အဆင္းရဲဆံုးေက်းရြာမ်ားအတြက္ ျမစိမ္းေရာင္စီမံကိန္း ေအာင္ျမင္ရန္ အေရးႀကီး

ေက်းလက္ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာနက တစ္ႏိုင္ငံလံုးရွိ အဆင္းရဲ ဆံုးေက်းရြာ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ အား ျမစိမ္းေရာင္စီမံကိန္းျဖင့္ တစ္ရြာလွ်င္ က်ပ္သိန္း ၃၀၀ ထုတ္ေခ်းသြားမည္ဟု သိရသည္။
အဓိက တစ္ႏိုင္တစ္ပိုင္ေမြးျမဴေရးလုပ္ရန္ျဖစ္သည္။ ဤလုပ္ငန္းမွာ ဆင္းရဲမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရး၏ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုဟု ဆိုရေပမည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ တြင္ လႊတ္ေတာ္အစိုးရေပၚလာသည့္အခါ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ပေပ်ာက္ေရး အသံကိုဟစ္ေႂကြးကာ သတင္းစာမ်ား သည္ ေခါင္းစီးစာလံုးမည္းႀကီးျဖင့္ ဟိတ္ဟန္ ထုတ္ျပခဲ့ သည္။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈကို ၀န္ႀကီးဌာနအလိုက္လုပ္ ရန္ဟု ဆံုးျဖတ္ကာ သက္ဆုိင္ရာ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားက ဆင္းရဲသူမ်ား လုိက္ရွာခဲ့ၾကသည္။ သိန္းရာေပါင္းမ်ားစြာ အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္ဟု ဆို သည္။

မည္သို႔လုပ္လိုက္သည္ကို မသိပါ။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈလည္း အသံ တိတ္သြားသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႔ ခ်မ္းသာ သြားၾကၿပီလား။
လယ္သမားမ်ား လယ္ယာမဲ့၍ ပိုမိုဆင္းရဲၾကသည္။ လူသားခ်င္း စာနာမႈမရွိသူမ်ား၏ လယ္ယာမတရား သိမ္းယူမႈက မရပ္ေသး။ သူခိုး က လူဟုဟစ္ေနၾက သည္မွာ လႊတ္ေတာ္အထိ အသံမ်ားက ၾကားေန ရသည္။ မည္သူ႔ကို ႏိုင္ငံသားတို႔က အားကိုးရမည္နည္းဟု ေမးခြန္း ထုတ္စရာျဖစ္ေနသည္။ ယခုေက်းလက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ဦးစီးဌာန ၏ အဆင္းရဲဆံုးေက်းရြာ တစ္ ေထာင္ေက်ာ္အား ေငြေခ်းေငြေပး ၍ ေမြးျမဴေရး လုပ္ေစသည္။

အလြန္ ေကာင္းေသာစီမံကိန္းပင္ျဖစ္သည္။ ေငြျပန္ဆပ္ရန္ ၀ုိင္းႀကီးခ်ဳပ္ျဖင့္ တာ၀န္ယူေစသည္။ သို႔ရာတြင္ ၀ုိင္းႀကီးခ်ဳပ္ထက္ အေရးႀကီးသည္ကို တာ၀န္ရွိသူတုိ႔ သတိထားသင့္သည္။ ေက်းရြာမ်ားမွ ထုတ္လုပ္ေပး လိုက္ေသာ ကုန္ပစၥည္းမ်ားအတြက္ ေစ်းကြက္သည္ အေရးအႀကီး ဆံုး ျဖစ္သည္။ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွ ထြက္လာသည့္ ကုန္ပစၥည္းမ်ား အလြယ္တကူေစ်းကြက္ရရွိရမည္ျဖစ္သည္။ ထုတ္လုပ္ပစၥည္း ၀ယ္သူ မရွိက အဆိုပါလုပ္ငန္းပ်က္စီးသြားလိမ့္မည္။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ၌ ဆင္းရဲသားမ်ားကို ေငြေခ်းရာတြင္လည္း ၀ိုင္းႀကီးခ်ဳပ္စနစ္ပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ထြက္လာေသာထုတ္ကုန္မ်ား အား ေငြေခ်းေပးေသာ ဌာန၏ ေစ်းကြက္ဌာနခြဲမွ ထြက္သမွ်ပစၥည္းမ်ားကို တာ၀န္ခံ၍ျဖန္႔ျဖဴးေပးသည္။ ေစ်းကြက္ရွာေပးသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျပန္ဆပ္ ေငြအတြက္ ပူစရာမလို။ ထြက္ကုန္ ပစၥည္းအားလံုး ေရာင္းခ်ရေရးသာ အဓိကျဖစ္သည္။ အတုယူရမည့္နည္းလမ္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အစေတာ့ေကာင္းၾကသည္။ အေႏွာင္းက မေသခ်ာ ၾကေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း။ ၿပီး လွ်င္ၿပီးေရာ တာ၀န္ေက်လုပ္ၾက၍ျဖစ္ သည္။ ယခုေက်း လက္ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာန၏ အဆင္းရဲ ဆံုးေက်းရြာ တစ္ေထာင္ေက်ာ္အား ေခ်းေငြထုတ္ေပးရာတြင္ ေက်းရြာအလုိက္ စီမံ ကိန္းမ်ားခ်မွတ္၍ အဆိုပါေက်း ရြာမွ ထြက္လာမည့္ထုတ္ကုန္မ်ားအား ေစ်းကြက္ ရွာ၍ ေရာင္းခ်ေပးျခင္း၊ ေစ်းကြက္ ရွာျခင္းမ်ားကို ဒြန္တြဲလုပ္မေပး ႏိုင္ပါက လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္မႈမရွိဘဲ မၾကာခင္ ပ်က္ စီးသြားေပလိမ့္မည္။

သို႔ျဖစ္ပါ၍ ျပည္သူ႔ဘ၀ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ေစတနာထားလုပ္ေဆာင္ ရာတြင္ အက်ဳိးေက်းဇူးပို၍ရရွိေစရန္ အတြက္ လုိအပ္ေသာေနာက္ဆက္ တြဲလုပ္ငန္းျဖစ္သည့္ ေစ်းကြက္ရွာေဖြေရးလုပ္ငန္းကိုပါ ပူးတြဲ လုပ္ေဆာင္ သင့္ေၾကာင္း ဒီမိုကေရစီတူေဒးက အႀကံျပဳေရးသားလိုက္ ရပါသည္။

Democracy today Daily Newspaper