အကြက္ က်ဲက်ဲႏွင့္ လက္မည္းေတြ

အခုတစ္ေလာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈေတြက အေလ့အက်င့္ အေတြ႕အႀကံဳ ရွိၾကတဲ့ ေလ့လာသူ ေတြအတြက္မွာေတာ့ ပံုစံက် ေရႊ႕ ကြက္ေတြပဲ ဆုိတာ သိသာေနပါတယ္။
ဒီ ေရႊ႕ကြက္ေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ႀကိဳးကုိင္ေနတဲ့သူေတြ ရွိတယ္လို႔ တာဝန္ရွိတဲ့သူေတြ ေျပာလိုက္တုိင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ''ဒါမ်ဳိးေတြ ႐ိုးေနၿပီ၊ အစိုးရကေတာ့ တစ္ခုခု ျဖစ္တာနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ၊ ဗကပေတြ လက္ခ်က္လုိ႔ ထိုးခ်လိုက္တာပဲ'' လို႔ ျပက္ရယ္ ျပဳၾကေလ့ ရွိပါတယ္။ ''ဗကပတုိ႔၊ ကြန္ျမဴနစ္တုိ႔ ဆုိတာ ဘယ္မွာ ရွိေတာ့လို႔လဲ၊ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားတာ ၾကာလွေပါ့'' လုိ႔လည္း ဆုိၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီလို ေျပာၾကတဲ့ သူေတြထဲမွာ ႏွစ္မ်ဳိးပဲ ရွိပါတယ္။ တစ္မ်ဳိးကေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ အေၾကာင္း၊ ဗကပအေၾကာင္း တကယ္မသိရွာတဲ့ သူေတြပါ။ ေနာက္ တစ္မ်ဳိးကေတာ့ အဲဒီ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ကိုယ္တုိင္ပါပဲ။ သူတုိ႔ကေတာ့ ကိုယ္ေယာင္ ေဖ်ာက္ထား တာေပါ့ေလ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကိုယ္ေယာင္ ေဖ်ာက္ထားထား၊ ႐ုပ္ေျပာင္း႐ုပ္လႊဲ လုပ္ထားထား မ်က္ေတာင္မခတ္၊ အရိပ္ မထြက္ရင္ ဘီလူးဆုိတာ သိႏုိင္သလုိ နည္းနည္းကေလး အရိပ္အကဲ ၾကည့္လုိက္တာနဲ႔ ဘယ္သူ ဆိုတာ အတြင္း က်က် သိထားၿပီးတဲ့ သူေတြကေတာ့ သိႏုိင္ပါတယ္။

ကြန္ျမဴနစ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ဆုိ႐ုိးတစ္ခု ရွိပါတယ္။ "Once a communist, forever communist" တဲ့။ ကြန္ျမဴနစ္ဆုိတာ တစ္ခါ ကြန္ျမဴနစ္ ျဖစ္ဖူးရင္ တစ္သက္လံုး ကြန္ျမဴနစ္ ျဖစ္သြားေရာတဲ့။ မယံုရင္ မၾကာခင္ ကမွ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ရဲနီေက်ာ္ဝင္းတို႔လို ပုဂိၢဳလ္မ်ဳိးေတြကိုပဲ ၾကည့္ေပါ့။ အခု အခ်ိန္အထိ သူတို႔ အသက္ အရြယ္တုန္းက သူတုိ႔ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ အဘုိးႀကီး၊ အဘြားႀကီးေတြဟာ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႕တာနဲ႔ လက္သီး ဆုပ္ကို ေျမႇာက္ၿပီး ''အေလးနီ'' ျပဳ ႏႈတ္ဆက္ေနၾကတုန္း ဆုိတာ အတြင္းသိေတြ အားလံုး သိၾကပါတယ္။
အခု စာေရးေနတဲ့ အတြင္းသိ ဆုိတာလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မေဖာ္ခ်င္လို႔ အမည္ကို မေျပာလိုေပမယ့္ ကြန္ျမဴနစ္လုိ႔ ေျပာမယ္ဆုိရင္ အေဖေရာ၊ အေမေရာ မူလ လက္ေဟာင္း ကြန္ျမဴနစ္ စစ္စစ္ႀကီးေတြရဲ႕ ဗုိက္ထဲက ေမြးလာခဲ့တာမို႔ အေမ့ ဗုိက္ထဲက မထြက္ခင္ ကတည္းက ကြန္ျမဴနစ္ေသြး ပါခဲ့ေတာ့ သူမ်ား ေတြက ကြန္ျမဴနစ္လုိ႔ ေျပာတာ ရယ္ေတာင္ ရယ္ခ်င္ေသးလုိ႔ ဆုိလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕။
အခုျဖစ္ေနတဲ့ အဆင္ အကြက္ေတြ ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါ ေဘာလံုးအသင္း တစ္ခု တည္ေထာင္ လႈပ္ရွားေန တာနဲ႔ သိပ္ ဆင္တူတယ္ဗ်ာ။ ေဘာလံုးအသင္း တစ္သင္းမွာ ကစားသမားေတြ ပါတယ္။ နည္းျပပါတယ္။ အသင္းအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မန္ေနဂ်ာ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဘာလံုး ကန္ေနခ်ိန္မွာ ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ကြင္းထဲမွာ ကစားသမားေတြ ေျပးလႊားေနတာကိုပဲ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ နည္းျပဆုိတဲ့ လူကေတာ့ ကြင္းအျပင္က ခံုတန္းမွာ ထိုင္ၾကည့္ ေနတာပဲ။ တစ္ခါတေလ ေဘးက လုိက္ၿပီး ေအာ္ဟစ္ ၫႊန္ၾကားေနတာ ေတြ႕ရမယ္။ ဒါေပမဲ့ မန္ေနဂ်ာ ဆိုတဲ့ သူကိုေတာ့ ေတြ႕ခ်င္မွေတာင္ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ အခုလည္း ဒီလုိပဲ။ ဆႏၵျပ ခ်ီတက္ေနတာ ကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ကို ေနာက္က ကပ္ၿပီး ၫႊန္ၾကားနည္းျပ အကြက္ဆင္ ေပးေနတာ ကေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတြဗ်။ အသင္း မန္ေနဂ်ာနဲ႔ အသင္းကို ပြဲသြင္းၿပီး အဝယ္အေရာင္း လုပ္ေနတဲ့ သူေတြ ကေတာ့ ကြင္းအျပင္ဘက္မွာ ရွိတဲ့ တျခား အုပ္စုပါ။ သူတုိ႔ကေတာ့ ေငြရွင္ေၾကးရွင္ တတ္ႏုိင္ ေထာက္ပံ့ ႏုိင္တဲ့ သူေတြေပါ့ဗ်ာ။ အနီးကပ္ နည္းျပ ကြပ္ကဲေနတာက ကြန္ျမဴနစ္ေတြလို႔ ဘာေၾကာင့္ ေျပာႏုိင္သလဲ ဆုိတာကေတာ့ ၾကည့္တတ္ရင္ ျမင္ပါတယ္။ ပထမဆံုး ေၾကးသြန္းဘုရားမွာ ပညာေရးဌာနက တာဝန္ရွိသူ ေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးၿပီးတဲ့ အခါ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဆိုတဲ့ အုပ္စုက အင္တာေနရွင္နယ္ သီခ်င္းကို ဆုိတယ္။ တူတံစဥ္အလံကို လႊင့္တယ္။ အဲဒါ ကြန္ျမဴနစ္ အမွတ္တံဆိပ္ဆိုတာ အသိသာႀကီးပဲ။
အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈဟာ ကြန္ျမဴနစ္ တံဆိပ္ အကပ္ခံ လိုက္ရတာပဲ။ အဲဒီလို လုပ္ဖို႔ ဘယ္ကေန၊ ဘယ္သူက ဖုန္းနဲ႔ ၫႊန္ၾကားခဲ့တယ္ ဆိုတာလည္း အတြင္းသိကေတာ့ သိပါတယ္။ ဒီကေန႔ အစိုးရက ေက်ာင္းသားေတြကို အကုန္လံုး ေစ်းေလွ်ာ့ေပးၿပီး ဦးကုန္းခ်ေတာ့မတတ္ အ႐ႈံးေပးေနတာ ေတာင္မွ သပိတ္ကို မရပ္ႏိုင္ဘဲ ေတာင္းသေလာက္ လႊတ္ေတာ္က မေပးရင္လည္း ရန္ကုန္ကုိ ဆႏၵျပ ခ်ီတက္မယ္၊ ေတာင္းသေလာက္ ရရင္လည္း ရန္ကုန္ကို ေအာင္ပြဲခံ ခ်ီတက္မယ္လို႔ ေခါင္းေၾကာမာေနတဲ့ ဗကသဆိုတဲ့ သူေတြရဲ႕ အရင္းအျမစ္ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ဒုတိယ မ်ဳိးဆက္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ႕ သားေတြ၊ သမီးေတြ ဆိုတာ ေတြ႕ရမွာပါ။ တစ္ေယာက္မွ ေက်ာင္းသားအစစ္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ တခ်ဳိ႕က တံျမက္စည္း ေရာင္းတဲ့သူ၊ တခ်ဳိ႕က လွ်ပ္စစ္မီး ျပင္တဲ့သူ စသည္ျဖင့္ အျပင္ေလာကမွာ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ေနေပမယ့္ ေက်ာင္းသားဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကိုေတာ့ ''ငါ့ဟာ၊ ငါ့ဟာ'' လုပ္ၿပီး ဆုပ္ကိုင္ထားေနၾကတာ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ ဒီလို ဆုပ္ကိုင္ထားရတာ ကလည္း ေက်ာင္းသားလို႔ ဆိုမွ သမဂၢဖြဲ႕ၿပီး ေက်ာင္းသားေတြနား ကပ္လို႔ ရမွာကိုး။ ေဘာလံုးအသင္း ဝတ္စံု ဝတ္ထားမွ ကြင္းနားကပ္လို႔ ရတဲ့ နည္းျပေတြလုိေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က လက္ေထာက္ နည္းျပအဆင့္ပဲ ရွိေသးတာဗ်။ သူတုိ႔ေနာက္မွာ ပြဲကစားဖို႔ အတြက္ ၃၊ ၄၊ ၃ ပံုစံလား၊ ၄၊ ၂၊ ၄ ပံုစံလား၊ ေရွ႕ပိုင္းမွာ ပိတ္ကစားၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ဖြင့္ကစားမလား စသည္ျဖင့္ ဗ်ဴဟာ ဆင္ေပးေနတဲ့သူေတြ ရွိေသးတယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ နည္းျပမွဴး၊ နည္းျပခ်ဳပ္ေတြေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါက ဘယ္သူေတြလည္း ဆိုေတာ့ အထက္ ျမန္မာျပည္ တစ္ဝိုက္မွာ အေျချပဳေနတဲ့ လက္ေဟာင္းယူဂ်ီ ဗကပႀကီးေတြေပါ့။ ဒါက အထင္နဲ႔ စြပ္စြဲတာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ မႏၲေလးကေန ေက်ာင္းသားသပိတ္ စစ္ေၾကာင္းအထြက္မွာ စင္ေပၚတက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ ဗကပယူဂ်ီလို႔ ထူးဆန္းလွစြာ ေျဗာင္ ေၾကညာၿပီးမွ တရားေဟာသြားတဲ့ အမည္မွာ စေနနံနဲ႔ စတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ေယာက္ ရွိခဲ့သလို အဲဒီပြဲမွာ မၾကာေသးခင္ကမွ ဘဝတစ္ပါး ေၾကြလြင့္သြားရွာတဲ့ ဗကပ ဗဟုိ ေျမေအာက္ တာဝန္ခံႀကီး ဗုိလ္ၾကင္ ေမာင္ကို စုေပါင္း အေလးျပဳခဲ့ၾကတာ၊ အင္တာ ေနရွင္နယ္ သီခ်င္း ဟစ္ေၾကြး ခဲ့တာေတြ (မီဒီယာေတြက ဖံုးထားခဲ့ေပမယ့္) အဲ့ဒီပြဲမွာ ရွိခဲ့တဲ့သူတိုင္း သိၾကပါတယ္။ နည္းျပခ်ဳပ္ေတြ ထဲမွာ အေဝးကေန ရီမုတ္ကြန္ထ႐ိုးနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရး မဟာဗ်ဴဟာေတြကို အြန္လိုင္းက တင္ပို႔ေနတဲ့ မဟာပညာရွိ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး တခ်ဳိ႕လည္း ရွိပါေသးတယ္။ နာမည္ သံုးလံုးနဲ႔ဗ်ာ။ ဒီေလာက္ဆို သိမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ဆိုတာ ပစၥည္းမဲ့ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ သားေကာင္ (အဲေလ) သားေကာင္းေတြ ပီပီ ပိုက္ဆံေတာ့ မရွိၾကရွာဘူးဗ်ာ။ ဆႏၵျပ သပိတ္ေမွာက္တယ္ ဆုိတာကလည္း အလြန္ အကုန္အက်မ်ားတဲ့ အလုပ္ဆိုေတာ့ တျခား ေငြစေၾကးစ ထုတ္ေပးႏုိင္တဲ့ သူေတြဆီ ခ်ဥ္းကပ္ရေတာ့တာ ေပါ့ဗ်ာ။ သူတို႔ကေတာ့ အသင္း မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ေငြရွင္ေတြ ဆုိပါေတာ့။ ေငြရွိၿပီဆုိမွေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတာ့ မဟုတ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ေပါ့ဗ်ာ။ ကြန္ျမဴနစ္ မဟုတ္ရင္ေတာ့ အရင္းရွင္၊ လစ္ဘရယ္၊ ဆိုရွယ္နယ္ခ်ဲ႕ စသည္ျဖင့္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး ကင္ပြန္းတပ္ခဲ့ရတဲ့ လက္ယာယိမ္း ေတြေပါ့။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ျပည္တြင္းမွာ အထုပ္နဲ႔ အထည္နဲ႔ အံုနဲ႔ က်င္းနဲ႔။ ဂုဏ္ျဒပ္ႀကီးႀကီး အင္အားစုေတြဗ်။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ အေၾကာင္း ေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပည္ေတာ္အၿပီးမျပန္ႏိုင္ ေသးဘဲ အေဝးကေန အေရးေတာ္ပံုၾကာပါေစလို႔ ေၾ<ြကး ေၾကာ္ေနၾကတဲ့ အမ်ဳိးခ်စ္ အုပ္စုေတြေပါ့ဗ်ာ။ သူတို႔ကေတာ့ တစ္ခါတေလ လာလာ ေမႊသြားလိုက္၊ ျပန္သြားၿပီးရင္ အကြက္ဆင္၊ ခြင္ဖန္လိုက္၊ အထဲကို လွမ္းလွမ္းၿပီး ခ်ိတ္လုပ္ ေနၾကတာေလ။
ျပန္ခ်ဳပ္ရရင္ေတာ့ ဒီကိစၥက ပညာေရး အေၾကာင္းျပေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရး ေရႊ႕ကြက္ တစ္ခုပါ။ ရည္မွန္းခ်က္ ကေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ အသံုးနဲ႔ ေျပာရရင္ GS ေပါ့။ GS ဆိုတာက အေထြေထြ သပိတ္ႀကီး (General Strike) ဖန္တီးဖို႔ပါ။ ဒီပံုစံက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ စစ္ၿပီးကာလ ဘုရင္ခံရဲ႕ အတိုင္ပင္ခံ ေကာင္စီမွာ ဥကၠ႒ လုပ္ေနရတုန္းက ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ဝန္ထမ္းေပါင္းစံု သပိတ္ ဖန္တီးၿပီး အစိုးရကို အက်ပ္ကိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ နည္းမ်ဳိးပါပဲ။ အဲဒီတုန္းက လြတ္လပ္ေရး ရခါနီး တိုင္းျပည္အတြက္ အေရးႀကီးကာလမွာ ဖဆပလ အစိုးရကို အမွတ္ေတြ ရသြားမွာစိုးလို႔ အဖ်က္အေမွာင့္ လုပ္ၿပီး ဒုကၡေပးခဲ့တာ၊ ဒါေၾကာင့္လည္း ကြန္ျမဴနစ္ အေၾကာင္း ေနာေက်ေအာင္သိတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို ဖဆပလထဲက ေမာင္းထုတ္ ဖယ္ရွားခဲ့တာေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ကြန္ျမဴနစ္ေတြအေၾကာင္း မသိဘဲ ေနမလား။ သူကိုယ္တိုင္က ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ပထမဆံုး အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးေလ။ အဲဒီတုန္းက GS နဲ႔ ဖဆပလ အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်လို႔ မရေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး သံုးလမျပည့္ခင္မွာကိုပဲ AS လုပ္ၿပီး တိုင္းျပည္ အာဏာကို အၾကမ္းနည္းနဲ႔ ရေအာင္ ႀကိဳးစား ေတာ့တာပဲ။ AS ဆုိတာက သူတို႔အေခၚ (Armed Struggle) လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးပါ။ AS နဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၇ဝ ေလာက္ လံုးပန္းလိုက္တာ ပဲခူး႐ိုးမကေန အေရွ႕ေျမာက္နယ္စပ္ကို ေျပးရ၊ အေရွ႕ေျမာက္ မွာလည္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူတို႔ ခြစီးထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားအုပ္စုေတြက ခါခ်လိုက္ျပန္ေတာ့ အေနာက္ႏုိင္ငံ ကိုေရႊ႕ၿပီး ခိုလႈံ၊ ေနာက္ဆံုးမွာ လက္က်န္လူႀကီးေတြ လံုးပါးပါးကုန္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီဘက္ကလည္း တုိင္းျပည္က ျပန္ ပြင့္လင္းလာၿပီး ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးေတြ ထိုက္သင့္သေလာက္ ရလာခ်ိန္မွာ AS ကေန GS ဘက္ကုိ ျပန္လွည့္ လာတာပါပဲ။ GS လုပ္ဖို႔ အတြက္ကလည္း အခြင့္သာ လာတယ္ေလ။ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ ေပးလိုက္ေတာ့ အခု စာေပနယ္က အစိုးရ ဆန္႔က်င္ေရး ဂ်ာနယ္ေတြ၊ သမဂၢေတြမွာ ဆရာႀကီး လုပ္ေနၾကတဲ့ လူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေတာျပန္ ကြၽန္းျပန္ အနီေရာင္ေတြ ခ်ည္းပဲ။ လြတ္လပ္စြာ ဖြဲ႕စည္းခြင့္၊ စည္း႐ံုးခြင့္၊ ဆႏၵျပခြင့္ေတြ ရလာေတာ့ ေနရာေပါင္းစံုမွာ သမဂၢေပါင္းစံု ေပၚလာ တာမွာ သူတို႔ရဲ႕ ကြန္ရက္ကို အလႊာ အသီးသီး အတြင္းထဲ အထိ ထိုးေဖာက္ စိမ့္ဝင္ လာႏုိင္ခဲ့ၿပီေလ။
ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ေရႊ႕ကြက္ထဲမွာ ဘာမွ မသိရွာတဲ့ နယ္႐ုပ္ေတြ ပါဗ်ာ။ အခုတစ္ေလာ စက္မႈဇုန္ေတြမွာ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ဆႏၵျပ အံုၾကြေနၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြလည္း ဒီလိုပါပဲ။ နယ္႐ုပ္ ေတြပါ။ ဒီလုပ္ရပ္ေတြက အခ်ိန္ကိုက္ဗံုးလို ေဖာက္ခြဲဖို႔ လံႈ႔ေဆာ္ ေသြးထိုးတဲ့ ယူဂ်ီ ကလာပ္စည္းေတြရဲ႕ လက္ရာဆုိတာ အသိသာႀကီးပါ။ သူတို႔ကေတာ့ ျငင္းမွာပဲ။ မသိတဲ့ လူေတြကလည္း အဲဒါကို ယံုၾကမွာပဲ။
ေက်ာင္းသား သမဂၢကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ အေကာင္းဆံုး လုပ္ကြက္ပဲေလ။ လူထုက သားသမီးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ ရင္ထိလြယ္ရွလြယ္ စည္း႐ံုးလို႔ အလြယ္ဆံုး။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားကို ေရွတန္းတင္လိုက္ရင္ အစိုးရလည္း လုပ္ရ ခက္သြားၿပီ။ ဖဆပလ အစိုးရ လက္ထက္ကတည္းက တကသမွာ ကြန္ျမဴနစ္ ယူဂ်ီေက်ာင္းသား ေတြက တပ္ဦးဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ အုပ္စီးခဲ့လို႔ အစိုးရနဲ႔ တၿခိမ္းၿခိမ္း ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ ေက်ာင္းေဆြးေဆြး လူေဆြးေဆြး တစ္တန္းမွာ ငါးခါေလာက္ အက်ခံၿပီး မေသမခ်င္း ေက်ာင္းသားလုပ္၊ သမဂၢကို အုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးမွာ ႐ႈပ္ခ်င္လို႔။ အစိုးရက သံုးခါက် ေက်ာင္းထြက္စနစ္ လုပ္လိုက္ေတာ့ အနာေပၚ တုတ္က်ၿပီး တိုက္ပြဲ လုပ္ေတာ့တာပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ေခတ္တုန္းက ေက်ာင္းသားသမဂၢက အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကတာ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေက်ာင္းသားသမဂၢ ကြန္ျမဴနစ္သူပုန္ေတြရဲ႕ ၿမိဳ႕ေပၚ ေျခကုပ္ျဖစ္လာတာ။ ဖဆပလ အစိုးရလက္ထက္ ကတည္းကပဲ။ အခုျပန္ၿပီး အခြင့္သာတာနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ နည္းေဟာင္းႀကီးကို ျပန္သံုးဖို႔ ႀကိဳးစား လာတာပါ။
ဒီအေၾကာင္းေတြကို သိပ္ မသိၾကေသးတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ ရင္ေသြးငယ္ေတြေရာ၊ ကိုယ့္ဝမ္းစာကို ကိုယ္တိုင္ ပင္ပင္ပန္းပန္း ရွာေဖြေနရတဲ့ အလုပ္သမား ညီငယ္၊ ညီမငယ္ေတြေရာ၊ မလႊဲမေရွာင္သာ ပိတ္ရ ဆို႔ရ၊ တားဆီးရမယ့္ လံုၿခံဳေရး တပ္ဖြဲ႕ဝင္ေတြကိုေရာ ႀကိဳၿပီး သတိေပးလိုက္ ခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ နယ္႐ုပ္ေတြကို ထိုးေကြၽးၿပီး ပါဝါလမ္း ဖြင့္မွာပဲ၊ အဲဒါကို သူတို႔အေခၚကေတာ့ ''အာဇာနည္ ဖန္တီးျခင္း'' လို႔ ေခၚပါတယ္။ ကြၽန္ေခတ္က ေက်ာင္းသားသပိတ္မွာ ပုလိပ္အဖြဲ႕က နံပါတ္တုတ္နဲ႕ ႐ိုက္ၿပီး လူအုပ္ခြဲေတာ့ အ႐ိုက္ခံရၿပီး ေသဆံုးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသား ကိုေအာင္ေက်ာ္ကေန ''အာဇာနည္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္'' ျဖစ္သြား သလိုပါပဲ။ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ျဖစ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ၿပီး ေျမလွ်ဳိးကုန္ ၾကမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ မယံုရင္ ေက်ာင္းသား သပိတ္စစ္ေၾကာင္းရဲ႕ ထိပ္ဆံုးမွာ အဲဒီေခါင္းေဆာင္ ဆိုတဲ့ လူေတြကို အလံကိုင္ၿပီး တက္ခိုင္း ၾကည့္ပါလား။ အဲဒါ သူတို႔ရဲ႕ ေဖာ္ျမဴလာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အခုေတာင္မွ အေရးႀကီး ပုဂၢိဳလ္ ဗြီအိုင္ပီ ေခါင္းေဆာင္က လံုၿခံဳေရး စိတ္မခ်လို႔ ဆိုၿပီး ''လံုၿခံဳတဲ့ေနရာ''မွာ ေစာင္ၿခံဳၿပီး လံုလံုၿခံဳၿခံဳ ပုန္းေနၿပီ မဟုတ္လား။
ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုး ေျပာခ်င္တာက တကယ္ မသိနားမလည္ဘဲ ေဘး ကေျပာတာနဲ႔တင္ အယံုလြယ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး ေရႊ႕ကြက္ထဲမွာ နယ္႐ုပ္အျဖစ္နဲ႔ ေခါင္းထိုးမခံခ်င္ၾကပါနဲ႔လို႔ အျပစ္မဲ့တဲ့ လူငယ္ေတြ၊ အလုပ္သမား ေတြကို ေစတနာနဲ႔ သတိေပးလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ အစိုးရဘက္က တာဝန္ရွိတဲ့လူႀကီးေတြကိုလည္း အျပစ္မရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားကေလးေတြ၊ အလုပ္သမားေတြကို မထိမခိုက္မိေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ထိန္းေပးပါ။ အေရးယူစရာ ရွိရင္ ေဘးကေန တြန္းဖို႔ အကြက္ဆင္ေပးေနတဲ့ ေက်ာင္းသား အစစ္ မဟုတ္တဲ့သူေတြ၊ အလုပ္သမားအစစ္ မဟုတ္တဲ့သူေတြ ကိုပဲ ေသခ်ာေရြး ၿပီး ကိုင္တြယ္ အေရးယူပါ။ သေဘာ႐ိုးနဲ႔ ကေလးေတြကို လိုက္ၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့ အရပ္ထဲက သာမန္ ျပည္သူေတြကိုလည္း မထိခိုက္ေစခ်င္ပါဘူး လို႔ပဲ ေမတၱာရပ္ခံ ခ်င္ပါတယ္။
ျမ၀တီ