ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာမႈအက်ဳိးဆက္ကို ယေန႔လူသားမ်ား လက္ေတြ႕ခံစား လာရၿပီျဖစ္ သည္။ ယင္းသို႔ ပူေႏြးလာသည္မွာ ကမၻာ့ေလထုထဲတြင္ ကာလၾကာျမင့္ စြာ တည္ရွိေနႏုိင္ေသာ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ဓာတ္ေငြ႕ ႏွင့္ အျခားေသာ ဖန္လံုအိမ္ဓာတ္ေငြ႕ပမာဏ ျမင့္မားလာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ယင္းသို႔ ျမင့္မားလာျခင္းသည္ မလြန္ဆန္္ႏုိင္ေသာ ျဖစ္စဥ္သေဘာ တရားကဲ့ သို႔ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း အမွန္တြင္ လက္သည္မွာ လူသားမ်ား ပင္ ျဖစ္သည္။
လူတုိ႔၏လိုအင္မ်ားကို ေနာက္မဆုတ္တမ္းျဖည့္ဆည္းေနရာမွ ကမၻာႀကီးကို တတိတိဖ်က္ဆီးသကဲ့သို႔ ျဖစ္လာသည္။ လူသား တို႔ေနထိုင္ရာ ကမၻာႀကီး တြင္ လူသားတို႔အား ထိခိုက္ေစႏုိင္ ေသာ အေျခအေနမ်ားကို ဟန္႔တား ကာကြယ္ႏုိင္ေသာ သဘာဝအတားအဆီး မ်ားရွိေသာ္လည္း ထိုအတား အဆီးမ်ားကို လူသားတို႔ကပင္ ဖ်က္ဆီးပစ္ ၾကသည္။
လက္ရွိတြင္ ေတာမီး႐ႈိ႕ျခင္း၊ စြမ္းအင္ထုတ္ယူျခင္းျဖစ္စဥ္မ်ား ကို ထင္ထင္ ရွားရွား ျမင္ေတြ႕ေနရသည္။ မိမိတို႔၏အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အထိခိုက္ခံကာ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေနၾက သည္မွာ အံ့ၾသဖြယ္မရွိသည့္ အေျခအေနမ်ားကဲ့သို႔ ျဖစ္လာသည္။ အႏၲရာယ္ ရွိေသာ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္သံသရာလည္ပံုကို သိပၸံပညာ ရွင္မ်ားက ၁၈ ရာစု အလယ္ပိုင္းေလာက္မွ စတင္ေတြ႕ရွိထားၿပီး သဘာဝ၏အက်ဳိးျပဳပံုကို ၂၁ ရာစုအေစာပိုင္းကာလအထိ ခံစားခဲ့ၾကရသည္။
သို႔ေသာ္ ၁၉၅ဝ ျပည့္လြန္ကာလမွစတင္၍ လူတို႔ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ ဆိုက္ဓာတ္ေငြ႕ကို အလြန္အကြၽံထုတ္လႊတ္လာေၾကာင္း သိပၸံပညာရွင္မ်ားက အတိ အလင္းထုတ္ ျပန္အသိေပးခဲ့သည္။ မီသိန္း ဓာတ္ေငြ႕ႏွင့္ ႏုိက္ ထရိတ္ေအာက္ဆိုက္ ဓာတ္ေငြ႕ထုတ္လႊတ္မႈမွာလည္း သိသိသာသာျမင့္ တက္လာေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာခဲ့သည္။
မီသိန္းႏွင့္ ႏုိက္ထရိတ္ေအာက္ဆိုက္ဓာတ္ေငြ႕မ်ားမွာ ပံုမွန္အားျဖင့္ လူတို႔ ေနထိုင္ရာ ကမၻာ့ေလထုအတြင္းမွ အာကာသေလဟာနယ္အတြင္းသို႔ သဘာဝ အေလ်ာက္ထြက္ခြာေလ့ရွိသည္။ အဆိုပါဓာတ္ေငြ႕မ်ား ပံုမွန္ ထက္လြန္ ကဲလာ ၿပီး ေလဟာနယ္ထဲသို႔ထြက္ခြာသည့္ ပမာဏနည္းပါး လာသည္ကို ၁၉၉ဝ ျပည့္ ႏွစ္တြင္ တိုင္းတာေတြ႕ ရွိလာၾကသည္။ ယင္းသည္ ကမၻာႀကီးပူေႏြးေစျခင္း၏ အဓိကအေၾကာင္းတရားမ်ားျဖစ္သည္။
ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ဓာတ္ေငြ႕ထုတ္လႊတ္မႈကို သစ္ေတာမ်ားႏွင့္ ပင္လယ္သမုဒၵရာမ်ားက ၂ဝရာစု အေစာပိုင္းကာလမ်ားအထိ တာဝန္ေက်ပြန္ စြာ ေခ်ဖ်က္ေပးခဲ့ရာ လူသားကမၻာမွာ ေနထိုင္ခ်င္စဖြယ္ေကာင္းေၾကာင္း သမိုင္း မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ ေတြ႕ရသည္။ သို႔ေသာ္ စက္မႈဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ၿပီး သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာျမင့္မားတိုးတက္လာေသာ ယခု ၂၁ ရာစုတြင္ လူသား အက်ဳိးျပဳ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈမ်ားကပင္ လူသားကမၻာကို ဖ်က္ဆီးလာၿပီဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔လူသားအားလံုး ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ ဓာတ္ေငြ႕ႏွင့္ အျခားဖန္လံုအိမ္ဓာတ္ေငြ႕ ထုတ္လႊတ္မႈမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္ ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ၾကရမည္ျဖစ္ၿပီး အျခားတစ္ဖက္တြင္ သစ္ေတာ မ်ား မေလ်ာ့နည္းေစရန္ သစ္ပင္မ်ားကိုမခုတ္ထြင္ဘဲ သစ္ေတာဧရိယာ မ်ား တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။
ယေန႔ကမၻာ့လူဦးေရအရ ၂ဝ ရာစုကာလကဲ့သို႔ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ကို ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ေသာ္လည္း အသံုးခ်မႈကို အတတ္ႏုိင္ဆံုး မလဲြမေသြ ေလွ်ာ့ခ်သင့္သည္။
အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းစာလွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ ဆိုက္ထုတ္လႊတ္မႈမွာ အနည္းဆံုးျဖစ္ေသာ္လည္း ရာစုႏွစ္ႏွင့္ခ်ီ၍ ေလထု ထဲတြင္ လွည့္ပတ္္သြားလာေနေသာ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ဓာတ္ေငြ႕ မ်ား ရက္သတၱပတ္အနည္းငယ္မွ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း လွည့္ပတ္ သြား လာေနေသာ ဖန္လံုအိမ္ဓာတ္္ေငြ႕မ်ားကို အျခားႏုိင္ငံမ်ားမွ ေလွ်ာ့ခ် လ်က္ရွိသည့္နည္းတူ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္လည္း ပါဝင္ေလွ်ာ့ခ်သြားၾကရ ဦးမည္ ျဖစ္သည္။
ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာမႈ ဆိုးက်ဳိးကို ေငြေၾကးတတ္ႏုိင္သူမ်ားက ေခတ္မီ နည္းပညာျဖင့္ မိမိအက်ဳိးအတြက္ ကာကြယ္ႏုိင္ၾကေသာ္လည္း ဆင္းရဲေသာ လူသားအမ်ားစုကမူ ဆက္လက္ခံစားၾကရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကမၻာ့ လူသားအမ်ားစုအတြက္ လူသားအားလံုးက သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကို ဝိုင္းဝန္းထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ။
MOI Webportal Myanmar
No comments:
Post a Comment