မ်ဳိးခ်စ္မွန္ယင္ ကုိယ့္တာ၀န္ မလစ္ဟင္းပါေစနဲ႔

(ခြါနင္း ေလေသာင္) မ်ဳိးခ်စ္မည္သည္ တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ဘာေတြကုိ ဘယ္လုိကာကြယ္ ရမည္ဆုိတာ ေမးစရာ အမ်ားၾကီးရွိေနမွာပါ၊ လက္ရွိ ခ်င္းျပည္မွာ တျခား တုိင္းရင္းသား ေဒသမ်ားနည္း တူ ေရကာတာႀကီးမ်ား၊ ႏုိင္ငံ ကူးလမ္းမႀကီးမ်ား၊ သစ္ထုတ္လုပ္မႈ စီးပြါးေရးႏွင့္ သတၱဳတြင္းလုပ္ငန္း မ်ား စသျဖင့္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ အရွိန္အဟုန္ျမင့္ တက္ေနပါၿပီ။

သုိ႕ေသာ္ ေငြအလုံးလုိက္ အရင္းလုိက္ ရေနၾကခ်ိန္မွာ ဆင္းရဲတြင္း နက္သထက္ နက္ရမွာကေတာ့ ေဒသခံ ဆင္းရဲသား ခ်င္းလူထုပင္ ျဖစ္ပါ တယ္။ အဲဒီ စီမံကိန္းမ်ားကုိ အထူးသျဖင့္ ေတာင္ပုိင္း ခ်င္းျပည္ ေဒသခံ လူထု ေတြက ေၾကာက္ေနရ သည့္အၾကား သည္းမခံႏုိင္လြန္းလုိ႔ ဆန္႔က်င္ လႈပ္ရွား မႈေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီစီမံကိန္း ေတြက ခ်င္းအမ်ိဳးသား မ်ဳိးခ်စ္ ပုဂၢိဳလ္တုိင္းအား စိန္ေခၚေနပါတယ္။ လူမ်ဳိးႏွင့္တုိင္းျပည္ကုိ တကယ္ လက္ေတြ႔ ကာကြယ္ဖုိ႔ တာ၀န္က ေသးလွတာမဟုတ္ပါ။

ေရကာတာ စီမံကိန္းမ်ားလက္ရွိအစုိးရက ခ်င္းျပည္ေျမာက္ပုိင္း ဖလမ္းႏွင့္ ဟားခါးၿမိဳ႕နယ္ နယ္စပ္ စစ္ကုိင္းတုိင္း နယ္နိမိတ္ အနီး ကမၻားနီတံ တား ေခၚ ဗါးရ္ တံတား အထက္ နားေလးမွာ မဏိပူ ရျမစ္ေခၚ ေဒသအေခၚ ရုန္းျမစ္ ကုိ တမံပိတ္ဆုိ႔ထားၿပီး လွ်ပ္စစ္ဓါတ္ အား ၃၆၀ မဂၢါ၀ပ္ ထုတ္လုပ္မယ့္ အစီအစဥ္ဟာ မိတၳီလာ စက္ မႈဇုံအတြက္ ျဖစ္ၿပီး ခ်င္းျပည္ၿမိဳ႕မ်ား ျဖစ္တဲ့ ဟားခါး၊ ဖလမ္းႏွင့္ တီးတိန္ အတြက္ မဂၢါ၀ပ္ ၆၆ (၁၇%) သာ အသုံးျပဳသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဓါတ္ အားေပး အေဆာက္ အဦး ေဆာက္လုပ္ဖုိ႔ လယ္ေျမ ဧက ၃၀ ေက်ာ္ကို သိမ္းယူထားၿပီး ေရ၀ပ္ဧရိယာ ဧက ေသာင္းခ်ီ အတြက္ မည္သည့္ အစား ထုိး အစီအ စဥ္ႏွင့္မွ် ေလွ်ာ္ေၾကးေပးဖုိ႔ မရွိပါ။ ပတ္၀န္းက်င္ထိခုိက္မႈ၊ က်န္းမာေရး ထိခုိက္မႈ ႏွင့္ လူမႈေရးထိ ခုိက္မႈ ေလ့ လာခ်က္လဲ လူသိရွင္ၾကား မလုပ္ခဲ့ တဲ့ အျပင္ စစ္ကုိင္းတုိင္း ဖက္က ေဒသခံ လယ္ သမားေတြဆီက ေငြေၾကး ေကာက္ခံ ထားတာ သုံးႀကိမ္ရွိေနပါၿပီ။ အေၾကာင္းျပခ်က္ က ေရသြယ္ေပး မယ္ဆုိတဲ့ ကတိ ျဖစ္ပါတယ္။ အဆုိပါ ေနရာဟာ ခ်င္း မ်ဳိးႏြယ္စု တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ခြါလ္ဆင္မ္ လူမ်ိဳးစု တုိ႔ ေနထုိင္ရာေဒသ ျဖစ္ၿပီး ေရ၀ပ္ ဧရိယာေၾကာင့္ ေက်း ရြာေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ ေက်ာ္ မွာ ေရြ႕ေျပာင္း ေတာင္ယာေျမ၊ အိမ္ေမြးတိရိစၦာန္ စားက်က္ေျမ ဆုံးရႈံးမွာ ျဖစ္ၿပီး ေတာင္ေပၚ ရြာ ေတာ္ ေတာ္မ်ား ၿပိဳက်ႏုိင္စရာ ရွိပါတယ္။ အဆုိပါ စီမံကိန္း ကုိ အစုိးရရဲ့ အမွတ္-၁ စြမ္းအင္ ၀န္းႀကီးဌါနႏွင့္ ဆည္ေျမာင္းဌါန တုိ႔ ပူးေပါင္း လုပ္ ကုိင္ ၾကျခင္းျဖစ္ၿပီး လုပ္ငန္း ၃၀% ၿပီးစီး ထားၿပီလုိ႔ သိရပါတယ္။

ခ်င္းျပည္ေတာင္ပုိင္း ပလက္၀ၿမိဳ႕နယ္ ဒုိင္လူမ်ဳိးစုတုိ႔ ေဒသမွာလဲ ေလမ်ဳိျမစ္ကုိ ႏွစ္ေနရာ ေရကာတာ လုပ္ၿပီး မဂၢါ၀ပ္ ၅၅၀ ေက်ာ္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ထုတ္လုပ္မွာျဖစ္တယ္၊ ၉၀%ကုိ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ အတြင္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ကုိ ေရာင္းခ်ေပး မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဆုိပါ စီမံကိန္းပမာဏာမွာ ေရကာတာ အျမင့္ေပ ေပ ၅၀၀ ေက်ာ္ျဖစ္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ ရြာေပါင္း ၆၀ ခန္႔ ဒုကၡေရာက္မည္ (သုိ႕မဟုတ္) ဒုိင္လူမ်ဳိးစု တိမ္ေကာႏုိင္စရာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ တရုတ္ ဒါတန္ကုမၸဏီႏွင့္ ျမန္မာ ေရႊေတာင္ တုိ႔ ပူးေပါင္း လုပ္ကုိင္သြားၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စုိးရိမ္မကင္း ေသာ ေဒသခံ လူငယ္တစ္ခ်ဳိ႕က “ေလမ်ဳိကုိ ကယ္တင္ပါ” ဆုိၿပီး လႈပ္ရွားမႈ ျပဳလုပ္လာတဲ့ အခါ အာဏာပုိင္ေတြက ေဒသခံ လူႀကီးတခ်ဳိ႕ကုိ ရခုိင္ျပည္ နယ္ ေျမာက္ဦး ကုိ ေခၚယူ စစ္ေမးခဲ့ၾက ပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္ရဲ့ အမိန္႔ ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ စစ္အင္အား တုိးခ်ဲ႕ေနပါၿပီ။ ခ်င္းျပည္နယ္ ပလက္၀ၿမိဳ႕နယ္မွာ စစ္စခန္း ေပါင္း ၂၀ ရွိထားၿပီး ျဖစ္ရာ တပ္ရင္း ၂ ရင္းထပ္တုိးခ်ဲ႕ဖုိ႔ ရွိပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကာလမွာ စစ္တပ္အင္အား တုိးခ်ဲ႕ ျခင္းရဲ့ အဓိပၸါယ္က ဘာလဲ၊ လူထုလႈပ္ရွားမႈကုိ ဖိႏွိပ္ဖုိ႔ သက္ သက္ ျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟု ယူဆသူမ်ားလည္း ရွိေန ၾကပါတယ္။

ကုလားတန္ ဖက္စုံသုံး လမ္းေၾကာင္း စီမံကိန္းအိႏၵိယ အစုိးရက အေရွ႕ေျမာက္ျပည္နယ္မ်ားအတြက္ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး အဆင္ေျပေအာင္ စီမံထားတာ ျဖစ္ၿပီး အယ္ဆာ ကုမၸဏီက တာ၀န္ယူ ထားတာပါ။ ကုလားတန္ကုိ သေဘၤာအငယ္စား သြားလာႏုိင္ ေအာင္ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကုန္းလမ္းမ တည္ေဆာက္ျခင္းတုိ႔ ပါ၀င္ပါတယ္။ ခူမီးလူမ်ဳိးစုတုိ႔ရဲ့ လူေနမႈ အေျခအေနအရ ေဒသခံ လူထု ခံစားစရာ ဆုိလုိ႔ ေျပာစရာပင္ မရွိပါ။ ေတာင္ယာေျမဧက ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ကုလားတန္ တစ္ေလွ်ာက္ စုိက္ ကြက္ ေပါင္းမ်ား စြာ ဆုံးရႈံးရမွာ ျဖစ္ၿပီး တျခားနည္းလမ္းနဲ႔ အသက္ရွင္ႏုိင္ မယ့္ ေဒသခံ လူထု မရွိပါ။ ကုလားႏွင့္ ျမန္မာ ကုန္သည္ႀကီး မ်ား အက်ဳိး စီးပြါးအတြက္ ေဒသခံ ခူမီးလူမ်ဳိးစုမ်ား လည္စဥ္းခံရုံကလြဲလုိ႕ တျခား ထြက္ေပါက္မရွိၿပီ၊ ပုိ၍ အေရးႀကီး သည္မွာ ကုလားတန္ျမစ္ဆုိတာ ခူမီးေတြရဲ့ အသက္၊ ခူမီးေတြရဲ့ ဘ၀ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ ကုလားတန္ က်န္းမာပါေစ ဆုိၿပီး ေဒသခံ မ်ား လႈပ္ရွားလာတဲ့ အခါ အာဏာပုိင္ဖက္မွ ဖိႏွိပ္မႈျဖင့္ တုံ႔ျပန္ လာေနၾကပါတယ္။ ကုလားတန္ကိစၥကုိ ေဆြးေႏြး ေျပာ ဆုိ ဖုိ႔ အစည္း အေ၀း မ်ား၊ အလုပ္ရုံ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား က်င္းပခြင့္ မရွိၾကပါ။

နတ္မေတာင္ အမ်ဳိးသားဥယ်ာဥ္ႏွင့္ ခရီးသြားလုပ္ငန္း၁၉၉၅ ခုႏွစ္ကတည္းက စတင္ထားတဲ့ ဒီ စီမံကိန္းေၾကာင့္ ေက်းရြာေပါင္း ၃၇ ခုက ေဒသခံလူထုမွာ ေတာင္ယာ မခုတ္ရ၊ တိရိစၦာန္ေမာင္းႏွင္ ခရီး ထြက္ျခင္း မျပဳရ၊ အပင္မခုတ္ရ၊ အမဲမလုိက္ရ စသျဖင့္ အမိန္႔ အမ်ဳိးမ်ဳိးေအာက္မွာ ဖိႏွိပ္ခံေနၾကတာပါ။ ရြာအခ်ဳိ႕ကုိလဲ ေရြ႕ေျပာင္းခုိင္းထား ပါ တယ္။ ေရဒီယုိပင္ နား ေထာင္ျခင္း မျပဳရန္ တားျမစ္ထား ပါတယ္။ အာဏာပုိင္ေတြကေတာ့ သစ္ထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း၊ ခရီးသြားလုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ၀င္ေငြရေနၾကေပ မယ့္ ေဒသခံ ေတြဟာ ခရီးသြားဧည့္သည္ေတြကုိ ေဖ်ာ္ေျဖဧည့္ခံဖုိ႔ အေျပာခံေန ၾကပါတယ္။ ေဒသခံ လူငယ္တခ်ဳိ႕က “ေခၚႏူး သုန္ကုိ ကာကြယ္ပါ” ဆုိတဲ့ လႈပ္ရွားမႈ ျပဳလုပ္ ေနၾကပါတယ္။ အာဏာပုိင္ေတြရဲ့ သတိေပးခ်က္ကေတာ့ ကုိယ့္ ထမင္းကုိယ္စားခ်င္ေသးယင္ မလုပ္နဲ႔ ဆုိတာပါ ပဲ။

နိဂုံးခ်ဳပ္

ခ်င္းအမ်ဳိးသားေရးလႈပ္ရွားမႈမွာ ပါ၀င္တဲ့ လူႀကီးတစ္ဦးက ေျပာဖူးပါတယ္။ ငါေတာ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကုိ မဆန္႔က်င္ ဘူး၊ လုိ ေတာင္ အရမ္းလုိခ်င္လုိ႔တဲ့။ အထက္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြကုိ ေပါ့ေပါ့ စဥ္းစားရင္ ဖြံ႔ၿဖိဳး ေရးကုိ ဆန္႔က်င္ တယ္လုိ႔ ျမင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္မွာက မတရား အျမတ္ႀကီး ထုတ္မႈ၊ ဖိႏွိပ္ ခ်ဳပ္ျခယ္မႈ ေတြကုိ ဆန္႔က်င္ တာပါ။ လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံဖြဲ႔စည္းပုံအရ ျပည္နယ္ႏွင့္ တုိင္းေတြဟာ ေနျပည္ေတာ္ (၀ါ) ဗဟုိ ရဲ့ ကုိလုိနီ သာသာ ျဖစ္ၾကပါ တယ္။ ဒီ စနစ္ကုိ တုိက္ဖ်က္ဖုိ႔ လက္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္က အေကာင္းဆုံးမွန္ရင္ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ တုိင္းအား စိန္ေခၚထား ပါတယ္။ ခင္ဗ်ား ဒီလူထုကုိ ကာကြယ္မလား၊ ဒီခ်င္းျပည္ကုိ ကာကြယ္ မလား စဥ္းစား ဆုံးျဖတ္ေစ ခ်င္ပါတယ္။ မ်ိဳးခ်စ္ မွန္ရင္ တာ၀န္ မလစ္ဟင္းပါေစနဲ႔။