“ယာဥ္ေၾကာၾကပ္တဲ့ ျပႆနာ၊ စားေပါက္ မထြင္ပါနဲ႔”

ရန္ကုန္မွာ ကားပါကင္ ရွားပါး၊ ယာဥ္ေၾကာၾကပ္တာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီဟာ နယ္မွတ္ပံုတင္နဲ႔ ကားေတြ ရန္ကုန္ဝင္ရင္ ေန႔အလိုက္ ေငြေကာက္ခံတဲ့ စနစ္ကို က်င့္သံုးပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ နယ္မွတ္ပံုတင္နဲ႔ ကားေတြ ရန္ကုန္မွာ ထားၿပီး အသံုးမျပဳၾကေစဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ စနစ္ အလုပ္ျဖစ္တယ္၊ မျဖစ္ဘူး၊ ေအာင္ျမင္တယ္ မေအာင္ျမင္ဘူး ဆိုတာ အသာထားလို႔ အမ်ားျပည္သူေတြဆီကေန “ေငြေကာက္” တဲ့ အလုပ္ကို အားက်ဟန္ တူပါရဲ႕။ မႏၲေလးကလည္း ရန္ကုန္ကို အတုခိုး ေငြေကာက္တာ လုပ္ပါတယ္။ ေမလ ၁ ရက္ေန႔ကစ မႏၲေလး မွတ္ပံုတင္ မဟုတ္တဲ့ ကားေတြကို ေငြေကာက္တာ ေဝဖန္မွဳေတြ မ်ားလြန္းလို႔ ေမလ ၄ ရက္ ေန႔လယ္ေလာက္မွာပဲ ေငြေကာက္တာ ရပ္ဆုိင္းလိုက္ရပါတယ္။ ကားပါကင္ ရွားပါးတာ၊ ယာဥ္ေၾကာၾကပ္တဲ့ ျပႆနာကို ဒီနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းတာ မွန္ပါသလား။ သူမ်ားဆီမွာေရာ ဘယ္လို ေျဖရွင္းေနၾကသလဲ၊ ဘယ္လို ေျဖရွင္းရင္ ေကာင္းမလဲ ဒီကေန႔ ေဆြးေႏြးၾကည့္ၾကရေအာင္။

တကယ္ေတာ့ ယာဥ္ေၾကာၾကပ္တဲ့ ျပႆနာမွာ အဓိက ျပႆနာက လမ္းေတြရဲ႕ အသံုးျပဳႏုိင္စြမ္းအားထက္ကို ကားအရည္အတြက္ ပိုၿပီး ေမာင္းႏွင္ေနၾကရလို႔ ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ ဒီ ျပႆနာ ေျဖရွင္းဖို႔ ဆိုရင္ အသံုးျပဳႏုိင္မယ့္ ကားလမ္း တိုးခ်ဲ႕တာ၊ မီးပြိဳင့္စနစ္ေတြ ေခတ္မီေအာင္ လုပ္တာ၊ ၿမိဳ႕ျပ ပံုစံ ခ်ဲ႕ထြင္တာ၊ ကားအေရအတြက္ကို စနစ္တက် ကန္႔သတ္တာ၊ ကားပါကင္ေတြ ေဖာ္ထုတ္တာ၊ ရွိႏွင့္ၿပီးသား ကားပါကင္ေတြကို စနစ္တက် အသံုးျပဳႏုိင္ေအာင္ လုပ္တာ၊ အသံုးျပဳေနတဲ့ လမ္းေတြကို အခက္အခဲ မရွိ အျပည့္အဝ အသံုးျပဳႏုိင္ေအာင္ စီမံေဆာင္ရြက္တာ စတာေတြလုပ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဟိုအမိန္႔ထုတ္၊ ဒီအမိန္႔ထုတ္၊ ဟိုအခက္အခဲလုပ္၊ ဒီအခက္အခဲ လုပ္၊ ဟိုမွာေငြေကာက္ ဒီမွာေငြေကာက္ရံုနဲ႔ ျပႆနာေတြ ေျပလည္မသြားႏုိင္ပါဘူး။

အသံုးျပဳႏုိင္မယ့္ ကားလမ္း တိုးခ်ဲ႕တယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥမွာ လက္ရွိ ကားၾကပ္လို႔ ဆုိၿပီး ဒရိုင္ဘာေတြ ေကြ႔ေရွာင္ေမာင္းတဲ့ လမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိလာပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ လမ္းသြယ္၊ တခ်ိဳ႕ လမ္းက်ဥ္းေလးေတြပါ။ အဲဒီ လမ္းေတြကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ အသံုးျပဳႏုိင္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးဖို႔၊ အျမဲမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေပးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ အလားတူ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ ရွိတဲ့ လမ္းသြယ္ေလးေတြကိုလည္း အသစ္ေဖါက္ေပးဖို႔ လိုပါဦးမယ္။ အသံုးျပဳတဲ့ လမ္းအရွည္ တိုးပြားေရး ေဆာင္ရြက္ရာမွာ တံတားေတြ ထိုးေပးတာ၊ ခံုးေက်ာ္တံတား ေဆာက္တာေတြလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ကေန ဒလ၊ ၾကည့္ျမင္တုိင္ ဘက္ကိုသာ တံတား ထုိးေပးႏုိင္ရင္ ဧရာဝတီတိုင္းဘက္ကေန၊ လွိဳင္သာယာဘက္ကေန ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲ ဝင္လာတဲ့ ကားအမ်ားအျပား အဲဒီဘက္ အျခမ္းက ေကာင္းမြန္တဲ့ လမ္းကို အသံုးျပဳၿပီး အေရာက္လာၾကပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္တစ္ခု မီးပြိဳင့္ေတြကို စနစ္တက် လုပ္ေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဂ်ပန္ႏုိင္ငံက အကူအညီေပးမယ္လို႔ ေျပာဆိုထားတာရွိ္ၿပီး လက္ရွိ သုေတသန လုပ္ေပးေနပါတယ္။ ယာဥ္ေၾကာၾကပ္တာ ေျဖရွင္းဖို႔ ေနာက္ထပ္ လိုအပ္ခ်က္ကေတာ့ ၿမိဳ႕ဧရိယာ တိုးခ်ဲ႕တာ၊ ၿမိဳ႕ဗဟိုခ်က္ကို လက္ရွိ ၿမိဳ႕တြင္း (၆) ၿမိဳ႕နယ္ကေန အျခား ေနရာတခ်ိဳ႕ကို ေရႊ႕ၿပီးၿမိဳ႕လယ္ကို ယာဥ္စီးဆင္းမွဳ ႏွဳန္း ေလ်ာ့က်ေအာင္ လုပ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့လည္း ၿမိဳ႕ျပ ကၽြမ္းက်င္သူေတြ သုေတသန လုပ္ထားတဲ့ ေလ့လာခ်က္ စာတန္းေတြမွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ကားအေရအတြက္ စနစ္တက် ကန္႔သတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ကားပါကင္ ေဖာ္ထုတ္တာနဲ႔ တြဲၿပီး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဟိုနံပါတ္နဲ႔ကား မဝင္ရ၊ အျခားၿမိဳ႕မွာ မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ ကား မလာရ လုပ္စရာ မလုိပါဘူး။ ျမိဳ႕တြင္း ကားပါကင္ သတ္သတ္မွတ္မွတ္လုပ္၊ ပါကင္ထိုးခ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ လုပ္ၿပီး အဲဒီမွာ မထားႏုိင္သူေတြ၊ အဲဒီေလာက္ ေငြကုန္ေၾကးက် မခံႏိုင္သူေတြ ကားဝယ္ မစီးၾကဖို႔ပါပဲ။ ရန္ကုန္မွာ ကိုယ္ပိုင္ကားစီးရင္ ကုန္က်စားရိတ္ ရွိမယ္၊ ကုန္က်စရိတ္ ႀကီးႏုိင္တယ္ ဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ဖန္တီးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အလားတူ ဘတ္စ္ကားလိုင္းေတြကို စနစ္က်ေအာင္ စီမံခန္႔ခြဲေပးျခင္းအားျဖင့္ ျပည္သူေတြ သြားေရးလာေရး အဆင္ေျပ၊ အသံုးျပဳတဲ့ ကားအေရအတြက္လည္း ေလွ်ာ့ခ် ဆိုတာမ်ိဳး လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ကားစီးဖို႔ ကုန္က်စရိတ္ ျမင့္ေပမယ့္ ဘတ္စ္ကား၊ ရထားေတြနဲ႔ လြယ္လြယ္ကူကူ သြားလာႏုိင္ေအာင္ေတာ့ လုပ္္ေပးထားဖို႔ လိုတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ လုပ္ဖို႔ လိုတာက ကားပါကင္ေတြ ေဖာ္ထုတ္ဖို႔နဲ႔ ေဖာ္ထုတ္ထားတဲ့ ကားပါကင္ေတြကို စနစ္တက် အသံုးျပဳဖို႔ပါ။ တကယ္ေတာ့ ကားပါကင္ အသစ္ ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ဆိုတာဟာ အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာ အဖြဲ႕ႀကီးရဲ႕ ေခတ္အဆက္ဆက္ အဂတိလိုက္စားမွဳေတြေၾကာင့္ အေဆာက္အအံုေတြသာ တစ္လံုးျပီး တစ္လံုး ေပၚလာတယ္၊ ကားပါကင္ကေတာ့ ပါမလာပါဘူး။ အခု ဒီကေန႔ အဲဒီ ျပသနာ ရင္ဆုိင္ေနရတာပါ။ ဒီအတြက္ အစိုးရ ဌာနဆိုင္ရာ ပူးေပါင္း၊ လိုအပ္တဲ့ ေနရာေတြမွာ ဌာနပိုင္ေျမေတြ အသံုးျပဳၿပီး အထပ္ျမင့္ အခေပး ကားပါကင္ေတြ လုပ္ေပးဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ ဝန္ႀကီးဌာနပိုင္ေျမ ဆိုတာ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမ၊ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ စီးပြားေရးသမားနဲ႔ ပူးေပါင္းျပီး လာဘ္ေငြရတဲ့ စီမံကိန္းပဲ အေကာင္အထည္ ေဖာ္မယ္၊ ကားပါကင္ လုပ္ဖို႔ေတာ့ မေပးႏုိင္ဘူး ဆိုလို႔ကေတာ့ ကားပါကင္ ျပႆနာ ဘယ္ေတာ့မွ ေျပလည္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါက တစ္ပိုင္းပါ။

အဲဒီ အပိုင္းကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ ကားပါကင္ေတြကို စနစ္တက် အကြက္႐ိုက္ သတ္မွတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အကြက္႐ိုက္ျပီးတဲ့ေနာက္ ေနရာအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ကားပါကင္ လိုအပ္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ယာဥ္ေၾကာၾကပ္တည္းမွဳ အနည္းအမ်ား အေနအထားကိုလုိက္ၿပီး အခမဲ့ ကားရပ္ႏုိင္တဲ့ ေနရာ၊ ႏွဳန္းထား အမ်ိဳးမ်ိဳး ခြဲျခားထားတဲ့ အခေပး ကားရပ္ႏုိင္တဲ့ ေနရာေတြ သတ္မွတ္ေပးရပါလိမ့္မယ္။ သတ္မွတ္ေနရာ မရပ္တဲ့ ကားေတြကို ဖမ္းဆီး၊ အေရးယူ၊ ဒဏ္ရိုက္ရံုပါပဲ။ ဒါ ႏုိင္ငံတကာမွာ က်င့္သံုးတဲ့နည္းပါ။ ေနာက္ဆံုးအခ်က္ကေတာ့ အသံုးျပဳေနတဲ့ လမ္းေတြကို အျပည့္အဝ သံုးႏုိင္ေအာင္ စီမံခန္႔ခြဲဖို႔ပါ။ လမ္းေဘး ေစ်းသည္ ကိစၥေတြ၊ လမ္းျဖတ္ကူးတဲ့ လူေတြ ျပသနာ အားလံုးေျဖရွင္းေပးဖို႔ လိုပါတယ္။

ေျပာရရင္ ဒီ ျပႆနာေတြ ေျပလည္ဖို႔ ဆိုတာဟာ သက္ဆုိင္ရာ တာဝန္ရွိ အဖြဲ႕အစည္း၊ တာဝန္ရွိ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အရည္အခ်င္းရွိရွိ အလုပ္လုပ္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ကိုယ္အရည္အခ်င္း မရွိရင္ ပညာရွင္ေတြ အႀကံျပဳစကား နားေထာင္ၿပီး ႀကိဳးစား အေကာင္အထည္ ေဖာ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဌာန တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ စားေပါက္ထြင္ျပီး ဟိုကိစၥ ေငြေကာက္လိုက္၊ ဒီမွတ္ပံုတင္နဲ႔ မဟုတ္ရင္ ဝင္ေၾကးယူ၊ အဲဒီ ကိစၥ ပါကင္ေနရာျပမွ ကားတင္သြင္းခြင့္ျပဳ ဆိုတာမ်ိဳး အလြယ္တကူ လုပ္ေနလို႔ကေတာ့ ျပႆနာ မေျပလည္ႏုိင္ပါေၾကာင္း သံုးသပ္တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
စည္သူေအာင္ျမင့္