ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ႏွင့္ျပည္သူတုိ႔၏အသံ

အခမဲ့ပညာေရးဆုိေသာ ေက်ာင္းအပ္ႏွံခႏွင့္စာရြက္စာတမ္းေၾကး မေပးရေသာစနစ္ကုိ မူလတန္းမွ အလယ္တန္းအထိ ၂၀၁၄−၁၅ ပညာသင္ႏွစ္ ေက်ာင္းအပ္ႏွံေရး ရက္သတၱပတ္ ေမလ ၂၅ရက္တြင္ စတင္ၿပီျဖစ္သည္။ ကုန္ေစ်းႏႈန္း ႀကီးျမင့္သည့္အခ်ိန္တြင္ အခမဲ့ပညာေရးကုိ အလယ္တန္းအထိ တုိးခ်ဲ႕ခဲ့၍ ေက်ာင္းသားမိဘအခ်ဳိ႕ ၀န္ထုပ္၀န္ပုိးေလ်ာ့က်ခဲ့ သည္။ သုိ႔ေသာ္ အစုိးရသစ္သက္တမ္း သုံးႏွစ္ရွိလာသည့္တုိင္ အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားအတြက္ သင္႐ုိးမ်ားကုိ ယခုႏွစ္တြင္လည္း မျပင္ဆင္ႏုိင္ျခင္း၊ ေကာင္းမြန္ေသာပညာေရးဥပေဒတစ္ရပ္ မျပ႒ာန္းႏုိင္ေသးျခင္းေၾကာင့္ မိဘအခ်ဳိ႕ ရတက္မေအးၾကေသးေပ။ အလႊာစုံမွ မိဘမ်ား၏ ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္အေတြ႕ အၾကံဳႏွင့္ ပူပန္မႈမ်ားကုိ ေတြ႕ဆုံ ေမးျမန္းစုစည္းေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။

မတင္မိုးမိုး၊ ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္

ကေလးက မူလတန္း အခမဲ့ပညာေရးဆိုေတာ့ ပူပန္ရတာမ်ဳိးေတာ့ မရွိပါဘူး။ ကေလးကေတာ့ တစ္တန္း တက္ေန ပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာေနတာ ဆိုေတာ့ သူတို႔သင္ေပးတဲ့ ပညာေရးပဲေပါ့။ ကိုယ္ေတြကက်ေတာ့ သူမ်ားေတြလို ေက်ာင္းေကာင္းေတြလည္း မထားႏိုင္ဘူး။ ပညာေရးစနစ္ကို ျဖစ္ေစခ်င္တာကေတာ့ ေက်ာင္းက ဆရာမေတြက က်ဴရွင္မထားရင္ အဆင့္ ပထမ၊ဒုတိယေတြ မ၀င္ဘူး။ ကိုယ္ေတြကလည္း နီးစပ္ရာမွာ ထားရတာဆိုေတာ့ တခ်ဳိ႕မိဘေတြက်ေတာ့ ဆရာမေတြကို ဖ်က္ဆီးသလို ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီဆရာမေတြဆီမွာပဲ က်ဴရွင္ေတြထား၊ ပိုက္ဆံေတြေပး။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ကေလးေတြက ပိုထိေရာက္သလို ျဖစ္ေနတယ္။ ကုိယ္ေတြတုန္းက ပညာေရးနဲ႔က တျခားစီပဲေလ။ ကိုယ္ေတြတုန္းက က်ဴရွင္ဆုိတာလည္း မရွိဘူး။ ခုသူတို႔မွာ တစ္တန္းပဲရွိေသးတယ္။ ေက်ာင္းၿပီး က်ဴရွင္တက္ေနရတာဆိုေတာ့ သူတို႔ကိုၾကည့္ၿပီး သနားတယ္။

ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ခိုင္

ဆိုင္ကယ္ျပဳျပင္ေရးလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သူ၊ မႏၲေလး

ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ေက်ာင္းအပ္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ေက်ာင္းအပ္ခေတြ ဘာေတြေတာ့ မပူဘူး။ သိပ္မွမကုန္တာကိုး။ က်ဴရွင္ဖိုးနဲ႔ လိုအပ္တာေတြ ၀ယ္ရဖို႔လည္း မပူဘူး။ ကေလးႏွစ္ေယာက္လံုးကို ပလက္ေဖာင္းစာသင္၀ိုင္း ပို႔ထားေတာ့ အဲဒီကေန အကုန္တာ၀န္ယူမွာ။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းဖြင့္ၿပီဆိုရင္ ဘာေၾကးညာေၾကးေတြက လာေတာ့မွာ။ အဲဒါကိုေတာ့ ေၾကာက္တယ္။ ကေလးေတြရဲ႕ ကုန္က်တာနဲ႔ ရတဲ့ပညာနဲ႔ တန္လားဆိုေတာ့ ကေလးေတြက ငယ္ေသးေတာ့ ေျပာစရာမရွိေသးဘူး။ ေျပာလည္း မေျပာတတ္ဘူး။

မေအးမိုးမိုး

ေရႊဟံသာရပ္ကြက္၊ ျပည္ၿမိဳ႕

ေက်ာင္းအပ္ရေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ ပိုက္ဆံကုန္မွာရယ္၊ ပံုႏွိပ္စာအုပ္ မရမွာရယ္ကို ပူပန္တယ္။ အိမ္မွာ ေက်ာင္းသားက မူလတန္းႏွစ္ေယာက္နဲ႔ အလယ္တန္းႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ေက်ာင္းစရိတ္က အိမ္ရဲ႕အသံုးစရိတ္ကို ထိခိုက္မႈရွိတယ္။ ေက်ာင္းသံုးစာေရးကိရိယာ၊ ေက်ာင္း၀တ္စံုကအစ ေငြကို သံုးစဲြရေတာ့ အိမ္အသံုးစရိတ္ကို ေလွ်ာ့သံုးစဲြရတာေပါ့။ က်ဴရွင္မထားရရင္ေတာ့ ပိုၿပီးသက္သာတာေပါ့။ ကုန္က်စရိတ္နဲ႔ ျပန္ရတဲ့ ပညာေရးထိုက္တန္လားလို႔ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ အခုပညာေရးမွာ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမေတြက က်ဴရွင္ေတြ သင္ေနၾကေတာ့ မထား ႏိုင္တဲ့ ကေလးေတြ မ်က္ႏွာငယ္ရတယ္။ အဲဒါမ်ဳိးေတြ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ မျဖစ္မေန က်ဴရွင္ထားေနရမယ့္ကိစၥမ်ဳိးေတြကို စိတ္တိုင္းမက်ဘူး။

ေဒၚတင္မိုးႏြယ္

ေက်ာင္းသားသုံးဦး၏မိခင္ ၊ ထား၀ယ္

တစ္ႏွစ္လံုးအတြက္ ၀င္ေငြကို ပူပန္ရဆံုးပဲ။ အိမ္မွာက ေက်ာင္းဖြင့္ၿပီဆို အလုပ္လုပ္တဲ့သူက အိမ္ေထာင္ဦးစီး တစ္ေယာက္ပဲက်န္ေတာ့တာ။ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔နဲ႔ လူမႈေရးေတြလည္း ရွိေသးတယ္။ ဆယ္တန္းတစ္ေယာက္အတြက္ အရစ္က်ေပးရမယ္။ က်န္တဲ့ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္က တျဖည္းျဖည္းကုန္မယ္။ ေက်ာင္းေနတဲ့သူက သံုးေယာက္ဆိုေတာ့ ထား၀ယ္မွာေနလာတဲ့ ဆယ္ႏွစ္အတြင္းမွာ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ လုပ္စာေတြ မစုမိတဲ့အျပင္ ရွိေနတဲ့အတြင္းပစၥည္းေတြပါ နည္းလာတယ္။ ကိုယ္က သားသမီးေတြကို ပညာတတ္ျဖစ္ေစခ်င္လို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္ဆိုေတာ့ လက္ရွိသူတို႔ေတြျဖစ္ေနတာ ကုန္ရက်ဳိးနပ္တယ္လို႔ထင္တယ္။ ထုိင္းမွာဆိုရင္ ေက်ာင္းသားေတြ ငယ္ငယ္ေလးေတြကတည္းက လက္ေတြ႕ကို ဦးစားေပးသင္ေစတာ။ ဒီမွာက်ေတာ့ အလြတ္က်က္စနစ္ ျဖစ္ေနတာေပါ့။ စာေတြပဲ အလြတ္က်က္ၿပီး အတန္းေအာင္ေနတာ။ လက္ေတြ႕ဘာမွမရွိဘူး။ ဟိုမွာက်ေတာ့ အတန္းႀကီးလာရင္ အလုပ္၀င္လုပ္လို႔ရတယ္။ မလုပ္နဲ႔လို႔ ျငင္းလို႔မရဘူး။ ေက်ာင္းၿပီး ဘဲြ႕ရရင္ အလုပ္က တန္းခန္႔တယ္။ ဒီမွာက ေက်ာင္းသာၿပီးသြားတာ အလုပ္မရွိဘူး။ အေရွ႕မွာ ဘဲြ႕ရေတြ အမ်ားႀကီး။ ကိုယ္တို႔က သားသမီးေတြ ေနာင္ေရးမွာ ေအးေဆးေစခ်င္တာ။ အခုက အာမခံခ်က္မရွိဘူး။

ဦးတင္လင္း

အလယ္ရပ္၊ မံုရြာၿမိဳ႕

ေက်ာင္းအပ္ခ်ိန္အတြက္ေတာ့ ပူပန္စရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ တစ္ေယာက္က ရွစ္တန္း၊ တစ္ေယာက္က ေလးတန္းတက္ေနတယ္။ က်ဴရွင္လခေတြေၾကာင့္ မိသားစု ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးျဖစ္ပါတယ္။ ေပးဆပ္ရတဲ့ ပညာေရးအသံုးစရိတ္နဲ႔ ရလာတဲ့ ပညာ ေရးစနစ္က မတန္ဘူးလို႔ျမင္တယ္။ ပညာေရးစနစ္ကို သံုးသပ္ရရင္ ကေလးေတြက စာေတြေတာ့ တတ္လာပါတယ္။ အသိတရားေတြေတာ့နည္း ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။

ဦးဆန္း၀င္း

သမီးႏွစ္ဦးဖခင္၊ေျမာက္ဥကၠလာပ

ေက်ာင္းစရိတ္ေတြကေတာ့ ဘယ္လုိအေျခအေနမ်ဳိးရွိမယ္လို႔ အတိအက် ေျပာလု႔ိမရေသးဘူးေပါ့။ အခုက အခမဲ့ပညာေရးပဲလို႔ ေျပာတာၾကားတယ္။ ဘယ္လိုလဲ မသိေသးဘူး။ အလွဴေငြပဲ ထည့္ရမလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေက်ာင္းအပ္ခပံုစံကုိပဲ ဘယ္လိုေပးရမလဲ မသိေသးဘူးေပါ့ေနာ္။ ကိုယ္ေတြတုန္းက ေက်ာင္းမွာပဲ အၿပီးသင္ေပးလိုက္ၿပီး အားလပ္ ခ်ိန္ေတြမ်ားတယ္။ အခုဟာက ေက်ာင္းကေန က်ဴရွင္ေတြပါ ထပ္ယူေန ရတယ္။ ေက်ာင္းသြားၿပီးေတာ့လည္း ကိစၥက မၿပီးျပတ္လာဘူး။ အျပင္ မွာ က်ဴရွင္ထပ္ထားရတဲ့ စနစ္ႀကီးျဖစ္လာတယ္။ အဲဒါကေတာ့ မ ေကာင္းဘူး ထင္တယ္။ ဟိုတုန္းကလို ေက်ာင္းမွာပဲ ေတာ္ေအာင္တတ္ ေအာင္သင္၊ အိမ္ေရာက္ရင္ သူ႔ဘာသာသူ ျပန္ေလ့လာတဲ့ပံုစံမ်ဳိးကိုပဲ ပိုသေဘာက်တယ္။ အခုလို အျပင္မွာ က်ဴရွင္ထပ္သြားရတာမ်ဳိးဆို ကေလးေတြလည္း အားလပ္ခ်ိန္နည္းသြားတယ္။ အခုဟာက သားသမီး ေတြအေပၚ မိဘေတြကပဲ အစအဆံုး လုပ္ေပးေနရတဲ့ပံုစံျဖစ္ေနတယ္။ အခုေခတ္က က်ဴရွင္မထားႏိုင္တဲ့ကေလးက ေနာက္က်က်န္ခဲ့တာပဲ။

မခင္ႏြယ္ဦး

ေပါင္းေလာင္းရပ္ကြက္၊ ပ်ဥ္းမနား

သူငယ္တန္းနဲ႔ေလးတန္းကို အပ္ရဦးမယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မအပ္ရေသးဘူး။ ေက်ာင္းစရိတ္ကေတာ့ သူငယ္တန္းကေန ရွစ္တန္းထိ အခမဲ့လို႔ေျပာတယ္။ ေက်ာင္းစရိတ္အတြက္ကေတာ့ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုး မျဖစ္ေစပါဘူး။ ကြၽန္မကေလးေတြကို မရွိ ရိွတာနဲ႔ ထားသြားမွာပါ။ ခုေခတ္ပညာေရးက အဓိကပဲေလ။ ကေလးေတြ ပညာေရးကေန ျပန္ရမွာကိုေတာ့ မေမွ်ာ္ထားပါဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ အရည္အခ်င္း ရွိသေလာက္ေပါ့။ လက္ရွိရင္ဆိုင္ေနရတာကေတာ့ ကေလးေတြကို က်ဴရွင္မထား ႏိုင္တာပါပဲ။

ကိုတင္ေအာင္၀င္း

အလံုၿမိဳ႕နယ္

ပူပန္မႈကေတာ့ ေက်ာင္းအပ္တဲ့စရိတ္ပဲ ပူပန္မႈရွိပါတယ္။ ကေလး ကေတာ့ တစ္ေယာက္ပဲရွိပါတယ္။ International School မွာ ထားပါ တယ္။ Grade 2 တက္ေနပါတယ္။ အစိုးရေက်ာင္းေတြမွာတက္ရင္ ကေလးေတြရဲ႕ အနာဂတ္က မလွပႏိုင္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ မိဘတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကေလးေတြ အတြက္ ေကာင္းတာကိုပဲ ေရြးခ်ယ္တက္ခုိင္းခဲ့တာပါ။ ကေလးေတြရဲ႕ အရည္အေသြးပိုင္းအေနနဲ႔လည္း လူမႈဆက္ဆံ ေရးေတြ၊ စည္းကမ္းပိုင္းေတြနဲ႔ အဂၤလိပ္စာက တျခားကေလး ေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ အမ်ားႀကီးကြာဟမႈရွိတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရးစနစ္က ျပဳျပင္ဖို႔ အမ်ားႀကီးလိုပါတယ္။ ဒီကပညာေရးစနစ္ကို ခုခ်ိန္ထိ မႀကိဳက္ဘူး။ အခမဲ့ပညာေရးစနစ္ လုပ္ေပးေပမယ့္အျပင္မွာ ေက်ာင္းထားရတာက ပိုက္ဆံေပးထားရတာနဲ႔ တန္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ ေနာက္က ဘာမွလုိက္စရာမလိုေတာ့ဘူး။

မေပါက္

မုန္႔ပ်ားသလက္ေရာင္းသူ ျပည္ႀကီးရန္လံုရပ္ကြက္၊ မႏၲေလး

သားေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ဒီႏွစ္ေျခာက္တန္း တက္ရမွာ။ ေက်ာင္းအပ္တာကေတာ့ သိပ္မကုန္ဘူး။ အ၀တ္အစားဖိုးနဲ႔ က်ဴရွင္လခအတြက္ ပူေနရတယ္။ က်ဴရွင္လခကတစ္လေျခာက္ေထာင္ေပးရမွာ။ တျခားဘာမွ ၀န္မႀကီးဘူး။ က်ဴရွင္လခေၾကာင့္ ေမာတာတစ္ခုပဲ။ ကုန္ရတာနဲ႔ေတာ့ တန္ပါတယ္။ ကေလးကလည္း ပညာေရးလည္း ထူးခြၽန္တယ္။ ခုေခတ္ပညာေရးကေတာ့ ပိုက္ဆံရွိေလ ေကာင္းေလေပါ့။ ပိုက္ဆံရွိတဲ့ သူေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ အားငယ္တယ္။ ပိုက္ဆံရွိတဲ့သူေတြက ေႏြရာ သီေက်ာင္းစပိတ္ကတည္းက က်ဴရွင္ေတြ ႀကိဳထားၾကတယ္။ အစ္မတို႔ကေတာ့ မထားႏိုင္ေတာ့ အားငယ္ရတာေပါ့။

ေဒၚႀကီးရွင္

ေက်ာင္းသားေလးဦးအုပ္ထိန္းသူ၊ ထား၀ယ္

ဒီႏွစ္က ေက်ာင္းလခေတြက အခမဲ့ဆိုေတာ့ က်ဴရွင္လခေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသံုး ပစၥည္းေတြပဲ အဓိက ပူပန္ရတယ္။ ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့မယ္ဆို ၀တ္စံုနဲ႔စာေရးကိရိ ယာေတြက မျဖစ္မေနလိုေနၿပီ။ ေက်ာင္းသားက အလယ္တန္းက ႏွစ္ေယာက္၊ မူလတန္းမွာက ႏွစ္ေယာက္၊ သူတို႔ကို ထိုင္းမွာေနတဲ့ မိဘေတြက ေထာက္ပံ့တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းဖြင့္ရာသီမို႔ ပိုေပးႏိုင္တာမဟုတ္ဘူး။ ပံုမွန္အတိုင္းပဲ၊ ေက်ာင္းသားေတြကို ေက်ာင္းဖြင့္ရင္ မုန္႔ဖိုးၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းက အလွဴခံတာေတြရွိတယ္။ ဒါေတြအားလံုးက ရွိေနတဲ့အထဲကပဲ ေပးေနရတာ။ စား၀တ္ေနေရးအပိုင္းမွာ ျပန္ၿပီးေခြၽ တာလာရတယ္။ ကေလးေတြက ေက်ာင္းက သင္ျပတာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ မလံုေလာက္ဘူး။ က်ဴရွင္ပဲ အားကိုးေနရတယ္။ ေက်ာင္းသားတစ္ ေယာက္ကို ငါးေထာင္ေပးရတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆို က်ဴရွင္က ႏွစ္ခုေတာင္။ ေက်ာင္းစရိတ္ထက္ပိုကုန္တာ။ ဒါေပမဲ့ စာညံ့တာပဲ။ ေငြနဲ႔၀ယ္ယူေနရ သလိုပဲ။ အခုေခတ္က အတန္းေတြသာ ႀကီးလာတာ။ စာမေက်ၾကဘူး။ အရင္တုန္းကဆို ငါးတန္း၊ေျခာက္တန္းဆို စာကိုေကာင္းေကာင္းႏိုင္ ေနၿပီ။ ဒါေက်ာင္းကသင္တာ တစ္ခုတည္းေနာ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွစ္တန္း ေလာက္ေနၿပီးရင္ အလုပ္ျပန္လုပ္ႏိုင္ေနၿပီ။ အခုက ဘဲြ႕ရျဖစ္တာေတာင္ အဆင္မေျပဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကုန္က်စရိတ္မ်ားၿပီး ေမွ်ာ္မွန္းထားတာအ ျဖစ္နည္းလာလို႔ ေက်ာင္းသားေတြကို တစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ ေက်ာင္းထြက္ခိုင္း ရတာေတြ မ်ားလာတယ္။

မသက္သက္မြန္

ပ်ဥ္းမနား

ေက်ာင္းသားက ႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေက်ာင္းက ထုတ္လိုက္ရေတာ့မယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အလုပ္ကတစ္ဖက္နဲ႔ မအားဘူးေလ။ လက္ခဲြမရွိလို႔ကေလးကို ေက်ာင္းမထားႏိုင္ေတာ့တာပါ။ သူက ေလးတန္းေအာင္ၿပီး ငါးတန္းတက္ရမယ္။ ထားႏိုင္တဲ့အရည္အခ်င္းေတာ့ ရွိပါတယ္။ ထမင္းဆိုင္ဖြင့္ထားရတာ အလုပ္က တစ္ဖက္မို႔ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပဘူး။

မနန္းခမ္းအံု

ေက်ာင္းသားေလးဦး၏မိခင္၊ အေရာင္းအ၀ယ္

အခုေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ဆို မကုန္ဘူး။ ၾကားခ်ိန္ေတြမွာေကာက္တဲ့ လစဥ္ေၾကးေတြ၊ ကထိန္ေၾကးေတြ၊ ပင္စင္ယူရင္ ကန္ေတာ့ရတဲ့ေၾကးေတြကပဲ ကုန္တာ။ စီးပြားေရး ေျပလည္တဲ့သူေတြကေတာ့ ေပးသင့္တာေပါ့။ အခုဟာက ဘာမွေတာ့မကုန္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္က မေျပလည္ေတာ့ ကုန္က်စရိတ္က သိသာတာေပါ့။ လစဥ္က်ဴရွင္စရိတ္ေတြေရာ၊ ဖယ္ရီစရိတ္ေတြေရာက ေလးေယာက္စာဆိုေတာ့မနည္းဘူး။ ဆရာမေတြကို ေပးရတာဆိုေတာ့ တန္တယ္၊ မတန္ဘူးေျပာလို႔ေတာ့ မရဘူး။ အျပင္က်ဴရွင္ေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ ေက်ာင္းက ဆရာမေတြက ဘာမွမရဘူး။ ပညာေရးကေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ထူးခြၽန္ေအာင္ ႀကိဳးစားမွရတာ။ သူတို႔သြားေျပာလို႔လည္း ဘာရမလဲ။ ေပါ့ေပါ့ေနလို႔မွ မရတာ။

ကိုေဌးေဇာ္

ဆိုင္ကယ္တကၠစီေမာင္းသူ၊ ျမရည္နႏၵာရပ္ကြက္၊ မႏၲေလး

ေက်ာင္းသူႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ တစ္ေယာက္က သံုးသန္း၊ တစ္ေယာက္က ခုနစ္တန္း။ တျခားမပူဘူး။ က်ဴရွင္ခ ပူတာ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ က်ဴရွင္လခခ်ည္း တစ္လ သံုးေသာင္းခဲြေလာက္ ကုန္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ဘာေၾကးညာေၾကးေတြ ေပးရေတာ့မွာပူတယ္။ မုန္႔ဖိုးဆိုရင္လည္း ႏွစ္ေယာက္အတြက္ တစ္ရက္ႏွစ္ေထာင္ေလာက္ကုန္တယ္။ ခုေခတ္ပညာေရးက ကုန္တာနဲ႔တန္ေအာင္ အားရလားဆုိေတာ့ တျခားစီပဲ လံုး၀အားမရဘူး။ အတန္းေတြသာ ႀကီးသြားတယ္။ လက္ေရးက အစ မေကာင္းေသးဘူး။

ကိုသန္းႏိုင္စိုး

၀န္ထမ္း၊သံုးတန္းေက်ာင္းသား၏ဖခင္

အခုတင္ေက်ာင္းအပ္ခဲ့ၿပီ။ ဘာမွပူစရာမလိုဘူး။ ပံုႏွိပ္စာအုပ္ႏွစ္အုပ္္ နဲ႔ ေငြတစ္ေထာင္ျပန္ေပးတယ္။ တို႔ေတာင္ အံ့ၾသေနတယ္။ ေက်ာင္းသားလာအပ္ရင္ေပးတယ္။ ေက်ာင္းဖြင့္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကေလးေက်နပ္ေအာင္ အက်ႌအသစ္ေတြ ၀ယ္ေပးရတာေၾကာင့္ ေငြတစ္ေသာင္းေလာက္ေတာ့ ကုန္တယ္။ အတန္းငယ္ေသးေတာ့လည္း ပုဂၢလိက ေက်ာင္းေတြ မလႊတ္ ခ်င္ေသးဘူး။ ဒီေနရာမွာေတာ့ မိဘေတြ ခ်ဲ႕ရင္ခ်ဲ႕သလို ကုန္တာပဲ။ ကေလးအတြက္ ရင္းထားရတဲ့ကုန္က်စရိတ္နဲ႔ ျပန္ရ တာနဲ႔ တန္၊ မတန္ကေတာ့ ငယ္ေသးေတာ့ မေျပာႏိုင္ေသးဘူး။ အတန္းႀကီးတဲ့အခ်ိန္ထိ ေစာင့္ၾကည့္္ရမွာပဲ။ ပညာေရးစနစ္က ဒီႏွစ္မွာေတာ့ အေျပာင္းအလဲေတြ စျဖစ္တယ္လို႔ေတာ့ျမင္ တယ္။ အရင္က ေက်ာင္းအပ္ရင္ ပိုက္ဆံေပးရတယ္။ အခုက်မေပးရတဲ့အျပင္ သူတို႔ကေတာင္ တစ္ေထာင္စီ ျပန္ေပးတယ္။တစ္ေယာက္တစ္ေထာင္စီဆိုလည္း တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအ တာနဲ႔က နည္းတာမွမဟုတ္တာ။ စိတ္တိုင္းမက်တာေတာ့ ဘာမွမရွိပါဘူး။

မယဥ္ယဥ္ျမင့္

ထေနာင္း၀န္းစံျပေက်းရြာ၊ မံုရြာၿမိဳ႕နယ္

ေက်ာင္းစဖြင့္ခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းအပ္ႏွံခအတြက္ အပူအပင္မရွိဘူး။ ေက်ာင္းစာမလိုက္ႏိုင္မွာကိုပဲ ပူပင္ေနရတယ္။ ေက်ာင္းေနအရြယ္က ေလးက ႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ တစ္ေယာက္ ႏွစ္တန္း၊ တစ္ေယာက္က မူႀကိဳတက္ေနတယ္။ ကုန္က်တဲ့စရိတ္နဲ႔ ရတဲ့ပညာေရးနဲ႔ မတန္ဘူး။ လက္ရွိပညာသင္ၾကား ေနတဲ့ ပညာေရးထက္ တိုးတက္ေစခ်င္ပါတယ္။ သင္႐ိုးေတြ ခဏခဏ ေျပာင္းတာလည္း စိတ္တိုင္းမက်ဘူး။ တစ္သမတ္ တည္း ပညာသင္ၾကားေရးစနစ္ကိုပဲလိုခ်င္ပါတယ္။

မမိုးမိုး

ၾကည့္ျမင္တိုင္

ဆယ္တန္းတစ္ေယာက္၊ ေလးတန္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ေက်ာင္းအပ္ တာေတာ့ အခမဲ့ဆိုေပမယ့္ ေက်ာင္းစရိတ္ေတြက ဒီလိုပဲေပးရတာေပါ့။ ဒီအခုလို စာအုပ္တို႔ ဘာတို႔၀ယ္ေန ရတာပဲ။ ဒီအခ်ိန္က အေရးႀကီးဆံုးအခ်ိန္ပဲေလ။ က်ဴရွင္စရိတ္ေတြကေတာ့ သိန္းဂဏန္း ေပးေနရတာပဲ။ ကိုယ့္ကေလး အဆင့္မီခ်င္ေတာ့လည္း အျပင္ကိုယ္ပိုင္ေက်ာင္းမွာ ေျပာင္းထားမလားဆိုၿပီး ဒီႏွစ္ေက်ာင္းေျပာင္းထားတယ္။ အျပင္ေက်ာင္းဆိုေတာ့ နည္းနည္းပိုၿပီး ကိုယ့္ကေလးကို ဂ႐ုစိုက္ေပး ႏိုင္တယ္ေလ။ ကုန္က်စရိတ္နဲ႔ ျပန္ရတဲ့ ပညာေရး တန္သလားဆိုတာေတာ့ သူတို႔ထြန္းေပါက္တဲ့အေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။ ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မွတ္ခ်က္ေပးရမယ္ဆိုရင္ အခုေခတ္ ပညာေရးက မိဘေတြကိုယ္တိုင္ကလည္း ထိုင္ေနလို႔ မရေတာ့ ဘူး။

ကိုတင္ထြန္း

လယ္ေ၀း၊ ဆည္တိုးေအာင္ရြာ

ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ အခက္အခဲမရွိပါဘူး။ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ပဲ ေက်ာင္းထားရမွာမို႔။ ခုေခတ္က ပညာတတ္မွ လူရာ၀င္မွာ။ ပညာအရည္အခ်င္းရွိမွ လူ၀င္ဆံ့မွာမို႔ ကေလးကို မျဖစ္မေန ေက်ာင္းထားသြားမွာပါ။ ကေလးကိုလည္း အၿမဲတမ္းအားေပးတယ္။ ဆရာ၀န္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါလို႔။ ခုေခတ္ အစစအရာရာ အဆင္ေျပဖို႔က ပညာတတ္မွျဖစ္မယ္။ တခ်ဳိ႕ ေက်ာင္းၿပီးသြားတဲ့လူေတြက အလုပ္မရတာေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ ကေလးက ေက်ာင္းၿပီးသြားရင္ အလုပ္ရမွာလားလို႔ ေမးရင္ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ဘာမွျပန္မေျဖတတ္ဘူး။

ေဒၚတင္ႏဲြ႕

သားသမီးႏွစ္ဦး၏မိခင္၊ အင္းစိန္

ေက်ာင္းအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အပူပန္ဆံုးက ကိုယ့္သားသမီးရဲ႕ အဆင့္နဲ႔ညီတဲ့ အတန္းမ်ိဳးမရမွာစိုးတယ္။ အခုေက်ာင္းမွာဆို အတန္းပိုင္ဆရာမစာသင္တဲ့အိမ္နဲ႔ ေဝးတဲ့လူေတြက်ေတာ့ ဆရာမဆီ မတက္ႏိုင္ဘူး။ ရပ္ကြက္ထဲမွာရွိတဲ့ တျခားဆရာ၊ ဆရာမေတြနဲ႔ပဲသင္ေတာ့ ကိုယ့္ကေလးက ဘာသာတိုင္း အမွတ္ျပည့္နီးပါး ေရာက္ရင္ေတာင္ အဆင့္က ေအာက္ဆံုးမွာ။ တစ္ခါ ဆရာမေတြကလည္း အသစ္ေျပာင္းတယ္ဆိုေတာ့ စာသင္တာ စနစ္မက်ျဖစ္ၿပီး ကိုယ့္သားသမီး အဆင္ေျပပါ့မလားဆိုၿပီး စိုးရိမ္တယ္။ ကိုယ့္ဘက္က သားသမီးကို ထူးခြၽန္ေစခ်င္တဲ့အတြက္ စိတ္ပူေနရတယ္။ ဘယ္မွာပဲတက္တက္၊ ဘယ္က်ဴရွင္ဆရာဆီမွာပဲတက္တက္ ေနာက္ပိတ္ဆံုး ကိုယ့္အိမ္က ကိုယ့္အစ္မေတြဆီကပဲ သင္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ တကယ္တမ္းျဖစ္သင့္တဲ့ အေနအထားမ်ဳိးမွာပဲ ရွိေနသင့္တယ္။ ကေလးေတြအေနနဲ႔ မွန္ကန္တဲ့ အေနအထားမွာ တန္းတူညီမွ်ရွိေနသင့္တယ္။

ဦးဖိုးစန္း

ျမ၀တီရပ္ကြက္၊ မံုရြာၿမိဳ႕

ေက်ာင္းအပ္ခ မကုန္ေတာ့ေပမယ့္ အ၀တ္အထည္နဲ႔ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ စာေရးကိရိယာေတြအတြက္ ပူပန္ရပါတယ္။ ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ တစ္ေယာက္က ခုနစ္တန္း၊ တစ္ေယာက္က မူႀကိဳတက္ေနတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ မိသားစု ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးျဖစ္တာေတာ့ရွိတယ္။ ေက်ာင္းသုံးစာအုပ္ေတြ ၊ စာေရးကိရိယာေတြ၊ ၀တ္စုံေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားရဲ႕ အသံုးစရိတ္ေတြေၾကာင့္ပါ။ ကုန္က်တဲ့စရိတ္နဲ႔ရတဲ့ပညာေရးနဲ႔ မတန္ဘူး။ ေက်ာင္းၿပီးဘဲြ႕ရ အလုပ္လက္မဲ့ေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနတာၾကည့္ ေလ။ အသက္ေမြးပညာမပါလို႔ျဖစ္တာပါ။ ပညာေရးကို သံုးသပ္ရရင္အေျခခံပညာေက်ာင္းေတြထက္ ျပင္ပေက်ာင္းေတြကို အားထားေနရတယ္။ က်ဴရွင္တက္ႏိုင္တဲ့ ေငြေၾကးျပည့္စံုတဲ့သူကို ဂ႐ုစိုက္ေပးေစခ်င္ ပါတယ္။ အျပင္ေက်ာင္းေတြထက္ အစိုးရေက်ာင္းေတြမွာ ကေလးေတြ အားထားလာမယ့္ ပညာသင္ၾကားေရးစနစ္ က်င့္သံုးေစခ်င္ပါတယ္။

မလဲ့လဲ့၀င္း

သားသမီးႏွစ္ဦး၏မိခင္၊ ထီးတန္းလမ္း

ေက်ာင္းစရိတ္ကိုေတာ့ အစက ပူပန္တယ္။ ေလာေလာဆယ္ ေက်ာင္းအပ္ေတာ့ တစ္ျပားမွမေပးခဲ့ရဘူး။ ကိုယ့္အေနနဲ႔ လိုက္္မီသေလာက္ပဲ ထားရမယ္။ သူမ်ားေတြလိုေတာ့ အမ်ားႀကီးမထားႏိုင္ဘူး။ ကိုယ့္အဆင့္အတန္းနဲ႔ကိုယ္ ႏိုင္သေလာက္ထားရတာေပါ့။ အရမ္း အထက္တန္းက်က်လည္း မထားႏိုင္ဘူး။ ပညာေရးစနစ္ႀကီးက သားသမီးေတြနဲ႔ မိဘေတြအေပၚမွာပဲ မူတည္တဲ့အေနအထားမ်ဳိးဆိုေတာ့ ကိုယ္ေတြဘက္ကပဲ ႐ုန္းၿပီး လုပ္စရာရွိတာလုပ္ေနရတယ္။

ေဒၚခြာညိဳ

ကေလးႏွစ္ဦး၏မိခင္၊ ေပါင္းေလာင္း၊ ပ်ဥ္းမနား

ဒီလိုပဲ လက္လုပ္လက္စားဘ၀ကေန ကေလးေတြကို ၿခိဳးၿခံၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းထားရတာပါ။ ေက်ာင္းသား ႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္ေလ။ ကိုးတန္းတစ္ေယာက္က ေတာ့ အပ္ၿပီးသြားၿပီ။ ၁၉၀၀ ကုန္သြားတယ္။ ငါးတန္း တစ္ေယာက္ေတာ့ က်န္ေသးတယ္။ သူ႔ကိုေတာ့ ေနာက္ရက္မွအပ္ျဖစ္မယ္။ လက္ရွိအလုပ္က ႐ႈပ္ေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ပညာေရးစနစ္က က်ဴရွင္မရွိရင္ ေကာင္းမွာပဲ။ ကြၽန္မကေလးေတြကို တစ္ေယာက္မွ က်ဴရွင္မထားႏုိင္ပါဘူး။ သူ႔ဟာနဲ႔သူပဲ စာဖတ္ခိုင္းပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ႏွစ္တစ္တန္း ေအာင္ေနၾကတာပဲ။ က်ဴရွင္ထားမယ္ဆို တစ္လကို တစ္ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ကုန္မွာ။ မထားႏိုင္ဘူး။ ကေလးေတြကို ဘဲြ႕ရျဖစ္ေစခ်င္ တယ္။ ပညာတတ္ေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တာေပါ့။

7Day News Journal