ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔လို

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းထားေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ ေဒသစဲြ၊ အယူ၀ါဒစဲြ၊ အတၱစဲြမ်ားျဖင့္ လက္နက္ကိုင္ခဲ့ၾကသည္မွာလည္း ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ ၾကာခဲ့ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ ေဆြးေႏြးေနခဲ့ၾကတာလည္း ယေန႔အခ်ိန္ထိျဖစ္ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမဆို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးတယ္ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။ မလြယ္ရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ သူေသကိုယ္ေသတိုက္ခဲ့ၾကေတာ့ နာက်ည္းမႈဆိုတာေတြ ရွိေနလို႔ပါ။ နာက်ည္းမႈကိုအရင္းခံတဲ့ မယံု သကၤာမႈေတြဖိစီးတာေၾကာင္႔ ဘယ္ေဆြးေႏြးပြဲမဆို သံသယဆိုတာ ရွိစၿမဲပါပဲ။ ဒီသံသယေတြေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးပြဲတိုင္းမွာ အထစ္အေငါ႔ဆိုတာေတြရွိေနပါတယ္။ ဒီ့ထက္ပိုၿပီး ယခုအခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြနဲ႔ MPC တို႔ေဆြးေႏြးေနၾကတာဟာ တဘက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ ေကာင္းပါ တယ္၊ က်န္တစ္ဖက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားနဲ႔ ေဆြးေႏြးမႈ မွာေတာင္ မၿပီးျပတ္ႏိုင္တဲ့ ျငင္းခံုစရာေတြရွိခဲ့တာဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားပါလာခ်ိန္တြင္ အတၱေတြဆႏၵေတြေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပဲြၾကာရွည္သြားရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံအတြက္မေကာင္းပါ။ ဒါေတြကိုပါ၀င္ေဆြးေႏြးသူေတြက ေစတနာနဲ႔ ႐ိုးသားမႈရွိစြာေဆြးေႏြးၾကၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႀကီးတကယ္ျဖစ္ေျမာက္ရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံတိုးတက္ဖို႔အတြက္ လမ္းစတစ္ခု ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ 
လက္နက္ကိုင္မွ၊ ဒူးမေထာက္မွ၊ ေသရဲသတ္ရဲမွ၊ ရဲရဲနီမွေတာ္လွန္မွဆုိတဲ႔ အေတြးအေခၚေဟာင္းေတြဟာ ေခတ္ေဟာင္းမွာက်န္ခဲ့ၾကပါၿပီ။ လက္ရွိကမၻာႀကီးဟာ ဥာဏ္ကိုလႊာသံုးတဲ႔ေခတ္၊ လြပ္လပ္မႈကိုတန္ဖိုး ထားတဲ႔ေခတ္၊ ဒီမိုကေရစီကိုျမတ္ႏုိးတဲ႔ေခတ္၊ လူ႔အခြင္႔အေရးကို တန္ဖိုးထားတဲ့ေခတ္ျဖစ္ေနၿပီး ေတာ္လွန္ေရး ကိုအၿပိဳင္အဆိုင္ သြားၾက တဲ့ ေခတ္မဟုတ္ေတာ့ပါ။ တိုင္ျပည္တိုးတက္မႈကို ၿပိဳင္ၾကတဲ႔ေခတ္ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ ေတာ့ျမန္မာႏုိင္ငံ ဟာလည္း လက္နက္ကိုင္ေသာင္က်န္းမႈေတြနဲ႔ ေခတ္ေနာက္က်က်န္ခဲ႔ရတဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာတဖက္ထဲကလိုခ်င္လို႔မရပါဖူး။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ား အားလံုးကလည္း အမွန္တကယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုခ်င္တဲ့စိတ္ရွိဖို႔လည္းလိုပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြအထဲ မွာလည္း တျပည္လံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ ၾကည့္ႏုိင္သူ၊ မိမိျပည္နယ္အက်ိဳးကို ၾကည့္သူ၊ မိမိအတၱေတြကို ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး မိမိတစ္ဦးတစ္ေယာက္၊ အဖဲြ႔အစည္းတစ္ခု၏ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ လုပ္ေနသူေတြတျဖည္းျဖည္း ကြာသြားႏိုင္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အစိုးရနဲ႔လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ေဆြးေႏြးအေျဖရွာၾကရင္ ၿပီးျပည္႔စံုတဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အေျဖကို ရွာေတြ႕ႏုိင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ယေန႔ျမန္မာျပည္ဟာလည္း စိန္ေခၚမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့အေျခအေနပါ။ ဒီလို အေျခေနမွာ တိုင္းျပည္အက်ိဳးကိုေရွ႕ရႈၿပီး လက္နက္ကိုင္ေသာင္းက်န္းမႈေတြကေနစကား၀ိုင္းေပၚ ေရာက္လာၾကၿပီ ဆိုပါလွ်င္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသူရဲေကာင္းေတြ ျဖစ္ဖို႔ေတာ့လိုအပ္ေနပါၿပီ။

အႏွစ္ (၆၀)ေက်ာ္ လက္နက္ကိုင္တိုက္ခဲ့ၾကၿပီး စားပြဲ၀ိုင္းထိုင္ေဆြးေႏြးၾကတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းအေျဖရမယ္ လို႔ မေမွ်ာ္လင္႔ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါကို တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားဘက္ကလည္း အမွန္တကယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူ လိုစိတ္ရွိဖို႔လည္း လိုပါတယ္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားကလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာေတြကိုစဥ္းစားၿပီး ႏိုင္ငံဖြင့္ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ အတြက္ စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္ ရမယ့္ အခ်ိန္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔ရာစုႏွစ္ေတြဟာ အာရွေခတ္လို႔ေျပာႏုိင္ပါ တယ္။ ယခုအခ်ိန္မွာ အာရွႏုိင္ငံေတြရဲ႕ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈဟာ အားရစရာပါ။ တိုင္းျပည္ ထူေထာင္ေရး၊ တိုးတက္ေရးဆိုတာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမရွိပဲေဆာင္ရြက္လို႔ မရပါဖူး။ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ လာအိုတို႔လို၊ ကေမၻာဒီယား တို႔လို ႏုိင္ငံေတြေတာင္ တိုးတက္မႈမွာျမန္မာႏုိင္ငံထက္ ႏွာတဖ်ားသာခ်င္ေနၾကပါၿပီ။ ထိုေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီးဟာလည္း အားလံုးညီညီ ၫႊတ္ၫႊတ္န႔ဲ အလုပ္လုပ္ၾကမွ ႏိုင္ငံႀကီးအလွ်င္အျမန္ တိုးတက္ လာမွာပါ။ ယခုအခ်ိန္အခါမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီးတိုးတက္ေအာင္ အရင္ဆံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ မျဖစ္မေနလိုပါတယ္္။ ဒါကို နားလည္ၾကရင္၊ ေစတနာမွန္ၾကရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ လက္တကမ္းမွာ ပဲရွိပါတယ္။ တကယ္လို႔ ယခုအခ်ိန္အခါမွာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံႀကီးၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရခဲ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနရင္းနဲ႔ပဲ ႏိုင္ငံတိုးတက္မႈ ေနာက္ေႏွးသြားမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

ေအာင္သစ္