တင္းက်ပ္ေသာ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈ၊ စနစ္ေဟာင္းကုိ မေျပာင္းလဲႏုိင္တဲ့ ပညာေရးစနစ္နဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ လက္မခံႏုိင္ၾကတဲ့ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒ

ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ စိန္ရတုသဘင္ခန္းမတြင္ ေလးပြင့္ဆုိင္ေဆြးေႏြးပြဲ ျပဳလုပ္စဥ္

အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေက်ာင္းသားမ်ားက လမ္းေလွ်ာက္ သပိတ္ေမွာက္ေနသည္မွာ ရက္ေပါင္း ၂၀ ခန္႔ ရွိၿပီျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒ အတည္မျပဳမီ ဥပေဒၾကမ္း ကာလကတည္းကပင္ ေက်ာင္းသားမ်ား ၀ိုင္း၀န္း ဆႏၵျပ ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုဥပေဒၾကမ္းကို သမၼတ လက္မွတ္ျဖင့္ လႊတ္ေတာ္မွ အတည္ျပဳကာ အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒအျဖစ္ ျပ႒ာန္းခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသားမ်ား အေနျဖင့္ ထိုဥပေဒအေပၚ သပိတ္ေမွာက္ေနရျခင္းမွာ အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒသည္ နိမ့္က်ဆိုး၀ါးေနသည့္ ပညာေရးစနစ္ေဟာင္းကို ေျပာင္းလဲႏိုင္မည္ မဟုတ္ဘဲ
ဆက္လက္ဆိုးရြားႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားသည္ ေက်ာင္းသားထု၏ လြတ္လပ္စြာ ပညာသင္ခြင့္ကို တင္းက်ပ္ေသာ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈျဖင့္ ကန္႔သတ္ထားျခင္းေၾကာင့္ဟု ဆိုေနၾကသည္။
ပညာေရးစနစ္ကို စီမံခန္႔ခြဲရာတြင္ ပညာရွင္မ်ားကို ပါ၀င္ခြင့္ မျပဳဘဲ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းမ်ားအား ပါ၀င္ထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ ေပးထားသျဖင့္ အဖိႏွိပ္ခံ ပညာေရးစနစ္သာ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား တရား၀င္ လြတ္လပ္စြာ တည္ေထာင္ခြင့္ကို ထည့္သြင္းမထားျခင္းမွာ ေက်ာင္းသားအခြင့္အေရးကို ပစ္ပယ္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ေက်ာင္းသားမ်ားက ယံုၾကည္ၾကသည္။
ဒီမိုကေရစီ ပညာေရး လႈပ္ရွားမႈ ဦးေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္ ဒဂံုတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဥကၠ႒ ကိုနန္းလင္းက “ဒီဥပေဒမွာပါတဲ့ အခန္း (၄) က ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ၀န္ခံထားပါတယ္။ ဒီအခန္း (၄) မွာပါတဲ့ အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္ ဆိုတာကို ဖ်က္သိမ္းပစ္လို႔ မရဘူးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း သိတယ္။ ဖ်က္သိမ္းမယ္ ဆိုရင္လဲ ဒီဥပေဒႀကီး တစ္ခုလံုး အသစ္ျပန္ဆြဲမွပဲ ရမယ္။ အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္ဆိုတာက ဥပေဒရဲ႕ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ပါေနတာကိုး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္ ဖ်က္သိမ္းပစ္ဖို႔ ဆိုတာထက္ ဒီအမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ တာ၀န္ေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ေစခ်င္တာ။ ဒီေကာ္မရွင္မွာ ပါ၀င္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ က႑ကိုလည္း ဒီမိုကေရစီနည္းက် ျပန္ေရြးခ်ယ္ဖို႔ လိုလားတာ” ဟု ေျပာၾကားသည္။
အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္ဆိုတာ ဘာလဲ
အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒသည္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၃၀ ရက္က ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွ အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းခဲ့သည့္ ဥပေဒျဖစ္သည္။ ထိုဥပေဒထဲတြင္ ပါ၀င္သည့္ အခန္း (၄) တြင္ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈ တင္းက်ပ္စြာ ရွိေနသျဖင့္ ျပင္ဆင္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ပညာေရးစနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို လိုလားေသာ တတ္သိပညာရွင္မ်ားက ေ၀ဖန္ၾကသည္။
အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒ အခန္း (၄) တြင္ အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္ ဖြဲ႕စည္းျခင္း၊ တာ၀န္ႏွင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားဟူ၍ ျပ႒ာန္းပါရွိသည္။ အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို ထိေရာက္ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ရွိသည့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးက ဥကၠ႒အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ၿပီး ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားမွ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ အျခားသင့္ေလ်ာ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ ပါ၀င္သည့္ အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္ကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၏ သေဘာတူညီမႈျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းရမည္ဟု ျပ႒ာန္းပါရွိသည္။
ထိုေကာ္မရွင္၏ တာ၀န္ႏွင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားမွာ အမ်ိဳးသားပညာေရး ရည္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ပညာေရးဆိုင္ရာ အေျခခံမူမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္မႈကို လမ္းညႊန္ျခင္း၊ အမ်ိဳးသားပညာေရး ရည္မွန္းခ်က္မ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ဥပေဒႏွင့္အညီ လိုအပ္ေသာ ေကာ္မတီ သို႔မဟုတ္ အဖြဲ႕မ်ားကို ဖြဲ႕စည္းတာ၀န္ေပးအပ္ျခင္း၊ အမ်ိဳးသားပညာေရး စနစ္ႏွင့္ ပညာေရးဆိုင္ရာ မူ၀ါဒမ်ား၊ ပညာေရးဆိုင္ရာ စီမံကိန္းမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈအေပၚ အကဲျဖတ္ျခင္း၊ သံုးသပ္ျခင္း၊ အၾကံျပဳျခင္း၊ ျပည္တြင္းျပည္ပေက်ာင္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ျခင္း၊ ဖြင့္လွစ္ခြင့္ ရပ္ဆိုင္းျခင္းႏွင့္ ပိတ္သိမ္းျခင္းဆိုင္ရာ မူ၀ါဒမ်ား ခ်မွတ္ျခင္း စသည္ျဖင့္ ပါရွိသည္။
ေကာ္မရွင္၏ အခန္းက႑ကုိ ေ၀ဖန္
အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္ ဖြဲ႕စည္းမႈတြင္ ပါ၀င္ေသာ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးက ဥကၠ႒ျပဳလုပ္ရမည္ဆိုေသာ အခ်က္ႏွင့္ ပညာေရးစနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ မူ၀ါဒ ခ်မွတ္မည္ဆိုေသာ ယင္းဥပေဒ၏ ပုဒ္မအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ေကာ္မရွင္၏ အခန္းက႑ ပါ၀င္ေနျခင္းကို ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားႏွင့္ တတ္သိပညာရွင္မ်ားက ဗဟိုဦးစီး ခ်ဳပ္ကိုင္မႈဟု ေ၀ဖန္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ဖ်က္သိမ္းမယ္ ဆိုရင္လဲ ဒီဥပေဒႀကီး တစ္ခုလံုး အသစ္ျပန္ဆြဲမွပဲ ရမယ္။ အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္ဆိုတာက ဥပေဒရဲ႕ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ပါေနတာကိုး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္ ဖ်က္သိမ္းပစ္ဖို႔ ဆိုတာထက္ ဒီအမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ တာ၀န္ေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ေစခ်င္တာ . . . . .
“အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္ဆိုတာ ၈၈ အာဏာသိမ္းၿပီး ေနာက္ပိုင္းတည္းက ရွိလာခဲ့တာ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းေတြ၊ တကၠသိုလ္ေတြကို ဦးခင္ညြန္႔က ဦးစီးခဲ့တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အခုလို ဒီမိုကေရစီ သြားေနၿပီဆိုတဲ့ အစိုးရ လက္ထက္မွာေတာ့ ေကာ္မရွင္ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ အပါအ၀င္ ေကာ္မရွင္ တစ္ခုလံုး မရွိသင့္ေတာ့ဘူး။ တကၠသိုလ္ေတြဟာ သူတို႔ဘာသာသူတို႔ လြတ္လပ္စြာ ျပ႒ာန္းခြင့္ ရွိႏိုင္ရမယ္။ တကၠသိုလ္ပညာေရးဟာ ဘယ္သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာမွ မရွိတဲ့ သီးျခား ျဖစ္ေနရမယ္။ ေကာ္မရွင္ ရွိျခင္းအားျဖင့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ၀င္လာတဲ့ အခါမွာလည္း ႏိုင္ငံတကာက ဥပေဒပညာရွင္ေတြ၊ စီးပြားေရး ပညာရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ဗဟိုဦးစီး ခ်ဳပ္ကိုင္မႈရွိတဲ့ ဒီႏိုင္ငံပညာေရးေၾကာင့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ေနာက္တြန္႔ႏိုင္တယ္” ဟု ဆရာမ်ားသမဂၢမွ NNER အဖြဲ႕၀င္ ေဒါက္တာအာကာမိုးသူက ဆိုသည္။
သပိတ္တိုက္ပြဲမွ ေဆြးေႏြးပြဲဆီသို႔
ရက္ေပါင္း ၆၀ အလြန္ တစ္ေက်ာ့ျပန္ ေက်ာင္းသားသပိတ္စစ္ေၾကာင္း ျဖတ္သန္းရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ ၿမိဳ႕မ်ားရွိ ေသာင္းႏွင့္ခ်ီေသာ လူထုက ေက်ာင္းသားမ်ားကို အားေပးေထာက္ခံ ခဲ့ၾကသည့္ ေနာက္တြင္မွ အစိုးရဘက္က ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ေလးပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးရန္ ညႇိႏႈိင္းလာခဲ့ၿပီး ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁ ရက္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ေလးပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးရန္ သေဘာတူညီခဲ့ၾကသည္။
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁ ရက္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ စိန္ရတုခန္းမတြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ေလးပြင့္ဆိုင္ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားဘက္မွ ၎တို႔ ေတာင္းဆိုေသာ အခ်က္ ၁၁ ခ်က္ကို ေဆြးေႏြးရာတြင္ ခိုင္မာေသာ ေဆြးေႏြးမႈ ျဖစ္ေစရန္ အခ်က္ကိုးခ်က္ကို ေရွးဦးစြာ ေတာင္းဆိုေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
တကယ္တမ္း ေဆြးေႏြးၾကည့္ေသာအခါ
ယင္းအခ်က္ကိုးခ်က္ကို ေဆြးေႏြးရာတြင္ ပထမအခ်က္ သံုးခ်က္သာ အလြယ္တကူ ေျပလည္မႈ ရရွိခဲ့ၿပီး က်န္အခ်က္ ေျခာက္ခ်က္ကို အျပင္းအထန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ရသည္။ ည ၇ နာရီအထိ ေဆြးေႏြးခဲ့ရေသာ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အသံုးအႏႈန္း အေပၚကိုပင္ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ဦးေဆာင္ေသာ အစိုးရအဖြဲ႕မွ လက္ခံရန္ အခက္အခဲမ်ား ရွိခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ အႀကိဳသေဘာတူညီမႈ ကိုးခ်က္အနက္ ခုနစ္ခ်က္ ရရွိခဲ့သည္။ ဦးေအာင္မင္းက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္မ်ားအတြက္ သြားေရးလာေရး အခက္အခဲ ရွိသည့္အတြက္ ေနျပည္ေတာ္တြင္ ထပ္မံေဆြးေႏြးၾကရန္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ရက္ ေနာက္ပုိင္းမွသာ ထပ္မံေဆြးေႏြးေတာ့မည္
ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားႏွင့္ NNER တို႔ ေနျပည္ေတာ္ေရာက္ေသာအခါ တည္းခိုစရာ အခက္အခဲကအစ အခက္အခဲမ်ိဳးစံု ၾကံဳခဲ့ရၿပီးသည့္ေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၏ မွတ္ခ်က္ျဖင့္ ေပးပို႔လာသည့္ သေဘာထားျဖင့္ ေဆြးေႏြးပြဲအား ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ရက္ ေနာက္ပိုင္းမွသာ ထပ္မံေဆြးေႏြးေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက ေက်ာင္းသားကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ေျပာၾကားခဲ့သည္။
အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္ဆိုတာ ၈၈ အာဏာသိမ္းၿပီး ေနာက္ပိုင္းတည္းက ရွိလာခဲ့တာ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းေတြ၊ တကၠသိုလ္ေတြကို ဦးခင္ညြန္႔က ဦးစီးခဲ့တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အခုလို ဒီမိုကေရစီ သြားေနၿပီဆိုတဲ့ အစိုးရ လက္ထက္မွာေတာ့ ေကာ္မရွင္ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ အပါအ၀င္ ေကာ္မရွင္ တစ္ခုလံုး မရွိသင့္ေတာ့ဘူး။ တကၠသိုလ္ေတြဟာ သူတို႔ဘာသာသူတို႔ လြတ္လပ္စြာ ျပ႒ာန္းခြင့္ ရွိႏိုင္ရမယ္။ တကၠသိုလ္ပညာေရးဟာ ဘယ္သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာမွ မရွိတဲ့ သီးျခား ျဖစ္ေနရမယ္ . . . . .
ဒီမိုကေရစီ ပညာေရး လႈပ္ရွားမႈ ဦးေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္ ဒဂံုတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဥကၠ႒ ကိုနန္းလင္းက “သူတို႔ဘက္က ျမင္တာကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြက တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး တိုးေတာင္းေနတဲ့အတြက္ ေဆြးေႏြးလို႔ မျဖစ္ဘူးလို႔ ျမင္ခ်င္ျမင္လိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္က အသစ္ေတြ ေတာင္းဆိုေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ေဆြးေႏြးပြဲကို မီဒီယာေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ ၀င္ခြင့္ရဖို႔ကို ေတာင္းဆိုတာ ျဖစ္တယ္။ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁ ရက္က ပြဲတုန္းကလည္း ဒီလိုပဲ ၀င္ခြင့္ရတယ္။ ဒါကို သူတို႔ဘက္က သည္းခံလိုက္ေလ်ာမႈ မရွိဘဲ ဒီလိုမ်ိဳး ေရႊ႕လိုက္တာကေတာ့ လူႀကီးလူေကာင္း မဆန္ဘူးလို႔ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ ဒီလိုအေျခအေနေရာက္ေအာင္ လုပ္တာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြ မဟုတ္ဘူး။ အစိုးရပဲ ျဖစ္တယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းမႈ မရွိလို႔ ျဖစ္လာရတာ” ဟု ေျပာၾကားသည္။
ေတာင္းဆိုခ်က္ ၁၁ ခ်က္
ေက်ာင္းသားကိုယ္စားလွယ္ႏွင့္ ပညာေရးစနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ကြန္ရက္ (NNER) တို႔ဘက္မွ ေတာင္းဆိုထားသည့္ ေဆြးေႏြးညႇိႏိႈင္းရန္ ေတာင္းဆိုထားေသာ အခ်က္ ၁၁ ခ်က္ ရွိသည္။
ထိုအခ်က္ ၁၁ ခ်က္မွာ (၁) ပညာေရးမူ၀ါဒႏွင့္ ဥပေဒမ်ား၊ နည္းဥပေဒမ်ား၊ ဆက္စပ္ဥပေဒမ်ား ေရးဆြဲရာတြင္ ေက်ာင္းသား/သူ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ဆရာ၊ ဆရာမ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါ၀င္ရန္ ကိစၥ၊ (၂) ေက်ာင္းသား သမဂၢမ်ား၊ ဆရာသမဂၢမ်ား လြတ္လပ္စြာ ဖြဲ႕စည္းထူေထာင္ လႈပ္ရွားခြင့္ႏွင့္ ၎သမဂၢမ်ား တည္ရွိမႈအေပၚ တရား၀င္ အသိအမွတ္ျပဳေရး ကိစၥ၊ (၃) လက္ရွိျပ႒ာန္းၿပီးျဖစ္ေသာ အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒတြင္ ပါ၀င္သည့္ အမ်ဳိးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္ႏွင့္ တကၠသိုလ္မ်ား ေပါင္းစပ္ ညႇိႏိႈင္းေရး ေကာ္မတီ ဖြဲ႕စည္းထားျခင္း ကိစၥ၊ (၄) ေဒသအလိုက္ႏွင့္ ေက်ာင္းအလိုက္ လြတ္လပ္စြာ စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္သည့္ ပညာေရးဆိုင္ရာ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ ကိစၥ၊ (၅) လက္ရွိက်င့္သံုးလ်က္ရွိေသာ စာေမးပြဲစနစ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္၀င္ခြင့္ စနစ္ မ်ား ျပင္ဆင္ရန္ကိစၥ၊ (၆) ေက်ာင္းသားမ်ား လြတ္လပ္စြာ စဥ္းစားေတြး ေခၚႏိုင္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ေလ့လာ စူးစမ္းသင္ယူႏိုင္သည့္ သင္ၾကားနည္းစနစ္မ်ား ေျပာင္းလဲရန္ကိစၥ၊ (၇) တိုင္းရင္းသား မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား၏ ဘာသာစကား လြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ မိခင္ဘာသာစကား အေျချပဳ ဘာသာစကားစံု ပညာေရး စနစ္ကို အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒတြင္ ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းရန္ ကိစၥ၊ (၈) မသန္စြမ္းကေလးမ်ား အပါအ၀င္ ကေလးအားလံုးအတြက္ လူတိုင္းအက်ံဳး၀င္ ပညာေရး ကိစၥ၊ (၉) ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာင္းထုတ္ခံ ခဲ့ရသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား ေက်ာင္းျပန္လည္တက္ေရာက္ခြင့္ ရရွိေရး ကိစၥ၊ (၁၀) ပညာေရး အသံုးစရိတ္ကို တစ္ႏိုင္ငံလံုး အသံုးစရိတ္၏ ရာခိုင္ႏႈန္း ၂၀ သတ္မွတ္ေရး ကိစၥ၊ (၁၁) အခမဲ့ မသင္မေနရ ပညာေရးစနစ္ကို မူလတန္းအဆင့္သာမက အလယ္တန္းအဆင့္အထိ တိုးျမႇင့္က်င့္သံုးေရး ကိစၥ စသည္တို႔ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုေတာင္းဆိုခ်က္ ၁၁ ခ်က္ ေဆြးေႏြးခန္းကိုမူ မေရာက္ရွိေသး။
ဥာဏ္၀င္းရွိန္၊ သက္မင္း
Eleven Media Group