လူသားအရင္းအျမစ္ စိန္ေခၚမႈ ရင္ဆုိင္ေနရေသာ အာရွေဒသ

(ဓာတ္ပံု-THE straits times)

အာရွေဒသသည္ လူသားအရင္းအျမစ္စိန္ေခၚမႈျဖင့္ ရင္ဆုိင္ေနရပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္သံုးခုအတြင္း လုပ္သားအင္အားအရြယ္အစားႏွင့္ အရည္အေသြးတိုးတက္လာမႈမ်ားသည္ အာရွေဒသကုိ ကမၻာ့ကုန္ထုတ္ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားမႈ၏ ဗဟုိခ်က္ျဖစ္လာေစခဲ့သည္။ ယင္းႏွင့္အတူ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီး စီးပြားေရးအဆင့္ အတန္းဝင္ေငြႏွင့္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းဆီသုိ႔ လ်င္ျမန္ေသာ တုိးတက္မႈမ်ားကုိ ထိန္းသိမ္းႏုိင္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္အလုပ္သမားေစ်း ကြက္လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို လုပ္သားမ်ား ျဖည့္ဆည္းႏုိင္မႈ ေလ်ာ့ပါးလာေနသည္ျဖစ္ရာ အာရွေဒသက ရရိွခဲ့သည့္ ထူးျခားေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုး တက္ေအာင္ျမင္မႈ လမ္းလြဲသြားႏုိင္ပါသည္။

အာရွေဒသတြင္ ပညာတတ္လူငယ္အလုပ္သမားမ်ားစြာ ရိွပါသည္။ သို႔ေသာ္စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား အဆင့္ျမႇင့္တင္လာမႈႏွင့္ နည္းပညာဆန္းသစ္တီထြင္မႈမ်ား တစ္ေန႔တျခား တုိးတက္လာေနခ်ိန္တြင္ ေက်ာင္းမွ ရရိွခဲ့ေသာ ဗဟုသုတႏွင့္ ကြၽမ္းက်င္မႈမ်ားသည္ မလံုေလာက္ေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း လူငယ္အလုပ္လက္မဲ့ႏႈန္း၊ အရည္အခ်င္းႏွင့္ ကိုက္ညီေသာ အလုပ္အကုိင္မရရိွမႈႏွင့္ အလုပ္အေပၚ စိတ္မေက်နပ္မႈမ်ား တုိးပြားလာေနသည္။

အာရွတုိက္တစ္ဝန္းလံုးမွာပင္ အလုပ္သမားအမ်ားအျပားက မိမိတို႔၏ အလုပ္အကုိင္အတြက္ ပညာတတ္လြန္းအားႀကီးေနသည္ (သုိ႔မဟုတ္) ပညာရည္နိမ့္ပါးေနသည္ဟု ခံစားေနၾကရသည္။ အလုပ္ရွင္အမ်ားစုကမူ မၾကာခဏဆိုသလုိ အရည္အခ်င္းမျပည့္မီေသာ ဘြဲ႕ရမ်ားအေၾကာင္း ညည္းတြားေနၾကသည္။ လူ႔စြမ္းအားအုပ္စုတစ္ခု၏ စစ္တမ္းအရ ၂၀၁၅ အတြင္း အလုပ္အကုိင္ေနရာလစ္လပ္မႈ ျဖည့္တင္းရာတြင္ အခက္အခဲရိွသည္ဟု ေျပာၾကားေသာ အလုပ္ရွင္ ၄၈ ရာခုိင္ႏႈန္းရိွေၾကာင္း ေတြ႕ရိွခဲ့သည္။ ၂၀၀၆ က ၂၈ ရာခုိင္ႏႈန္းသာရိွခဲ့ျခင္းႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ႏုိင္သည္။ ထိုအေတာအတြင္း ေတာင္ကုိရီးယားႏုိင္ငံတြင္ ၄၅ ရာခုိင္ႏႈန္းအပါအဝင္ အာရွတကၠသုိလ္ဘြဲ႕ရအမ်ားအျပားသည္ အလုပ္အကုိင္ရရိွရန္ ႐ုန္းကန္ေနၾကရသည္။

ကြဲျပားမႈမ်ားရိွေသာ္လည္း အာရွႏုိင္ငံအမ်ားအျပားတြင္ ကြၽမ္းက်င္မႈ၊ အလုပ္အကုိင္စြမ္းရည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ တုိးျမႇင့္ေရးစနစ္မ်ားႏွင့္ မူ၀ါဒအားနည္းခ်က္မ်ားသည္ ကပ္ေရာဂါသဖြယ္ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည္။ ႏုိင္ငံအမ်ားအျပားတြင္ ဆုတ္ယုတ္မႈတစ္ခုမွာ ႀကိဳတင္လုပ္ငန္းခြင္ ၀င္ေရာက္ေစျခင္းႏွင့္အလုပ္ခြင္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးမႈ အစီအစဥ္မ်ားျဖင့္ လုိအပ္ေသာကြၽမ္းက်င္မႈမ်ား လက္ဆင့္ကမ္းရန္ ပ်က္ကြက္ျခင္းျဖစ္သည္။

ဥပမာအားျဖင့္ အိႏိၵယႏုိင္ငံတြင္ ၂၀၀၆ မွ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္အထိ ေက်ာင္းသား ၀ ဒသမ ၈ ရာခုိင္ႏႈန္းသာလွ်င္ အထက္တန္းအဆင့္နည္းပညာႏွင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာေရးတြင္ ပါဝင္ေလ့က်င့္ခဲ့သည္။ အိႏိၵယႏုိင္ငံ၏ နည္းပညာ၊ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာေရးႏွင့္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေရးစနစ္(TUET) မွာ ႏွစ္စဥ္အလုပ္သမားေစ်းကြက္သို႔ ဝင္ေရာက္ေနေသာ အလုပ္သမားေလးပံုတစ္ပံုေအာက္ကိုသာ ေလ့က်င့္ေပးႏုိင္စြမ္းရိွသည္။ အေသးစားႏွင့္ အလတ္စားစက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား (SMES) ဆိုလွ်င္ TUET ေလ့က်င့္သင္ၾကားခံရမႈ အလြန္နည္းပါးၿပီး အစိုးရေငြေၾကးအေထာက္အပံ့ရရိွမႈလည္း နည္းပါးသည္။

ထို႔အျပင္ ပုဂၢလိကကုမၸဏီမ်ားက ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးမႈ နည္းပါးျခင္းမွာ အလုပ္သမားေစ်းကြက္အေျပာင္းအလဲမ်ားကုိ TUET စနစ္မ်ားက လံုေလာက္စြာ တုံ႔ျပန္ႏုိင္ေရးကုိ ပုိမုိအားနည္းသြားေစသည္။ ယင္းႏွင့္အတူ ဘြဲ႕ရမ်ားအား အလုပ္အကုိင္ခန္႔အပ္ႏုိင္စြမ္းေလ်ာ့က်သြားသည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရ္ွ၊ သီရိလကၤာႏွင့္ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံတုိ႔တြင္ ကုမၸဏီေလးပံုတစ္ပံုေအာက္ကသာ ပံုမွန္ကုမၸဏီ၌ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးမႈ လုပ္ေဆာင္ေနသည္။ အရည္အခ်င္းျပည့္ဝေသာ ဆရာမ်ား ရွားပါးမႈႏွင့္ညံ့ဖ်င္းေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္မ်ားက အေျခအေနကုိ ပိုမုိဆုိးရြားသြားေစပါသည္။

ႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈႏွင့္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈတုိးျမႇင့္ႏုိင္ရန္အတြက္ လုိအပ္ေသာ ကြၽမ္းက်င္ပုိင္ႏုိင္မႈကို အလုပ္သမားမ်ား ရရိွသြားေစရန္အလုိ႔ငွာ အာရွတစ္ဝန္းမွ အစိုးရအဖြဲ႕မ်ားအေနျဖင့္ ၎တို႔၏ ပညာေရးႏွင့္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးေရးစနစ္မ်ားကို ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္ရန္ နည္းလမ္းမ်ား ေဖာ္ထုတ္ၾကရပါမည္။ အေရးႀကီးဆံုးမွာ ကြၽမ္းက်င္ပုိင္ႏိုင္မႈ (Skills) မ်ား ရယူျခင္းကုိ အမ်ိဳးသားဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး မူ၀ါဒမ်ားတြင္ အဓိကအစိတ္အပုိင္းအျဖစ္ ထားရိွရပါမည္။

အလ်င္အျမန္ေျပာင္းလဲေနေသာ ေခတ္ကာလတြင္ ပညာေရးႏွင့္ စက္မႈလုပ္ငန္းမူ၀ါဒမ်ားကုိ လုပ္ငန္းမူ၀ါဒမ်ားႏွင့္ ကုိက္ညီရန္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္ပါသည္။ သို႔မွသာလွ်င္ အလုပ္သမားေစ်းကြက္၏ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္တင္းေရး ပိုမုိနီးစပ္လာမည္ျဖစ္သည္။

ထို႔အျပင္ အေထြေထြပညာေရးႏွင့္ TUET စနစ္မ်ားကိုလည္း ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႕စည္းရန္ လုိအပ္ပါသည္။ အာရွမွ ႏုိင္ငံအမ်ားအျပားတြင္ အစိုးရ၏ ပံုမွန္ပညာေရးသည္ ေက်ာင္းစာကုိ ဦးစားေပးလြန္းျခင္း(သို႔မဟုတ္) အရည္အေသြးနိမ့္လြန္းျခင္းျဖစ္သည္။ ထိ ေရာက္မႈရိွေစရန္မွာ အထက္တန္းႏွင့္ တကၠသုိလ္တန္းအဆင့္ ေက်ာင္းမ်ားသည္ အဆက္အသြယ္လုပ္ျခင္းႏွင့္ အသင္းအဖြဲ႕ စိတ္ဓာတ္စေသာ ပါ၀ါအေပ်ာ့ကြၽမ္းက်င္ပုိင္ႏုိင္မႈမ်ားသာမက ဆက္စပ္ေသာ နည္းပညာကြၽမ္းက်င္ပုိင္ႏုိင္မႈမ်ားျဖင့္ ဘဲြ႕ရမ်ား ထုတ္လုပ္ေပးရန္ လုိအပ္ပါသည္။ ဤေနရာတြင္ စံခ်ိန္မီေသာ ျပ႒ာန္းသင္ခန္းစာမ်ား ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ေရး၊ ပညာေပး၊ ပညာေရးအဖဲြ႕မ်ားႏွင့္ အလုပ္ရွင္မ်ားၾကား ခုိင္မာစြာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ အလုပ္သင္အခြင့္အေရးမ်ား ဖန္တီးေပးျခင္း၊ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ေပးျခင္းတို႔မွာ မ်ားစြာ အေထာက္အကူ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

နည္းပညာ၊ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာေရးႏွင့္ ေလ့က်င့္ေရးစနစ္ (TUET) မ်ားကိုမူ အရည္အခ်င္းေရာ၊ အေရအတြက္ပါ တုိးတက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ရပါမည္။ TUET စနစ္အတြက္ အစိုးရက စည္းမ်ဥ္းျပ႒ာန္းျခင္း၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းႏွင့္ ႀကီးၾကပ္ေရး စြမ္းရည္မ်ားကို တုိးတက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ေနစဥ္မွာပင္ ကြၽမ္းက်င္ပုိင္ႏုိင္မႈ သင္ၾကားေလ့က်င့္ျခင္းကုိ ပုဂၢလိကက႑သုိ႔ လႊဲေျပာင္းေပးသင့္ပါသည္။ သုိ႔မွသာလွ်င္ ေျပာင္းလဲလာေနေသာ ေစ်းကြက္လုိအပ္ခ်က္ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြတု႔ံျပန္ႏုိင္ေသာ စနစ္တစ္ရပ္အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္ပါမည္။ အစိုးရႏွင့္ ပုဂၢလိကလက္တြဲလုပ္ကုိင္မႈမ်ားကို အစိုးရက အားေပးသင့္ပါသည္။

ထို႔အျပင္ လူအဖြဲ႕အစည္းအတြင္း အားနည္းေသာအုပ္စုမ်ားက TUET စနစ္မ်ားကို လက္လွမ္းမီေရး ေသခ်ာေအာင္ အစိုးရကလုပ္ေဆာင္ရပါမည္။ ဆင္းရဲေသာ မိသားစုမွ ကေလးမ်ား၊ ေက်းလက္ေဒသမွ လူမ်ားႏွင့္ အေသးစားႏွင့္ အလတ္စားလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လုပ္ကုိင္ေနေသာ အလုပ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ TUET စနစ္မ်ားကုိ လက္လွမ္းမီသင့္ပါသည္။

ပညာေရးႏွင့္ ကြၽမ္းက်င္ပုိင္ႏုိင္မႈ ေလ့က်င့္ေရးစနစ္မ်ား အဆင့္ျမႇင့္တင္ေရး စိန္ေခၚမႈမွာ အာရွတစ္ဝန္းလံုးလုပ္ေဆာင္ရမည္ကုိ ေထာက္႐ႈပါက အမ်ိဳးသားအစိုးရမ်ားအေနျဖင့္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္း မလုပ္ေဆာင္သင့္ေပ။ အသိပညာမွ်ေဝျခင္း အထူးသျဖင့္ ျပ႒ာန္းစာအုပ္မ်ားျပဳစုေရးႏွင့္ ဆရာမ်ားေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးမႈ၊ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား အျပန္အလွန္လဲလွယ္မႈ၊ နည္းပညာမွ်ေ၀ျခင္းမ်ား ပိုမိုလုပ္ေဆာင္ျခင္းမွာ ႏုိင္ငံတုိင္း၊ လူတုိင္း၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ားကို ပိုမုိထိေရာက္လာေစပါလိမ့္မည္။ ထို႔အျပင္ စာသင္ရင္း အလုပ္လုပ္ႏုိင္ေသာ စနစ္၊ ေျပာင္းလြယ္ျပင္လြယ္ရိွေသာ အလုပ္သမားေစ်းကြက္စနစ္ကုိ တစ္ႏုိင္ငံခ်င္းစီသာမက ႏုိင္ငံမ်ားအခ်င္းခ်င္းၾကားတြင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ပါက ကြၽမ္းက်င္လုပ္သားမ်ား ေနရာခ်ထားမႈ တုိးတက္ေကာင္းမြန္လာေစပါမည္။

ေရွ႕လာမည့္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားတြင္လည္း အာရွေဒသသည္ ကမၻာ့အလုပ္သမားေစ်းကြက္အတြက္ လုပ္သားအမ်ားအျပား ဆက္လက္ပံ့ပိုးေပးေနပါမည္။ အၿမဲတမ္းေျပာင္းလဲတုိးတက္ေနေသာ ေစ်းကြက္လုိအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ အလုပ္သမားမ်ားကုိ မည္ မွ်ျပင္ဆင္ေလ့က်င့္ေပးႏုိင္မည္လဲဆုိသည္မွာမူ အာရွ၏ စီးပြားေရးတစ္ဟုန္ထိုး တုိးတက္မႈကုိသာမက ကမၻာ့စီးပြားေရးတစ္ရပ္လံုးအတြက္ အဓိကက်ေသာ အျခင္းအရာျဖစ္ပါသည္။

—Ref:Closing Asis’s Emerging Skills Gap

7Day Daily