာက္ပါေမးခြန္းေတြကို အရင္ဆံုးဖတ္ၾကည့္ရေအာင္
၁ ။ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ဂုဏ္ ျဒပ္ေငြေၾကးနဲ႔ ကိုယ္လက္အဂါၤနဲ႔ တစ္ခု ေရြးခ်ယ္ရမယ္ဆိုရင္ ဘာကို ေရြးခ်ယ္မလဲ
၂ ။ ကိုယ္လက္အဂါၤနဲ႔ အသက္ နဲ႔ တစ္ခု ေရြးခ်ယ္ရမယ္ဆိုရင္ ဘာကို ေရြးခ်ယ္မလဲ
၃ ။ အသက္နဲ႔ ကိုယ္က်င့္သီလ နဲ႔ တစ္ခုေရြးခ်ယ္ရမယ္ဆိုရင္ ဘာကို ေရြးခ်ယ္မလဲ
၁ ။ ကိုယ္လက္အဂါၤကိုပဲ အမ်ားစုေရြးခ်ယ္ၾကပါလိမ့္မယ္
ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ကိုယ္လက္အဂါၤ သန္စြမ္းေနသေရြ႕ ေငြေၾကးဥစၥာ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြဆိုတာ အလြယ္တကူ ရွာေဖြနုိင္တယ္မဟုတ္လား ။ တစ္ခါတုန္း ႏိုင္ငံျခား မွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္သမား တစ္ေယာက္ ဟာ လုပ္ငန္းခြင္မွာ ထိခိုက္ဒါဏ္ရာရပါတယ္ ။ သူ႔ရဲ႕ လက္ ၂ ဆစ္ဟာတစ္ပတ္အတြင္း ခြဲစိတ္ရမယ့္ အေျခအေနမွာရွိပါတယ္ ။ အဲဒီ လက္ ၂ ဆစ္ဟာ မခြဲစိတ္ရင္ လက္ ၂ ဆစ္လံုးျဖတ္ပစ္ ရမွာျဖစ္ ပါတယ္ ။ တစ္ခုရွိတာက အဲဒီ လူ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ႏုိင္ငံမွာ ေလ်ာ္ေၾကးဥပေဒရွိတယ္ ။ လက္ တစ္ဆစ္ကို သိန္း ၁၀၀ လက္၂ ဆစ္ဆိုေတာ့ သူသာ လက္ျဖတ္ဖို႔ေရြးခ်ယ္လိုက္ရင္ သိန္း ၂၀၀ ရမွာပါ ။ ဒီေတာ့ အလုပ္သမားက စဥ္းစားတယ္ သူ တစ္ႏွစ္လံုးလုပ္ရင္ေတာင္ သိန္း ၁၀၀ မရဘူး ။ အခု လက္ ကေလး ၂ ဆစ္ျဖတ္လိုက္တာနဲ႔ သိန္း ၂၀၀ ေတာင္ရမွာဆိုေတာ့ လက္ျဖတ္ခံျပီး ျမန္မာႏုိင္ငံျပန္လာ ရင္းႏွီးဖို႔ စဥ္းစားတယ္ ဒါေပမယ့္ သူ႔ဘ၀မွာ ကိုယ္လက္အဂါၤမျပည့္မစံုနဲ႔လည္းသူမေနခ်င္ဘူး ။ ကိုယ့္လူ တို႔ဆိုရင္ေရာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ။ တစ္ပတ္လံုးလံုးစဥ္းစားျပီးတဲ့အခါ ေနာက္ဆံုး အလုပ္သမားဟာ လက္ကို အျဖတ္မခံေတာ့ပဲ ေငြ သိန္း ၂၀၀ ကိုပဲ အဆံုးရွံုးခးံလိုက္ေတာ့တယ္ ။ သူ႔အေတြးထဲ မွာ ေငြေၾကးဥစၥာဟာ အခ်ိန္မေရြးျပန္ရွာလို႔ရတယ္ လက္ ၂ ဆစ္ကေတာ့ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မရပဲ ထာ၀ဆံုးရွံုး သြားမယ့္အရာလို႔ သတ္မွတ္ခဲ့လို႔ပါပဲ ။
၂ ။ အသက္ကိုပဲ အမ်ားစု ေရြးခ်ယ္ၾကပါလိမ့္မယ္
ဒီေမးခြန္းက ရွင္းပါတယ္ ဘယ္သူကမွ လက္တစ္ဆစ္ျဖတ္မလား အေသခံမလားဆိုရင္ လက္ တစ္ဆစ္ ပဲျဖတ္ၾကမွာပါ ။ အသက္က ပိုတန္ဖိုးရွိတာကိုး ။ လူ ၁၀၀မွာ လူ ၉၉ ေယာက္က ဒီအေျဖကို ေရြးၾကပါ လိမ့္မယ္ ။ ကဲ ဒါဆို ဥစၥာပစၥည္းထက္ ကိုယ္လက္အဂါၤက ပိုတန္ဖိုးရွိတယ္ ကိုယ္လက္အဂါၤထက္ အသက္က ပိုတန္ဖိုးရွိတယ္ေပါ့ ။
၃ ။ အသက္နဲ႔ ကိုယ္က်င့္သီလ ခင္ဗ်ား ဘာကိုေရြးမလဲ
အေတာ္စဥ္းစားရၾကပ္တဲ့ေမးခြန္းပါ ။ လူအမ်ားစု ေပါ့ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ အသက္ေတာ့ အဆံုးမခံႏုိင္ဘူး ကိုယ္က်င့္သီလေတာ့တစ္ခါေလာက္ ေဖာက္လိုက္ပါ့မယ္ဆိုတဲ့လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါလိမ့္မယ္ ။ ကိုယ္က်င့္သီလ ကို အသက္နဲ႔ရင္းျပီး ေစာင့္ထိမ္းႏုိင္တဲ့ လူ ဒီေခတ္ၾကီးမွာ ရွိပါ့မလား ဆိုတာ ေတြး စရာေတာင္ သိပ္မလိုေတာ့ပါဘူး ။ အခု စာေရးသူကိုယ္တိုင္ လည္း ဒီေမးခြန္းကို အၾကိမ္ၾကိမ္စဥ္းစားဖူး ပါတယ္ ။ တစ္ခါတုန္းက လူတစ္ေယာက္က ေမးဖူးတယ္ ။ ကိုယ္က်င့္တရားကို ေဖာက္ဖ်က္လိုက္ လို႔ ေငြသိန္း ၂၀၀၀ ရမယ္ တစ္ခါေလးပဲ ေဖာက္ဖ်က္မယ္ သိန္း ၂၀၀၀ ယူျပီး ေနာက္ပိုင္းအက်င့္ သီလ ကို ျပန္ေဆာက္တည္မယ္ ကုသိုလ္ေတြလုပ္မယ္ အဲဒါဆို အဲဒီတစ္ခါေဖာက္ဖ်က္မိတဲ့အျပစ္ထက္ သူေနာက္ပိုင္းလုပ္မယ့္ကုသိုလ္က ပိုမ်ားေနရင္ သူ တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ကိုယ္က်င့္သီလကို ေဖာက္ဖ်က္ သင့္ ပါသလားဆိုတဲ့ေမးခြန္းပါပဲ ။ အေတာ္ေျဖရခက္တဲ့ေမးခြန္းပါ ။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ေျပာရရင္ေတာ့ဒါဟာ ကိုယ္လုပ္တဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို ကိုယ္ဘယ္လို ခံယူသလဲဆိုတဲ့အေပၚမူတည္မယ္ထင္ပါတယ္ ။ ကိုယ္က်င့္ သီလ ကို အသက္ထက္ပိုတန္ဖိုးထားတဲ့လူေတြကေတာ့ ငတ္ရင္ငတ္ပါေစ ကိုယ္က်င့္သီလကိုေစာင့္ထိမ္း က်ပါလိမ့္မယ္ ။ အစြန္းထင္းခံမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ ကိုယ္က်င့္သီလဆိုတာ အသက္ေလာက္ ဘ၀ေလာက္ အေရးမၾကီး ဘူးလို႔ ခံယူထားတဲ့သူေတြကေတာ့ ေဖာက္ဖ်က္ၾကမွာပါ ။ တစ္ခုရွိတာက တစ္ခါေဖာက္ ဖ်က္ျပီးတဲ့ လူဟာ အၾကိမ္ၾကိမ္ေဖာက္ဖ်က္ဖို႔၀န္မေလးတတ္ၾကေတာ့ပါဘူး ။ ဥပမာ အရက္ တစ္ပုလင္းေသာက္တဲ့လူဟာ ေနာက္ထပ္ပုလင္းေပါင္းမ်ားစြာ ေသာက္မိသလိုမ်ိဳး ေဆးလိပ္ တစ္လိပ္ေသာက္တ့ဲ လူဟာ ေနာက္ထပ္ေဆးလိပ္ေပါင္းမ်ားစြာေသာက္မိသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။
ဒီေတာ့ ကိုယ္က်င့္သီလကို ေစာင့္ထိမ္းဖို႔ဆိုတာ အသက္ကို ဆံုးရွံုးခံရတာထက္ ပိုခက္ခဲ ပိုအဖိုးတန္ပါ တယ္လို႔ ေယဘူယ်ေကာက္ခ်က္ခ်ရေအာင္ ။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ မူရင္း ေရးသားလိုတဲ့ ဘ၀မွာ တန္ဖိုးအရွိဆံုးအရာဆိုတာ
၁ ။ က်န္းမာေရး ( မွန္ပါတယ္ ဘုရားေဟာတဲ့အထဲမွာလည္းပါတယ္ ဂုဏ္ရွိတယ္ ေငြရွိမယ္ သံုး မကုန္ေအာင္ ခ်မ္းသာတယ္ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္လူ က်န္းမာေရးမေကာင္းဘူးဆိုုရင္ အရာရာဟာ အလကား ပါပဲ ေငြးေပးလို႔ကုႏုိင္တယ္ဆိုေပမယ့္ေငြေပးလို႔မကုႏုိင္တဲ့အရာေတြအမ်ားၾကီးပါပဲ )
၂ ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ( သိပ္မွန္တယ္ ေငြေပးတိုင္းလည္း လူတစ္ေယာက္ေမတၱာ ကိုရခ်င္မွရလိမ့္မယ္ ရလည္း အတုအေယာာင္ပဲရလိမ့္မယ္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ ေငြေၾကးဥစၥာနဲပမပတ္သတ္တဲ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အျဖည္ ထည္ အၾကည္သက္သက္ပါ )
၂ ။ သီလ သမာဓိ ( ဒီအခ်က္ကလည္း မွန္ပါတယ္ သီလသမာဓိဆိုတာ လည္းရွိသင့္တဲ့အခ်က္ပါ ဥပမာ ဗ်ာ ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေငြေတြရွာေနတယ္ အလုပ္ေတြလုပ္ၾကရတယ ္ကိုယ့္မိသားစုအတြက္ သားေတြ သမီးေတြေနာင္ေရးအတြက္ ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာမွာ အက်ယ္ခ်ဲ႕ေလး ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္းရွင္းျပခ်င္တယ္ )
သင့္ေဘးကလူေတြ သင့္ကိုတကယ္ခ်စ္ၾကသလား သူတို႔ ထက္သင့္ကို ပိုခ်စ္ၾကသလား ဆိုတာ ကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္ ။ ဥပမာ ခင္ဗ်ား ေသသြားျပီဆိုပါေတာ့ ခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့သားသမီးေတြ မိဘေတြ ေဆြမ်ိဳးေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်စ္သူေတြ လင္ျဖစ္ေစ မယားျဖစ္ေစ ခင္ဗ်ားေနာက္ကို ဘယ္သူ လိုက္ပါၾက မွာလဲ ။ သူတို႔အမ်ားဆံုးလိုက္ၾကရင္ျဖင့္ ေရေ၀းအထိပါပဲ ။ ေရေ၀းမွာ ေတာင္ မီးခိုးေလးေတြ ထြက္တာကို ၾကည့္ျပီးကားေပၚေျပးတတ္ၾကမယ္ ေနရာမရမွာစိုးလို႔ ေနပူလို႔တဲ့ ပရိတ္သတ္ရဲ႕ ။ ဘယ္သူမွ မလိုက္ဘူးေနာ္ ဘယ္သူမွ မလုိက္ဘူး ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္တည္းပဲ အဲဒီခရီးကိုဆက္ေလွ်ာက္ရမွာ ။
ဒါေၾကာင့္ေျပာတာ သူတပါးအတြက္လည္းရွာတာရွာတာေပါ့သားသမီးအတြက္ မိသားစုအတြက္ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အအတြက္လည္း ကိုယ္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနပါဦး ကိုယ့္အတြက္လည္းကိုယ္ ေသရင္ပါသြားမယ့္ အရာေတြလုပ္ပါဦးလို႔ ေရွးလူၾကီးက ဆံုးမခဲ့ၾကတာပါ ။ မွန္တာေပါ့ ခင္ဗ်ားေသသြားရင္ေလ .. ခင္ဗ်ား လုပ္တဲ့ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ဒီ ၂ ခုပဲပါသြားမွာပါ က်န္တာအားလံုးကို ခ၀ါခ်ျပီး ဒီကမၻာမွာထားခဲ့ရမွာပါ ။ ကုုသိုလ္လုပ္တယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ေပးဆပ္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ ။ သူတစ္ပါးကိုေပးဆပ္လိုက္လို႔ ကိုယ္ၾကည္ႏူးသြားတာ အဲ့ဒါ အလိုလိုကုသိုလ္ရတယ္လို႔ေခၚတယ္ ။ ကိုယ့္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါး စိတ္ခ်မ္း သာသြားတာ အဲဒါကုသိုလ္လို႔ေခၚတယ္ ။ ကုသိုလ္မ်ားမ်ားလုပ္ႏုိင္ဖို႔ဆိုတာကိုယ့္မွာသီလ သမာဓိ ဆိုတာ လိုပါ တယ္ ။သီလဆိုတာ ေစာင့္ထိမ္းျခင္း သမာဓိဆိုတာ တည္ၾကည္ျခင္း ေလးနက္ျခင္းပဲဆိုၾကပါစို႔ ။
ဒီေလာက္ဆို တန္ဖိုးအရွိဆံုးအရာေတြကိုသိေလာက္ျပီထင္ပါတယ္ တန္ဖိုးရွိေအာင္လည္း ဘယ္လိုေနရ မယ္ဆိုတာသိေလာက္ျပီထင္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္ကၽြန္ေတာ္ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ လို႔မွတ္ယူၾကပါ ။
တန္ဖိုး မရွိဘူး ဆိုျပီး ေက်ာ္သြားလို႔လည္းရပါတယ္ ။ အသံုးတည့္သည္ျဖစ္ေစ မတည့္သည္ျဖစ္ေစ ဒီစာေလးရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ဖမ္းဆုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ ။
သက္တန္႔ခ်ိဳ
No comments:
Post a Comment