ေစ်းဝယ္ထြက္တဲ့ခ႐ိုနီ

ပဲရစ္ၿမိဳ႕မွ နာမည္ေက်ာ္ ေရွာင္ဇန္ေလဇီ (Champs-Elysees)လမ္းမႀကီး

ကမၻာေပၚက ႏိုင္ငံအသီးသီး၏  ဘ႑ာေရး အေျခအေနမ်ားကို စာရင္းျပဳစုေနေသာ IMF ေခၚ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ ေငြေၾကးရန္ပံု ေငြအဖြဲ႕က ၂၀၀၉ မွ ၂၀၁၃ အတြင္း ကမၻာေပၚရွိအဆင္းရဲ ဆံုးႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ အခ်မ္းသာဆံုး ႏိုင္ငံမ်ားကို စစ္တမ္းတစ္ခုျပဳစုခဲ့ ပါသည္။ စစ္တမ္းမ်ားအရ ကမၻာ ေပၚကႏိုင္ငံ ၁၄၈ ႏိုင္ငံကို ဆင္းရဲ မႈအလိုက္ဇယားစီစဥ္ခဲ့ရာ အေရွ႕ ေတာင္အာရွမွ ျမန္မာႏိုင္ငံက အဆင့္ ၂၃ ျဖင့္ ကမၻာ့အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံမ်ားတြင္ပါဝင္ခဲ့ပါ သည္။ ျမန္မာ၏ အေရွ႕ကအဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဇင္ဘာေဘြ၊ ကြန္ဂို၊ ႏိုင္ဂ်ီးရီးယားႏွင့္ မာလာဝီ တို႔လိုႏိုင္ငံမ်ဳိးမ်ားသာ ရွိပါေတာ့ သည္။

အဆိုပါစာရင္းမွာ ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ၏ ႏိုင္ငံသားတစ္ဦးခ်င္းဝင္ ေငြ၊ အသားတင္ထုတ္လုပ္မႈ၊ စာတတ္ ေျမာက္မႈ၊ ပ်မ္းမွ်လူ႔သက္တမ္း စသည့္အခ်က္အလက္မ်ားစြာအေပၚ အေျခခံတြက္ခ်က္ျပဳစုထားျခင္းျဖစ္ သည္ဟု ဆိုသည္။

သို႔ေသာ္လည္း တစ္ခ်ိန္ တည္းမွာပင္ ျမန္မာက ကမၻာႀကီးသို႔လမ္းဖြင့္ေပးလိုက္သည့္၂၀၁၁ ခုႏွစ္ကစၿပီး ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားသို႔ အဝင္အထြက္ပိုမ်ားလာ သည့္ေငြၾကမ္းၾကမ္းသုံးေသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးအခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ ျမန္မာ က ကမၻာမွာ  အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံဆို သည့္အခ်က္သည္ မွန္ပါရဲ႕လားဆိုသည္ကို သံသယမ်ားဝင္စရာရွိလာ သည္။

ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ ပဲရစ္ၿမိဳ႕က နာမည္ေက်ာ္ ေရွာင္ဇန္ေလဇီ (Champs-Elysees)လမ္းမႀကီး ေပၚက ကဖီးေဂ်ာ့္ ဆိုတာ က ေစ်း သိပ္ခ်ဳိသည့္ဆိုင္မ်ဳိးမဟုတ္၊ သံပု ရာရည္တစ္ခြက္ကိုပင္ ယူ႐ုိ ၁၃ ေဒၚလာေတာင္ေပး ရသည့္ ေစ်း ႀကီးသည့္ဆိုင္မ်ဳိး၊ သည္လိုဆိုင္ မ်ဳိးမွာပင္ ယူ႐ုိ ၆၀၀ ေက်ာ္သည့္ ဝိုင္မ်ဳိးက ေစ်းႀကီးသည့္ အထဲမွာ ပါၿပီး တစ္ႏွစ္လံုးမွာမွ ေသာက္ႏိုင္ သူအနည္းအက်ဥ္းသာရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထုိဝိုင္မ်ဳိးကိုမွာ ေသာက္သည့္ဧည့္သည္ဆိုလွ်င္ ဆိုင္မန္ေနဂ်ာက ကိုယ္တိုင္ထြက္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ရသည့္ထံုးစံရွိသည္။ သည္ဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္တာ ၂ ႏွစ္ေလာက္ၾကာၿပီျဖစ္သည့္ စားပြဲ ထုိးအာမီပင္ တစ္ခါသာႀကံဳဖူး သည္။

‘‘သည္ႏွစ္ဇြန္လမွာ အဲဒီဝုိင္ ေသာက္သူဧည့္သည္တစ္စုကို ႀကံဳဖူးပါတယ္။ ခရီးသြားေတြပါ။ ျမန္မာျပည္က သူေဌးေတြလို႔ေျပာ ပါတယ္။ ဧည့္လမ္းၫႊန္နဲ႔ျပင္သစ္ ကိုလာလည္တာတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ဆိုင္မန္ေနဂ်ာ ကိုယ္တုိင္ ထြက္ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္’’

သူတို႔ ဆိုင္ကေစ်းအႀကီးဆံုး ဝိုင္ကိုမွာေသာက္သူက ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြဆိုတာသိရေတာ့ အာမီအေတာ္ အံ့အား သင့္မိသည္။ ျမန္မာျပည္ဆိုသည္မွာ ကမၻာ့အဆင့္အနိမ့္ဆံုး၊အဆင္းရဲဆံုး၊ အေျခခံတုိးတက္မႈ အေဆာက္အအံုအနည္းဆံုးႏိုင္ငံတစ္ခု အျဖစ္ဟုသာ အာမီၾကားသိထားခဲ့ဖူး၏။ ယခုေတာ့ ေတာ္တန္႐ံု ဥေရာပခရီးသြားမ်ား ဝယ္ မေသာက္ႏိုင္သည့္ ေစ်း အႀကီးဆံုးဝုိင္ကိုေသာက္ေနသည္က ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား။ သူအမွတ္မွားသလားဟု အင္တာနက္မွာ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းကို ရွာေဖြၾကည့္မိပါ သည္။

စားပြဲထုိးအာမီသာ အံ့အားသင့္ရသည္မဟုတ္။ ဥေရာပ အေျခစိုက္ခရီးသြားကုမၸဏီမ်ား ႏွင့္ ဧည့္လမ္းၫႊန္ မ်ားသည္လည္း ယခုတေလာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႕ႀကံဳလာရသည့္ ျမန္မာျပည္ ကသူေဌးမ်ားေၾကာင့္ အံ့ၾသစရာ ေတြျဖစ္ကုန္ရပါသည္။ ျပင္သစ္၊ အီတလီ၊ စပိန္၊ ဥေရာပခရီးစဥ္ ေတြမွာ ျမန္မာခရီးသြားမ်ားတုိး လာသလို ခရီးသြားရင္းသံုးစြဲသည့္ ေငြေတြကလည္း ေရသြန္ခ်သလို။

ဘယ္လ္ဂ်ီယံကိုတကူး တကသြားၿပီး စိန္ကိုစိတ္ႀကိဳက္ ဝယ္သူေတြကလည္းရွိသည္။  ပဲရစ္မွာ နာမည္ေက်ာ္ ယူ႐ိုေငြ တစ္ေထာင္ေက်ာ္အထက္ရွိသည့္ LV လက္ကိုင္အိတ္မ်ားကို ျမန္မာျပည္က သူေဌးကေတာ္မ်ားက တစ္ၿပိဳင္တည္းေလးငါးလံုးေရာင္ စံုဝယ္ခ်လိုက္သူမ်ားလည္းရွိ သည္။

‘‘ရယ္စရာေတာ့ေကာင္း တယ္။ သူတို႔က ပဲရစ္ကိုေတာ့လာလည္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဥေရာပရဲ႕တကယ့္ အႏုပညာတို႔၊ ပန္းခ်ီတို႔ေတြကို စိတ္မဝင္စားဘူး။  ပဲရစ္က နာမည္ႀကီးလုဗ္ျပတိုက္ဆိုလည္း ေရာက္ေၾကာင္း ဓာတ္ပံု႐ိုက္ျပ႐ံုပဲ။ သူတို႔က လက္ကိုင္အိတ္တို႔၊ ေရေမႊးတို႔၊ စိန္တို႔ ပဲ စိတ္ဝင္စားၾကတာ အသဲအမဲ ဝယ္ၾကတာ’’ဟု ျမန္မာျပည္က ခရီးသြားမ်ားကို ဝန္ေဆာင္မႈေပးေနသည့္ ပဲရစ္အေျခစိုက္ခရီးသြား လမ္းၫႊန္ တစ္ဦးကေျပာပါသည္။ မၾကာေသးမီက Forbes မဂၢဇင္းႀကီးမွာ ေရးသားထားသည့္ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ကလည္း ဥေရာပါကိုလာၿပီး အေကာင္းစားဇိမ္ခံအသုံး အေဆာင္ပစၥည္းမ်ားဝယ္ယူၾကေသာ ျမန္မာသူေဌးလင္မယားအေၾကာင္း ကို  ေရးသားထားပါသည္။

ဥေရာပတြင္  မဟုတ္ပါ။ အေမရိကတစ္ခြင္မွာလည္း ျမန္မာသူေဌးမ်ားက ေစ်းဝယ္သူကဝယ္၊ လည္သူ ကလည္ျဖင့္ ေျခ ဆန္႔ေနၾကၿပီျဖစ္ပါသည္။ ခရီး သြားကုမၸဏီအခ်ဳိ႕စီစဥ္ေနေသာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ တစ္ပတ္ ၁၄ ရက္ခရီးစဥ္ျဖင့္ လာေရာက္သူက လာသလို အခ်ဳိ႕ကလည္း ကိုယ္ ပိုင္အဆက္အသြယ္ျဖင့္ အေမရိ ကသို႔ေစ်းဝယ္ထြက္ၾကပါသည္။

‘‘အသိေတြရွိေပမယ့္ အသိ အိမ္မွာမတည္းၾကဘူး။ သူတို႔ကို ဟိုတယ္မွာသြားေတြ႕ရတယ္။ ဝါရွင္တန္ဒီစီ ဆိုလည္း ေစ်းအႀကီး ဆံုး အိမ္ျဖဴေတာ္အနီးက ဟိုတယ္ မွာတည္းၾကတယ္’’ဟု ရန္ကုန္မွ လာေသာသူေဌး မိသားစုကိုလိုက္ ပို႔ေပးရေသာ ဗာဂ်ီးနီးယားျပည္ နယ္က ေက်ာင္းသူမြန္ခက္က ေျပာပါသည္။ ရန္ကုန္ ကလာသူ အမ်ားစုကို ဧည့္လမ္းၫႊန္မ်ားက ေနာက္ဆံုးေပၚ iPhone 6 ႏွင့္ အျခားလွ်ပ္စစ္ပစၥည္းအသံုး အေဆာင္မ်ားဝယ္ရန္လိုက္ပို႔ရ သလို အမ်ားစုက နာမည္ႀကီးတံ ဆိပ္လက္ကိုင္အိတ္၊ အဝတ္ အစားႏွင့္ ေရေမႊးမ်ားကို အေျမာက္အျမားဝယ္ယူၾကသည္ဟုဆိုသည္။ အမ်ဳိးသားမ်ားကေတာ့ ေဒၚလာေထာင္ခ်ီ ေပးရသည့္ ေဂါက္႐ိုက္တံႏွင့္ ေဂါက္ပစၥည္း မ်ား    ဝယ္ယူၾကသည္ဟုဆိုပါ သည္။

လူဦးေရ ၅၁ သန္းရွိ ျမန္မာ ျပည္က လူအမ်ားစုကေတာ့ ဆင္းရဲတြင္းနက္သထက္နက္ၿပီး တစ္ေန႔တျခား လူမႈစရိတ္ႀကီးျမင့္ သည့္ဒဏ္ကိုခံေနရခ်ိန္မွာ ေဒၚ လာ(သို႔မဟုတ္) ယူ႐ိုေငြကို ေရလိုသံုးၿပီး အေနာက္ ႏိုင္ငံမ်ားမွာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေစ်းဝယ္ထြက္ေနၾက သူျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားက ဘယ္သူပါလဲ။ အမ်ားစုမွာ ျမန္မာစစ္ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေနစဥ္ကာလ အတြင္း အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး ခ်မ္းသာလာၾကသူခ႐ိုနီစီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ သူတို႔၏မိသားစုဝင္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔အတူ ျပည္တြင္းက ေန႔စဥ္လူနာရာခ်ီ ၾကည့္ေပး ေနရသည့္ နာမည္ ေက်ာ္အထူးကုဆရာဝန္ႀကီးမ်ား ၏ မိသားစုဝင္မ်ားလည္းပါဝင္ သည္ဟုဆိုပါသည္။ စစ္အစိုးရ အရာရွိေဟာင္းႀကီးမ်ား၏  မိသားစုဝင္မ်ားလည္းပါဝင္သည္ဟုခရီး သြားကုမၸဏီမ်ားထံက   သိရပါ သည္။

‘‘သူတို႔ေတြက အိမ္ေတြဆို လည္း ရန္ကုန္ေနရာေကာင္းေတြမွာ ေလးငါးလံုးေလာက္ပိုင္ၾကတာ။ အခုလိုအိမ္ေစ်းေတြျမင့္လာေတာ့ အိမ္ငွားခနဲ႔တင္ မနည္းရေနၿပီ။ ဟိုတုန္းကေတာ့ ခ်မ္းသာသမွ်က သိုသို သိပ္သိပ္ေပါ့။ အခုမွ ဒီမွာလာၿပီးသံုးၾကတာေလ’’ဟု မမြန္ခက္ကရွင္းျပသည္။ မမြန္ခက္က ဗာဂ်ီးနီးယား တကၠ သိုလ္မွာပညာသင္ဆုျဖင့္ ေက်ာင္းလာတက္ရင္း အခ်ိန္ပိုင္းလမ္း ၫႊန္ဝင္လုပ္ေနသူျဖစ္ပါသည္။

မၾကာေသးမီက ဒီပလိုမတ္မဂၢဇင္းေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္တြင္ ေဆာင္းပါးရွင္ လုခ္ဟန္႔က ျမန္မာႏိုင္ငံ တံခါးဖြင့္ေျပာင္းလဲလာျခင္းသည္ ႏိုင္ငံကတရားမဝင္ႏွင့္ မတရားရယူထားေသာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို တရားဝင္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရန္ အခြင့္အေရးတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တုိင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ ေနေသာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ အႏွစ္ငါးဆယ္ခန္႔ စစ္အာဏာရွင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွ သူတို႔အေျမာက္အျမားရလာခဲ့ေသာ အက်ဳိးခံစားခြင့္မ်ားကို ဆက္လက္ရရွိထိန္းသိမ္း ႏိုင္သြားၿပီဟု  ေရးသားထားခဲ့ပါ သည္။

အမွန္ဆုိလွ်င္ တိုင္းျပည္ တစ္ခုမွာ လူေတြသံုးၾကစြဲၾကႏုိင္ သည္ဆိုတာက ဝမ္းသာရမည့္မုဒိ တာသတင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္က တစ္ဖက္မွာ သည္ လိုလူေတြရွိသလို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က လမ္းေတြေပၚမွာ တစ္ေန႔ဝမ္းစာ အတြက္ တစ္ေန႔ပင္ပန္းစြာရွာ ေဖြေနရသည့္လူေတြက အမ်ား ႀကီး။ ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ စစ္ေဘး ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားတြင္ ကေလး သူငယ္မ်ားမွာ အစာေရစာမဝ လင္စြာျဖင့္ ေစာင္မပါဘဲအိပ္ေန ရသည္။ ေဆးဝါးမရွိေသာျမန္မာ ျပည္ကေဆး႐ံုေတြေပၚမွာ ေဆးမကုႏုိင္သျဖင့္ ဒုကၡေရာက္ေနေသာ လူေတြကဒုႏွင့္ေဒး။ ခ်မ္းသာသူျမန္မာသူေဌးမ်ားက ဥေရာပမွာ ေစ်းဝယ္မဆံုးျဖစ္ေနခ်ိန္ ဆင္းရဲလြန္းသူ ေတြမွာလည္း ကုန္းေကာက္စရာ  မရွိေအာင္ျဖစ္ေနသည္။

သည္အေၾကာင္းကို ေသခ်ာ မသိသူႏိုင္ငံျခားသားေတြက ျမန္မာသူေဌးေတြကိုၾကည့္ၿပီး ခႏိုး ခနဲ႔ေျပာတာ ကိုေတာ့ မခံခ်င္ဟု မမြန္ခက္ကဆိုသည္။

‘‘ဝယ္ၾကေပါ့။ သူတို႔ရွိလို႔ သူတို႔ဝယ္တာ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က သိပ္သံုးႏုိင္ေတာ့ အေမရိကန္ သူငယ္ခ်င္းေတြက နင္တို႔ျမန္မာ ေတြကဆင္းရဲတယ္ဆိုတာဟုတ္ လို႔လား ဘာညာေနာက္တာကို မခံခ်င္ဘူး။ အဲဒီလိုသံုးသူက ျမန္မာျပည္က လူနည္းစုပါ။ တစ္ျပည္ လံုးမွမဟုတ္တာ’’

7Day DAILY