က်မရဲ႕ေဖစ္ဘုတ္ေပၚက မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြကို ဖတ္ေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာနဲ႔ ဆရာႀကီးဦးညာဏ၏ အတတ္ လက္ရာေကာင္း ေဆာင္းပါးတပုဒ္ရဲ႕ “ကၽြႏ္ုပ္ႏွင္႔ ႏိုင္ငံေရး”ဟူေသာ ေဆာင္းပါး ကို ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ့ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ရႈေဒါင္႔ဂ်ာနယ္ စာအုပ္အေဟာင္းပံုၾကီးထဲမွ ထုတ္ယူကာ က်မကိုယ္တုိင္ စာစီစာရိုက္ၿပီး အမ်ား ဖတ္မွတ္ ေလလာႏိုင္ရန္ အတြက္ ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚတြင္ မွ်ေဝျဖန္႔ခ်ီေပးလိုက္ပါ ပါသည္။ (ေဟသီမိုး)
ရႈေဒါင္႔ဂ်ာနယ္အမွတ္ ( ၁၀)၊ ၁၃၃၁-ခု ၊ ဝါေခါင္လဆန္း( ၂ )ရက္။ ၁၅.ၾသဂုတ္. ၁၉၆၉။ စာမ်က္ႏွာ ၃၀-၃၁-၃၈မွ။
ကၽြႏု္ပ္ႏွင္႔ ႏိုင္ငံေရး ( ဆရာႀကီးဦးညာဏ၏ အတိတ္လက္ရာေကာင္းေဆာင္းပါးတပုဒ္ )
ကၽြႏု္ပ္သည္ လူသိရွင္ၾကားႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္မဟုတ္ေခ်။ သို႔ေသာ္- ကၽြႏု္ပ္သည္ စာေရးဆရာ ဘဝသို႔ မေရာက္ခင္ကပင္ ႏိုင္ငံေရး၌ စိတ္ဝင္စားလာခဲ႔သည္ႏွင္႔အမွ် သတင္းစာကိုလည္း အဆက္မျပတ္ ဖတ္ခဲ႔ရာ၊ ႏိုင္ငံေရးအျဖစ္အပ်က္ အေျပာင္းအလဲမ်ားသည္ သိသိသာသာႀကီး ၿငိတြယ္လာခဲ႔သည္။
ျပည္ၿမိဳ႔ အစိုးရ ဟိုက္စကူးေက်ာင္းတြင္ စာသင္ေနစဥ္ ၁၂သားအရြယ္၌ ဂ်ပန္ျပည္မွျပန္လာေသာ ရဟန္းေတာ္ ဦးဥတၱမေရာက္လာကာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို တရားေဟာေျပာသည္ကို ၾကားနာခဲ႔ရသည္၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေက်ာင္းသားမ်ားအား ဂ်ပန္ျပည္မွေက်ာင္းသားမ်ားပညာသင္ၾကားေရး ၌အဆင္းရဲခံပံု၊ တစံု တခု ျပစ္မႈျပဳလုပ္အံ႔၊ မကြယ္မဝွက္ ဆရာ႔ကို ဝန္ခံ၍အျပစ္ဒဏ္ခံယူျခင္းျဖင္႔အက်င္႔ စာရိတၱခိုင္ၿမဲပံု စသည္ တို႔ကို ေဟာေျပာသြားေလသည္။
ဤသို႔ျဖင္႔ ဂ်ပန္ျပည္ကို ကၽြႏု္ပ္အထင္ႀကီးလာခဲ႔ၿပီး သူရိယတိုက္မွ ရိုက္ႏွိပ္ေရာင္းခ်ေသာ ဂ်ပန္ျပည္ အတၳဳပၸတိၱ စာအုပ္ကို ငွား၍ဖတ္ရသည္။ ျပည္ၿမိဳ့တြင္ ေျမာက္ဖက္ေစာင္းတန္းမုခ္ဦး ျခေသၤ႔ႀကီး၏ အေနာက္ဖက္ရွိ အုတ္တိုက္ကေလးတတိုက္ရွိ ဗုဒၶဘာသာကလ်ာဏယုဝအသင္း (ဝိုင္၊အမ္၊ဘီ၊ေအ) ဟူေသာ ဆိုင္းဘုတ္ တပ္ဆင္ လ်က္ရွိရာသို႔ လမ္းေလွ်ာက္ယင္း ေရာက္သြားသည္႔အခါ စာပြဲႀကီးေပၚမွ သတင္းစာမ်ားကို ဖတ္မိသည္။
ထို ဝိုင္၊အိမ္၊ဘီ၊ေအ သည္ပင္ ဗမာ႔ႏိုင္ငံေရး ႏိုးၾကားမႈကိုဦးေဆာင္ခဲ႔ေလရာ၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား တရား ေဟာ၍ သြားေသာဦးဥတၱမသည္ အျပင္းထန္ဆံုးေသာ ႏိုင္ငံေရးဓမၼ ကထိကျဖစ္လာခဲ႔ေလသည္။ ႏိုင္ငံေရးအတြက္ ဘိလပ္သြားကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ားအား ေစလႊတ္ေသာ သတင္းသည္ တျပည္လံုးအား ဂယက္ရိုက္ေစ ခဲ႔သည္။
ဤတြင္ သူရိယ၊ ျမန္မာ႔အလင္းစေသာ ေခတ္ေပၚႏိုင္ငံေရးဝါဒ ကိုလက္ခံအား ေပးသည္႔သတင္းစာႏွင္႔ အၿပိဳင္အဆိုင္၊ ပညာ႔အလင္းဟူေသာ သတင္းစာေပၚထြက္ လာေလသည္။
ပညာ႔အလင္းသတင္းစာကို ဘုရင္ခံ၏ အတိုင္ပင္ခံ၊ မင္းတိုင္ပင္ အမတ္ႀကီးမ်ားျဖစ္ေသာ ပြဲစားႀကီး ဦးဖိုးသား၊ ဦးဘတူ အစရွိသည္တို႔က ေထာက္ပဲ႔အားေပးသည္ဟု မွတ္မိသည္။ သတင္းစာဖတ္ ဝါသနာပါ၍ ဖတ္မိသည္႔ အခါေခတ္ေပၚႏိုင္ငံေရးကို ပုတ္ခတ္ေရးသားေသာ ပညာ႔အလင္းသတင္းစာ ကို စက္ဆုပ္ခဲ႔သည္။
မၾကာမီ ျမန္မာ႔အလင္းအယ္ဒီတာဆရာသင္ကို လူဆိုးငမိုးကသတ္သည္ဟူေသာ သတင္းၾကားရ သည္႔အခါ လူအမ်ားေဆြ႔ေဆြ႔ခံုေအာင္နာက်ည္းၾကသည္။ကၽြႏ္ုပ္သည္လည္း ေရာေယာင္၍ေဒါပြခဲ႔ သည္။သို႔ေသာ္ ဆရာသင္ ကား ျဖဴသည္၊ မဲသည္၊ ေတာ္သည္၊ ေရွာ္သည္ဟူ၍ သိလည္း မသိ၊ သိရန္ လည္းမစူးစမ္း။
ဗမာႏိုင္ငံတြင္ ဆိုးသေရြ႔ မိုက္သေရြ႕ လူဆိုးငမိုးကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ေနရာတကာတြင္ငမိုးေခတ္စားခဲ႔သွ္။ တခါေသာ္-ဝွိဳက္ေကာ္မီတီဟူ၍ ဘိလပ္မွအဖြဲ႔တဖြဲ႔ ႏိုင္ငံေရးစူးစမ္းရန္ေရာက္လာရာ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔ က အလိုမရွိဟု ရႈံ႕ခ်ခဲ႔ရာ၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လည္း ႀကိမ္ဆဲခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္- အေမာင္ ေတာငမွန္း ေျမာက္မွန္းမသိ။
ကိုယ္စားလွယ္ႀကီး ဦးထြန္းရွိန္ အနိစၥေရာက္ေသာသတင္းသည္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔က်ဆံုး ၍ ထိခိုက္သည္ ေရခ်ိန္နီးပါးေခ်ာက္ခ်ားၾကရာတြင္ ကၽြႏ္ုပ္လည္းေရာေယာင္၍ စိတ္ထိခိုက္ခဲ႔ရသည္။ “ဘုရင္ခံ ကရက္ေဒါက္ျပန္သြား” ဟူေသာ စာရြက္မ်ားရိုက္ႏွိပ္၍ ဦးဥတၱမကိုယ္ေတာ္ႀကီးက ႏွင္ေသာ အခါ အလြန္ အားရသည္။
ဒို႔ ဦးဥတၱမက အဂၤလိပ္ဘုရင္ခံကို တိုင္းျပည္က ႏွင္ၿပီဟု ဦးဥတၱမကို ပို၍ ၾကည္ညိုသည္၊ ေလးသားသည္၊ အထင္ႀကီးသည္။
ဦးဥတၱမ- မအူပင္တြင္တရားေဟာရာ၊ အစိုးရ အၾကည္ညိုပ်က္ေစ၍ ေထာင္ခ်လိုက္ၿပီဟု ၾကားရေသာ အခါတြင္ကား အဂၤလိပ္ အစိုးရကို အမုန္းႀကီးမုန္းသြားသည္။ မ်က္ရည္လည္လာသည္အထိ ဝမ္းနည္းမိသည္။ သို႔ေသာ္- ႏိုင္ငံေက်ာ္ဇာတိမင္းသား ဖိုးစိန္ႀကီးက “ေဂ်ာ႔ဘုရင္ေရႊဘုန္း- ေနတႏႈန္း ပမာတူ… သတၱဝါဗို္လ္လူ- ၾကည္႔ျဖဴ-ထီးတရာ႔သရဖူ…အုပ္စိုးေတာ္မူ” အစရွိေသာ သီခ်င္းကိုကား ႏိုင္ငံေရးအျမင္ႏွင္႔ မျမင္၊ သီခ်င္းဆို ဝါသနာပါေသာ အေကာင္တေကာင္၏ အျမင္ျဖင္႔ဆို၍ေကာင္း သည္ကိုသာၾကည္႔ၿပီး ေနရာတကာဆို၊ လမ္းေလွ်ာက္၍ ဆို၊ တဆိုထဲ ဆိုမိသည္။
တခ်ိန္တြင္ျပည္ၿမိဳ႕၌ ဂ်ီစီဘီေအ ကြန္ဖရင္႔ က်င္းပရန္ တဲမ႑ာႀကီး ထိုးထားရာပြဲေတာႀကီးကိုၾကည္႔ ၍ ေပ်ာ္သည္႔အလား ခ်ဥ္းကပ္၍ သြားကာအလိုလို ေသြးၾကြ၍ေနသည္။ ဥကၠ႒ႀကီး ဦးခ်စ္လႈိင္ ရန္ကုန္ စာပို႔ မီးရထားႀကီးႏွင္႔ပါလာမည္ဆို၍ ပန္းရထားျဖင္႔ ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ႀကိဳဆိုၾကရာတြင္ ပါဝင္ခဲ႔ေသးသည္။
ဦးခ်စ္လႈိင္ဟာ ဝတ္လံုေတာ္ရ၊ ဘိလပ္ျပန္ သူေဌးသား၊ သူႏွင္႔ ေဝလမင္းသားႏွင္႔ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ ခ်င္း၊ ေငြစကၠဴကို မီး႐ွိဳ႕၍ ေရေႏြးအိုးတည္ေသာက္သည္….စေသာ သတင္းမ်ားသည္ အံ႔ၾသ ေလာက္ေအာင္ ဦးခ်စ္လႈိင္အား အထင္ႀကီးေစသည္။
မယားေသၿပီးစ ေသာကဗ်ာပါရကို ေဘးးခ်ိတ္ၿပီး နိုင္ငံေရးအတြက္ ညီလာခံအေရာက္လာခဲ႔ရွာသည္ ဟူေသာသတင္းမ်ားသည္ ပို၍ၾကည္ညိုေစျပန္ရာ၊ ထိုအခ်ိန္ကစ၍ ဦးခ်စ္လႈိင္သည္ ကၽြႏု္ပ္၏ ဦးႏွာက္ ထဲတြင္ စြဲဝင္ကပ္ၿငိေလေတာ႔သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ႏိုင္ငံေရးႏွင္႔ ပတ္သက္၍ ကၽြႏ္ုပ္အထင္ႀကီးခဲ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္စာရင္းတြင္ ပထမဦးဥတၱမ၊ ဒုတိယဦးခ်စ္လႈိင္ဟူ၍ ႏွစ္ဦးပါဝင္ခဲ႔ေလသည္။ ဦးဥတၱမ ေဟာလွ်င္ အားလံုးမွန္သည္၊ ေကာင္း သည္၊ ဦးခ်စ္လိႈင္ ေဟာလွ်င္ ေျပာလွ်င္ အားလံုးမွန္သည္၊ ေကာင္းသည္။
ဝံသာႏုရကၡိတ အမ်ိဳးကိုေစာင္႔စည္းရမည္ဆို၍ႏိုင္ငံျခားသားကို မုန္းလိုက္သည္။ ေယာႏွင္႔ ပင္နီဝတ္ျခင္း ျဖင္႔ တိုင္းရင္းျဖစ္ကို အားေပးရာေရာက္သည္ဆို၍ ဝတ္လိုက္က်သည္။ အိမ္ေတာ္ရာ ထီး-ပုသိမ္ထီး ေဆာင္းမွ ဝံသာနုပီသသည္ဆို၍ေဆာင္းလိုက္သည္။
၁၇-ႏွစ္သားအရြယ္က ကုလားကျပားမကေလးႏွင္႔မေမွ်ာ္လင္႔ပဲညားမိၿပီး၊ ဆက္၍မ်ားညားျဖစ္လွ်င္ အမ်ိဳးမစစ္ေသာ သားသမီးေတြထြန္းကားလတံ႔ဟူေသာ အေတြးအေခၚျဖင္႔ ဝံသာႏုပီပီရက္စက္စြာ ကြာပစ္လိုက္ေသးသည္။
ရန္ကုန္ဘူတာရံုတြင္ ေတာသားခရီးသယ္ဦးကို ကျပားယစ္မ်ိဳးအရာရွိတဦးက ဘိန္းရွာသျဖင္႔အမ်ိဳးကို ထိမခ်ိေအာင္ နာေသာေၾကာင္႔ ဝင္၍ေျပာမိရာ၊ ယစ္မ်ိဳးလက္ပါးေစက နားရင္းအုပ္ျခင္းကိုခံခဲ႔ရေသး သည္။ ဒိုင္အာခီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဂ်ီစီဘီေအနွစ္ျခမ္းကြဲေသာ သတင္းသည္ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အားရင္ႏွစ္ျခမ္း ကြဲေအာင္ လုပ္လိုက္သည္႔အလားရင္ထုမနာျဖစ္ေစသည္။ ဦးခ်စ္လိႈင္မွန္သည္ဟူေသာ အစြဲအရ လိႈင္ပုေက်ာ္ႀကီးမွဴးေသာ ဂ်ီစီဘီေအမွဂ်ီစီဘီေအထင္ခဲ႔သည္။
လိႈင္ကား ဦးခ်စ္လိႈင္၊ပုကား သာယာဝတီမွ ေရွ႕ေနဦးပု၊ေက်ာ္ကား ဘဏ္လုပ္ငန္းတြင္ကၽြမ္းက်င္ေသာ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ သူတို႔သာ ဝံသာႏု၊ အဂၤလိပ္အစိုးရကို ဒူးမေထာက္၊ ဟုမၼ႐ူးမရ မေက်နပ္သူ မ်ား ျဖစ္ငည္ဟုဂုဏ္တင္ခဲ႔သည္။ ၂၁ဦး ဦးဘေဘတို႔လူစုကားရာထူးေမွ်ာ္သမားမ်ားဟု ႐ြံသည္၊ မုန္းသည္၊ အထင္ေသးသည္။ ေကာ္လိပ္သပိတ္ေၾကာင္႔ အေထာက္အပံ႔ခံေက်ာင္း၊ မခံေက်ာင္း၊ ေက်ာင္းႏွစ္မ်ိဳးရွိ ရာ မခံေက်ာင္းမွ ဝံသာႏုုေက်ာင္းဟု ဂုဏ္တင္ခဲ႔သည္။
ဟုမ္းလမ္းရွိ ဂ်ီစီဘီေအအသင္းတိုက္ႀကီးကိုသြား၍ၾကည္႔ရာ၊ဝံသာနုအဂၤလိပ္သတင္းစာ-ျမန္မာသတင္း ရိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေဝေသာ ပံုႏွိပ္စက္ႀကီးမ်ား၊ စာလံုးခံုမ်ား၊ ရံုးခန္းမ်ားျဖင္႔ လိႈင္ပုေက်ာ္ဂ်ီစီဘီေအႀကီးစည္ ကားေနသည္ကိုၾကည္႔၍အားရမိသည္။ အသင္းေပါင္း ၇၀၀၀ ေက်ာ္ဆက္ဆက္သြယ္ေသာ အသင္းခ်ဳပ္ ႀကီး အျဖစ္ တန္းခိုးႀကီးမားလွသည္။
ဦးခ်စ္လိႈင္သည္ သမၼတဘြဲ႔ထူးကိုယူ၍ သမၼတႀကီးအျဖစ္ေလးစားၾကည္ညိဳျခင္းကို ေကာင္းစြာခံယူရရွိ သည္။
ေပါင္းတည္ၿမိဳ႔လယ္ကြင္းျပင္တြင္ တိုင္ေပါင္း ၁၅၀၀စိုက္ထူ၍ေဆာက္လုပ္အပ္ေသာလိႈင္ပုေက်ာ္ ဂ်ီစီဘီေအ ကြန္ဖရင္႔ ညီလာခံမ႑ာႀကီးႏွင္႔ ပတ္ဝန္းက်င္တည္းခိုမ႑ပ္မ်ားေစ်းဆိုင္မ်ားကို ကၽြႏု္ပ္ ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ၾကည္႔ရႈယင္း စိတ္တက္ၾကြခဲ႔သည္။
ထိုညီလာခံသို႔ သမၼတႀကီးဦးခ်စ္လိႈင္ၾကြလာရာတြင္ ေဒါင္းကေသာေဝါျဖင္႔ ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ၿပီး၊ မ႑ာပ္ အဝင္တြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက ဆံပင္မ်ားျဖန္႔၍ ခင္းေပးျခင္းျဖင္႔ ပူေဇာ္ကန္ေတာ႔ၾကေသးသည္။ ကၽြႏု္ပ္ သည္ ျပင္ပကေန ၍ၾကည္႔ရုံမွ်နွင္႔ နေဝတိမ္ေတာင္ နိုင္ငံေရးရူးရူးယင္း စာေရးဆရာျဖစ္လာ၍ ဂ်ာနယ္ မ်ားတြင္ ေရးခြင္႔ ရေသာအခါ ၂၁-ဦးကို ဗႏၶဳလ၊ ဒီးဒုတ္စေသာ ဂ်ာနယ္တို႔ေလာက္နီးပါး ဆဲေရး တိုင္း ထြာခဲ႔ေလသည္။
သို႔ေသာ္-ကၽြႏု္ပ္အထင္ႀကီးေသာ လိႈင္ပုေက်ာ္ဂ်ီစီဘီေအသည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ေရွ႕ေမွာက္တြင္ၿပိဳကြဲ၍၊ ဦးစိုးသိမ္း ဂ်ီစီဘီေအ ဦးပု ဂ်ီစီဘီေအစသည္အထိ ယိုင္လဲေသာ အခါတြင္ကား ကြန္ဖရင္႔မ်ားတြင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရံုသာ၊ စခန္းသြားေနေသာ ႏိုင္ငံေရးမွ်သာဟူ၍၄င္း၊ သမၼတဟူေသာ ပညတ္ရာထူး ကိုပင္မက္ေမာ၍ လုယက္ လိုေသာသူတို႔ဟူ၍၄င္း ထင္ျမင္လာရာမွ ဗမာႏွင္႔အိႏၵိယ ခြဲေရး တြဲေရး ျပႆနာ ေပၚလာေသာအခါတြင္ကား ကၽြႏု္ပ္သည္ ၂၁ဦး၏ ခြဲေရးကို သေဘာက်ေသာေဆာင္းပါးမ်ား ေရးခဲ႔ေလသည္။
တို႔ဗမာသခင္မ်ား ေပၚလာေသာအခါ အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္ငံေရးသမားဟု အထင္ေသးေသးႏွင္႔ ရယ္စရာ သေဘာထားခဲ႔သည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ မိတ္ေဆြႀကီးမ်ားျဖစ္ေသာ ကိုႏုတို႔-သခင္ႏုျဖစ္လာေသာအခါ မ်ား စြာေသာေကာလိပ္ေက်ာင္းသားမ်ားသာမက ဆရာႀကီးမစၥတာေမာင္မႈိင္း၊ လယ္တီပ႑ိတဆရာႀကီး ဦးေမာင္ႀကီးတို႔ပါ သခင္ျဖစ္လာသျဖင္႔ ၄င္းတို႔အားႏိုင္ငံေရးသမားအသစ္မ်ားအျဖစ္ေစာင္႔၍အကဲခတ္မိသည္။
နဂါးနီစာအုပ္တိုက္ဖြင္႔၍ ႏိုင္ငံေရးစာအုပ္မ်ား ျဖန္႔ခ်ိေသာအခါတြင္ကား လက္ေတြ႔လုပ္ငန္းမ်ား ေၾကာင္႔ ၄င္းတို႔အနီးသို႔ ခ်ဥ္းကပ္မိေလသည္။
ထိုအတြင္း ဦးသိန္းေဖျမင္႔ဟု အမည္ေျပာင္းလိုက္ေသာ ဦးသိန္းေဖသည္ ကၽြႏ္ုပ္ႏွင္႔ရင္းႏွီးစြာဆက္ဆံ၍ လာရံုမက သခင္ႏု၊ သခင္ဗဟိန္းမွ စ၍၄င္းႏွင္႔ ဆက္စပ္မိသူတိုင္းလိုလို ကၽြႏု္ပ္ႏွင္႔သိကၽြမ္းခင္မင္ကာ ၄င္းတို႔ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္ေၾကာင္႔မဟုတ္၊ ပုဂၢဳလ္စြဲအရ ေစတနာထားမိခဲ႔သည္။ နဂါးနီ စာအုပ္ကို ဖတ္ ၍ ႏိုင္ငံေရးႏွင္႔ ပတ္သက္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ားတစြန္းတစ ဝင္ေအာင္းလာ ေသာ္လည္း မိမိရရဘာမွ် မသိခဲ႔ေခ်။
ေရနံသပိတ္ႀကီးခ်ီတက္လာေသာအခါ ၿဗိတိသွ်အစိုးရဆန္႔က်င္ေရး အင္အားျဖစ္၍ ဝမ္းသာအားတက္ ရွိေသာ္လည္း ေ႐ႊတိဂုံဘုရားႏွင္႔စခန္းသိမ္း၍ ေရွ့သို႔ေျခလွမ္းမလွမ္းႏိုင္ေသာအခါကၽြႏု္ပ္စိတ္ပ်က္စြာႏွင္႔ “ဗမာေတြမပူနဲ႔” အမည္ျဖင္႔ ႏွစ္ျပားတန္စာအုပ္ေရး၍ ျဖန္႔ခ်ိေစကာ ႏိုင္ငံေရးအရွိန္ကို ၿဖိဳဖ်က္ရန္ ႀကံ စည္မိသည္။
ထိုမွ်မက ဘိုးဘိုးေအာင္ႏွင္႔ ဟစ္တလာအမည္ႏွင္႔ေရး၍ ဗံုးေပါလေအာ ေရာက္းခ်ျဖန္႔ခ်ိ ေစရာ၊ မိတ္ေဆြျဖစ္ေသာ သိန္းေဖတို႔လူစုမွာ ကၽြႏု္ပ္အားဆဲေရးတိုင္းထြာမခံခ်ိမခံသာျဖစ္ကုန္ၾကသည္ ရုပ္ရွင္ မွေငြေလာကအမည္ႏွင္႔ ရုပ္ရွင္မွေငြေလာကအမည္ႏွင္႔ သပိတ္ေခါင္းေဆာင္ တဦး၊ ေငြေလာဘ
ေၾကာင္႔ ေဖါက္ျပန္ ရာတြင္ သပိတ္သမားမ်ားက ခဲမ်ား၊ဒုတ္မ်ားျဖင္႔ ပစ္ခတ္ရႈပ္ခ်ေသာဇာတ္ကားတကားကို ရိုက္ျပရာ၊ အာဏာ ရွင္လွေရႊကို ေစာင္းပါးရိပ္ျခည္ျပထားဟု တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားႏိုင္င္ငံေရးေလာက တြင္ ေဒါပြရံုမက ကၽြႏု္ပ္အားလာ၍ျပစ္တင္ၾကေလသည္။
စင္စစ္အားျဖင္႔ ဇာတ္ကားသည္ ႀကိဳတင္သတိေပးေသာ သင္ခန္းစာျဖစ္၍ မည္သူ႔မွ်ရည္ရြယ္ရင္းမရွိခဲ႔။ သို႔ေသာ္ ရံုတင္ျပခ်ိန္ႏွင္႔ ေက်ာင္းသားအာဏာရွင္လွေရႊသပိတ္ လွန္၍ အမ်ိဳးမ်ိဳးထင္ေၾကးေပးၿပီး စြပ္စြဲ ခ်ိန္ကိုက္ ညီေနျခင္းသည္ ကၽြႏု္ပ္အေပၚသံသယ မကင္းစရာျဖစ္လာခဲ႔ေလသည္။
ေနာင္အခါ ထိုကိစၥရွင္းသြားသည္။ကၽြႏု္ပ္သည္ ႏိုင္ငံေရးကိုဝါသနာပါသည္႔ အေလ်ာက္၊ မိမိတဦးတည္း ေသာ အျမင္ျဖင္ ရုပ္ရွင္ဇာက္ကားမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဓါတ္မ်ား သြတ္သြင္းလႈံေဆာ္ေပးခဲ႔ေလသည္။ သခင္ ဗဟိန္း သည္၄င္း၊ သိန္းေဖသည္၄င္း၊ ကၽြႏု္ပ္ဆီသို႔ ဆိုရွယ္လစ္ဝါဒကိုရွင္းျပေသာ အဂၤလိပ္စာအုပ္ မ်ားယူလာ၍ ဖတ္ေစေသာ္ လည္း ကၽြႏု္ပ္ေလးေလးစားစားမၾကည္႔ခဲ႔။ သို႔ႏွင္႔ ႏိုင္ငံေရးသည္ ကၽြႏု္ပ္အဖို႔ မ်က္ကန္း မ်ိဳးခ်စ္ မွ်သာဟု ယေန႔အျမင္အရျပန္၍ ဆိုခ်င္သည္။
ဂဠဳန္ဦးေစလြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဘိလပ္သြားေသာေန႔တြင္ျမန္မာ႔အလင္းသတင္းစာ၌“တေကာင္ၾကြက္” အမည္ျဖင္႔ ျပဇာတ္တခုပါလာသည္ကို ဖတ္ရေသာ္အခါ၊ ဂဠဳန္ဦးေစာသမီးကရွမ္းလြယ္အိတ္ဝယ္လာ ရန္ ဖခင္အား မွာလိုက္ေသာ အခ်က္ကိုေတြ႔ရသျဖင္႔ လြတ္လပ္ေရးသည္ ဘိလပ္တြင္မရွိ၊ ဗမာ ႏိုင္ငံ တြင္သာ ရွိေၾကာင္းကြက္ကြက္ ကြင္းကြင္းျမင္လာကာ စာေရးအသားမွာကၽြႏု္ပ္ႏွင္႔ နီးစပ္သူတို႔၏ေျပာ ေနက် စကားလံုး မ်ားပါသျဖင္႔ ေရးသူကိုေတြး၍ရွာစဥ္ သိန္းေဖႏွင္႔ ေတြ႔သည္။
ထိုအခါ ကၽြႏုပ္က“ ဒီျပဇာတ္ဟာ ဒို႔နဲ႔ နီးစပ္ထဲ႔ အထဲကျဖစ္ရမယ္”ဟု ေျပာလိုက္ရာ သိန္းေဖတို႔ ၿပံဳးစိစိ လုပ္ေန၍ သူပဲဟု အတတ္စြဲရေတာ႔သည္။ သိန္းေဖသည္ ထိုအခါက တမတ္စား သခင္ျဖစ္ေသာ္လည္း သူသည္ ကၽြန္ုပ္အား သခင္ျဖစ္ရန္ထက္ ဆိုရွယ္လစ္သေဘာတရားကို နားလည္ရန္ကိုသာ လိုလားပံုရသည္။
ဤသို႔ျဖင္႔စစ္ျဖစ္သြားၿပီးဂ်ပန္ႏွင္႔ သခင္တို႔ပူးတြဲလာသည္ဟု ၾကားရေသာအခါ ဂ်ပန္တို႔ တရုတ္ျပည္ တြင္ က်င္႔သံုးခဲ႔ေသာ ညွင္းပန္းမႈမ်ားကို နဂါးနီ စာအုပ္တြင္ ဖတ္မိ၍ ရြံရွာယင္း ရွိရကား သခင္တို႔အား မုန္းပင္ မုန္း မိေသးသည္။
ေနာင္မၾကာ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကိုလႈံေဆာ္ၾက သံကိုၾကားရမွပင္မီးစင္ၾကည္႔ ၍ က,ရေသာ ၄င္းတို႔ ၏ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္ေထြကို သေဘာေပါက္ေတာ႔သည္။ ဤတြင္မွ ကၽြနု္ပ္သည္ ႏိုင္ငံေရးကို နီးနီးကပ္ ကပ္ေလ႔လာ ႏိုင္ခဲ႔သည္။ မိမိ၏ ႏိုင္ငံေရးရူးရူးခဲ႔ျခင္းမ်ား၏အမွားအမွန္ကို ေဝဖန္ သံုးသပ္ႏိုင္ခဲ႔သည္။
ႏိုင္ငံေရးတြင္ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္၊ အရင္းရွင္စနစ္၏ ရင္းျမစ္မူလသေဘာတရားကိုေလ႔လာရာမွ ဆိုရွယ္လစ္ သေဘာတရားကို စမ္းသပ္မိခဲ႔သည္။ အဂၤလိပ္ျပန္ဝင္လာေသာ အခါတြင္ကား ကၽြနု္ပ္သည္ ေရွ႔ေဆာင္ သတင္းစာ တြင္ အယ္ဒီတာ အာေဘာ္မ်ားကိုေရး၍၄င္း၊ ျမန္မာ႔အလင္းသတင္းစာတြင္ ဂ်ိဳကာ အမည္ႏွင္႔ ျမန္မာ႔ ဇာတ္ခံု အခန္းကိုေရးႏွင္႔လည္း နီးကပ္ခဲ႔သည္။ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင္႔ လည္း နီးကပ္ခဲ႔သည္။
ယခု အခါတြင္ကား ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈသာမက ဘာသာေရးကိုပါ ဆက္စပ္၍ ေလ႔လာ သံုးသပ္ မိသျဖင္႔ မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္ ဘဝမွအလင္းရေသာ မ်ိဳးခ်စ္ဘဝသို႔ ေရာက္လာေသၿပီ။ ႏိုင္ငံေရးကို ၾကည္႔ တတ္ ျမင္တတ္ ေလ႔လာတတ္ေသာ မ်က္လံုးျဖင္႔ မေနမနား စူးစမ္းရွာေဖြ၍ သြားယင္း၊ ႏိုင္ငံေရး သုေတသန သမား အျဖစ္တြင္သာေမြ႔ေလ်ာ္ေတာ႔အံ႔။ ။
ref:ဧရာ၀တီ
No comments:
Post a Comment