“က်မ အတြက္ တခါလာလည္း ဘဲဥဟင္း၊ ေနာက္တခါလည္း ဘဲဥဟင္း ဆိုေတာ့ အေျခခံလစာတိုးခဲ့ရင္ ဟင္းတမ်ိဳးေတာ့ ေျပာင္းၿပီး စားႏုိင္မွာပါ”ဟု မခင္ခင္သီ က ေျပာျပသည္။
မခင္ခင္သီသည္ ဧရာဝတီတိုင္းေဒသႀကီး၊ ေက်းရြာငယ္ တခုမွ ျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ မဂၤလာဒုံစက္မႈဇုန္နယ္ေျမရွိ အထည္ခ်ဳပ္ စက္႐ုံတ႐ုံတြင္ စက္ခ်ဳပ္ဝန္ထမ္းတဦးအျဖစ္ လာေရာက္အလုပ္ လုပ္ကုိင္ေနသူျဖစ္သည္။
အထည္ခ်ဳပ္ အလုပ္သမ မခင္ခင္သီသည္ တလလွ်င္ အေျခခံ လစာ ၁၅၀၀၀ က်ပ္၊ ရက္မွန္ေၾကး ၁၂၀၀၀ က်ပ္၊ ဆုေၾကး ၅၀၀၀ က်ပ္ႏွင့္အခ်ိန္ပိုေၾကး ေငြ စုစုေပါင္း ၇၀၀၀၀ က်ပ္မွ ၁၀၀၀၀၀ က်ပ္ၾကား ဝင္ေငြရရွိၿပီး ရြာတြင္က်န္ခဲ့သည့္ မိသားစု သုိ႔ လစဥ္ ေငြက်ပ္ ၅၀၀၀၀ ေထာက္ပံ့ကာ က်န္ရွိသည့္ ေငြျဖင့္ စား၀တ္ေနေရး ေလာက္ငွေအာင္ သုံးစြဲရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေန႔စဥ္ ျမင့္တက္လ်က္ရွိေသာ လူေနမႈ စားစရိတ္မ်ားေၾကာင့္ သူတြင္ က်န္ရွိေသာေငြအနည္းငယ္မွ်ျဖင့္ မငတ္ရုံတမယ္ စားေသာက္ေနရသည္ဟု ဆိုလွ်င္ မမွားႏုိင္ေပ။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အနည္းဆုံးလုပ္ခလစာဟူ၍ သတ္သတ္မွတ္မွတ္မရွိဘဲ အလုပ္ရွင္ေပးသေလာက္ျဖင့္သာ တင္းတိမ္ ေနခဲ့ရေသာ မခင္ခင္သီတုိ႔လို အလုပ္သမား လူတန္းစားအတြက္ ေခတ္ကာလႏွင့္ ကိုက္ညီသည့္ အေျခခံ လုပ္ခလစာ တခု သတ္မွတ္ေပးရန္ မျဖစ္မေန လိုအပ္ေနၿပီျဖစ္သည္။
“ေငြအလကားလိုခ်င္လုိ႔ အေျခခံလစာတိုးဖို႔ က်မတို႔ေမွ်ာ္လင့္တာမဟုတ္ဘူး။ က်မတို႔ဘဝ၊ စားဝတ္ေနေရး အဆင္ေျပဖို႔ တရက္ကုိ ၄၀၀၀၊ ၅၀၀၀ က်ပ္ေလာက္ေတာ့ လိုခ်င္တာေပါ့။ တျခားအခြင့္အေရးေတြလည္းမရတဲ့အျပင္ ရတဲ့လခက လည္း နည္းေတာ့ က်မတို႔အလုပ္သမားေတြဘဝက ဒုံရင္းက ဒုံရင္းပဲ။ အခုက အေျခခံလစာကနည္းတဲ့အျပင္ အလုပ္ တ ရက္ပ်က္တာနဲ႔ ေငြ ၂၀၀၀၀ ေလာက္က ျပန္ အျဖတ္ခံရေရာ”ဟု မခင္ခင္သီ က ေျပာျပသည္။
အလ်ား ၇ ေပ ၊ အနံ ၁၀ ေပပတ္လည္ရွိေသာ အခန္းက်ဥ္းတခုကုိ မခင္ခင္သီႏွင့္အတူ ဘ၀တူ အလုပ္သမ ၂ ဦးစုေပါင္း ငွားရမ္းေနထုိင္ၾကၿပီး အိမ္လခက တလလွ်င္ ၃၀၀၀၀ က်ပ္ ေပးရသည္။ မခင္ခင္သီတုိ႔လို ကုန္ေစ်းႏႈန္းတက္သည့္ ဒဏ္ကုိ ရင္ဆုိင္ရင္း စား၀တ္ေနေရး က်ပ္တည္းမႈကုိ ရင္ဆုိင္ေနရေသာ အလုပ္သမားလူတန္းစားမ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဒုႏွင့္ေဒး ရွိေန သည္။ စား၀တ္ေနေရး က်ပ္တည္းမႈ ျပႆနာ၏ အေျဖကား အနည္းဆုံးလုပ္ခလစာ ႏႈန္းထားတခု အျမန္ဆုံး ေပၚ ထြက္လာေရးျဖစ္ၿပီး ထြက္ေပးလာေသာ လစာႏႈန္းထားမွာလည္း အစုိးရ၀န္ထမ္းမ်ား အနိမ့္ဆုံးရရွိေနသည့္ လစာႏႈန္း ထား ထက္မနည္းရန္ အလုပ္သမားမ်ားက ေမွ်ာ္လင့္ ေတာင္းဆုိေနၾကသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အနည္းဆုံးအခေၾကးေငြ ဥပေဒ ႏွင့္ နည္းဥပေဒမ်ားကုိ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ သတ္မွတ္ထားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း အနည္းဆုံးလုပ္ခလစာ ပမာဏေငြေၾကး သတ္မွတ္ထားျခင္းမရွိသည့္အတြက္ ယေန႔အခ်ိန္အထိ အစုိးရ၊ အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမားကိုယ္စားလွယ္ေတြအၾကား ျပႆနာမ်ားႀကဳံေတြ႕ေနရကာ ယေန႔တုိင္လုပ္ခလစာ သတ္မွတ္ႏုိင္ေရးျပႆနာ မွာ မေျပလည္ႏုိင္ေသးေပ။
အလုပ္သမားမ်ားက အေျခခံလုပ္ခလစာကို တရက္လွ်င္ ၄၀၀၀ က်ပ္ မွ ၅၀၀၀ က်ပ္ၾကား သတ္မွတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆို ထားၾကၿပီး အေသးစားအလတ္စားလုပ္ငန္းရွင္အမ်ားစုက တရက္လွ်င္ ၃၅၀၀ က်ပ္အထိ ေပးႏုိင္သည္ဟု ေျပာဆိုထား သည္။ သုိ႔ေသာ္ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက တရက္လွ်င္ ၁၅၀၀ က်ပ္ထပ္ တိုးျမွင့္မေပးႏုိင္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ေျပာဆုိ ထားသည္။
“လုပ္ငန္းရွင္အမ်ားစုကေတာ့ ၃၀၀၀ က်ပ္အထိေပးႏုိင္တယ္။ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္ေတြကေတာ့ တရက္ ၈ နာရီ လုပ္ခ ကုိ ၁၅၀၀ က်ပ္ထက္ပိုတုိးမေပးႏုိင္ဘူး။ သူတုိ႔အေျပာကေတာ့ လုပ္ငန္းမွာ တြက္ေျခမကိုက္ဘူးလို႔ေျပာၾကတယ္။ ဒီမွာ အေျခခ် တဲ့စက္ရုံအမ်ားစုက တဆင့္ခံေအာ္ဒါေတြအေနနဲ႔ လာၿပီးလုပ္ကိုင္ေနၾကတာဆိုေတာ့ အျမတ္က ထင္ သေလာက္ မရဘူးဆိုေတာ့ မေပးႏုိင္ၾကဘူး။ တခိ်ဳ႕စက္ရုံေတြလည္း ပိတ္ပစ္လုိက္ရတာေတြရွိတယ္”ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ စက္မႈဇုန္ ဥကၠ႒ တဦးက သုံးသပ္ေျပာဆုိသည္။
အလုပ္သမား၊ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္လူမူဖူလုံေရးဝန္ႀကီးဌာန ဒုဝန္ႀကီး ေဒၚဝင္းေမာ္ထြန္းက ေမလအတြင္းမွာ အနည္းဆုံး အခေၾကးေငြဆုိင္ရာ အမ်ိဳးသားအဆင့္အစည္းအေဝးျပဳလုပ္၍ ေမလကုန္တြင္ အနည္းဆုံးလုပ္ခလစာ သတ္မွတ္ ကိန္း ဂဏန္းတခုအၾကမ္းဖ်င္းထြက္လာဖြယ္ရွိေၾကာင္း ဧၿပီ ၂၅ ရက္ကျပဳလုပ္သည့္ အစိုးရ၊ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမား ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေတြ႕ဆုံပဲြတြင္ ေျပာဆိုထားသည္။
“အစိုးရဝန္ထမ္းေတြရဲ႕အနိမ့္ဆုံးလခက တသိန္း၂ေသာင္းေလာက္ရေနေတာ့ ပုဂၢလိကဝန္ထမ္းေတြကလည္း အဲဒီပမာဏ ေအာက္မေလ်ာ့ခ်င္ဘူး။ အဲဒီထက္ေလ်ာ့ရင္ စားဝတ္ေနေရးဘယ္လိုမွအဆင္မေျပဘူး။ လုပ္ငန္းရွင္ ေတြက အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံ ေတြနဲ႔ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈအားနည္းသြားမွာ၊ အျခားႏုိင္ငံေတြက လာၿပီးရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ အားနည္းသြားမွာကုိ စိုးရိမ္ၾကတယ္။ ျမန္မာက က်န္တဲ့ႏုိင္ငံထက္ လစာကို နိမ့္က်စြာရရွိေနတာပါ။ က်န္တဲ့ႏုိင္ငံေတြေတာင္ေပးေနႏုိင္တာပဲ။ ဆရာတို႔က ဘာ ေၾကာင့္ မေပးႏုိင္ရမွာလဲ” ဟု အနည္းဆုံးအခေၾကးေငြ သတ္မွတ္ေရးအမ်ိဳးသားအဆင့္ေကာ္မတီမွ အလုပ္သမား ဆိုင္ရာ ကိုယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာစိုင္းခိုင္မ်ိဳးထြန္းက ေျပာသည္။
“အဓိကကေတာ့ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေတြလာဖို႔ ေစ်းကြက္ေတြရဖုိ႔ဆိုတာက ဒီမွာရွိတဲ့လုပ္ငန္းေတြေကာင္းမြန္ဖို႔လိုတယ္။ အလုပ္္္သမား အခြင့္အေရးေတြကုိ ေစာင့္ထိန္းႏုိင္မႈရွိမရွိ ၾကည့္ရမယ္။ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ဖို႔မွာ လိုင္စင္တို႔ ေခ်းေငြ ကိစၥေတြေပါ့။ ဒီအပိုင္းေတြက ပိုအေရးႀကီးတယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ အလုပ္သမားေတြက ၄၀၀၀ နဲ႔အထက္ ေတာင္းတယ္ ဆုိတာ ေပးသင့္တဲ့အေနအထားရွိတယ္။ အစက သူတုိ႔ေတာင္းခဲ့တာ ၇၀၀၀ က်ပ္၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ ၅၀၀၀ က်ပ္ေတာင္းခဲ့ တာ။ အခုက ညိွႏိႈႈ္င္းရင္းနဲ႔ ၄၀၀၀ က်ပ္နဲ႕ ၅၀၀၀ က်ပ္ ၾကားေလာက္ေပးဖို႔ဆုိေတာ့ အလုပ္ရွင္ေတြက ထပ္မံၿပီး ေတာ့ျပန္စဥ္းစားဖို႔လိုတာေပါ့”ဟု သူက ဆက္လက္ေျပာဆုိသည္။
အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ အနည္းဆုံးအခေၾကးေငြ ( အေျခခံလစာ) ကို ျမင့္မားစြာ သတ္မွတ္ေပးပါက ကုန္ထုတ္စရိတ္ တိုးျမင့္ၿပီး ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ားႀကီးလာႏုိင္ေၾကာင္း၊ အခေႀကးေငြ နည္းပါးပါကလည္း အလုပ္သမားမ်ား၏ စားဝတ္ေနေရး အခက္ အခဲမ်ား ၿဖစ္ေပၚကာ အလုပ္သမားႏွင့္ အလုပ္ရွင္တို႔အႀကား အၿငင္းပြားမႈမ်ား၊ ေတာင္းဆို ဆႏၵၿပမႈမ်ား ပိုမို မ်ားျပား လာႏိုင္ ေၾကာင္း သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ က ေမလ ၁ ရက္ေန႔ ထုတ္ျပန္ေသာ ကမာၻ႔အလုပ္သမားေန႔ သဝဏ္လႊာတြင္ ေျပာၾကားထားသည္။
အစိုးရက အနည္းဆုံး လုပ္ခလစာကို တႏိုင္ငံလုံး တေျပးညီ သတ္မွတ္ေရး၊ တိုင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္အလုိက္ သတ္မွတ္ေရး၊ လုပ္ငန္းအမ်ိဳးအစားအလုိက္ သတ္မွတ္ေရး၊ လုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္မႈ အလိုက္ သတ္မွတ္ေရးႏွင့္ ဦးစားေပး လုပ္ငန္း အလုိက္ သတ္မွတ္ေရးဟု အမ်ိဳးအစားခဲြျခားသတ္မွတ္ရန္ စဥ္းစားသုံးသပ္ေနသည္ဟု အလုပ္သမား၊ အလုပ္ အကိုင္ႏွင့္လူမႈဖူလုံေရးဝန္ႀကီးဌာန သိရသည္။
“အနည္းဆုံးလုပ္ခလစာကေတာ့ ဆက္လက္ႀကိဳးစားရဦးမွာပဲ။ တခ်ို႕စက္႐ုံေတြမွာဆုိရင္ ေရွာင္တခင္ခြင့္ကုိ တလႀကိဳတင္ ယူရမယ္ဆိုတာမ်ိဳး လုပ္ငန္းရွင္က ဥပေဒကုိ နားမလည္ဘဲနဲ႔ လုပ္တဲ့႐ုံေတြရွိတယ္။ လုပ္ငန္းရွင္ေတြက သူတို႔ေပးႏုိင္တဲ့ ႏႈန္းထား ကိုေၾကညာတယ္ဆုိေပမယ့္ ဝွက္ဖဲဆိုတာမ်ိုးလည္းရွိေနတတ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔က ဘဝေနထိုင္မႈနဲ႔ စားဝတ္ေန ေရး ေျပလည္ဖူလုံမႈရရွိဖုိ႔အတြက္ တရက္ကို ၅၆၀၀ က်ပ္ေလာက္မွ ေလာက္ငွႏိုင္မယ္”ဟု စံေကာင္းပီနံအိတ္ စက္ရုံ အေျခခံအလုပ္သမားသမဂၢ ဥကၠ႒ကိုေအာင္စိုးမင္းက ရွင္းျပသည္။ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမားအၾကား အေျခခံလစာ အေရးညိွႏိႈႈ္င္းမႈမေျပလည္ပါက အစိုးရက ႏႈန္းထားတရပ္ကို ၾကားဝင္သတ္မွတ္ ေပးရန္ရွိသည္ဟု အစုိးက ထုတ္ျပန္ ေျပာဆုိထားသည္။
East Growth အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံမွ ကိုေဝၿဖိဳးေမာင္ကလည္း “အစိုးရက ၾကားဝင္ဆုံးျဖတ္မယ္ဆုိရင္ သင့္တင့္တဲ့ လစာ ႏႈန္းထားဆိုရင္ေတာ့ လက္ခံႏုိင္စရာရွိပါတယ္။ ဒီႏႈန္းထားကို မျပ႒ာန္းသမွ်ကာလပတ္လုံး အလုပ္ရွင္နဲ႔ အလုပ္ သမား အၾကား လစာတိုးေတာင္းတဲ့ျပႆနာေတြ နဲ႕ အျငင္းပြားမႈေတြျဖစ္ေနဦးမွာပဲ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာက အနည္းဆုံး လုပ္ခလစာ သတ္မွတ္ထားတာမရွိေတာ့သူတို႔ေပးခ်င္သလိုေပးလို႔ရတယ္။ လုပ္ငန္းရွင္က အခ်ိန္ပိုေၾကး ေတြ ဘာေတြ တက္ၿပီးေတာ့ အေျခခံလစာကို တအားႏွိမ့္ခ်လုိက္တယ္။ တျခားေခါင္းစဥ္ေတြမွာတုိးေပးထားတယ္ေပါ့။ တကယ္ရတာက ၇ ၊ ၈ ေသာင္း ေလာက္ ဆုိေပမယ့္ အေျခခံလစာမွာ တအားနည္းတယ္”ဟု ေျပာျပသည္။
စက္မႈဇုန္ အလုပ္သမားတဦး၏ အေျခခံလစာသည္ တရက္လွ်င္ ၇၀၀ က်ပ္မွ ၁၈၀၀ က်ပ္ အၾကား ရရွိၿပီး ဆုေၾကး၊ ရွားပါးစရိတ္ ႏွင့္ အခ်ိန္ပိုေၾကး ထပ္ရရွိေၾကာင္း၊ အလုပ္ တရက္ပ်က္လွ်င္ လုပ္ငန္းရွင္က ေငြ ၁၀၀၀၀ က်ပ္မွ ၁၅၀၀၀ က်ပ္ထိ ျပန္လည္ ျဖတ္ယူေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ အနည္းဆုံး လုပ္ခလစာ သတ္မွတ္ခ်က္ ထြက္ေပၚလာပါက လစာႏွင့္ အျခား အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ျပႆနာတခ်ိဳ႕ေျပလည္ႏုိင္ဖြယ္ ရွိေၾကာင္း အလုပ္သမားမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။
“အနည္းဆုံးအခေၾကးေငြ ျပ႒ာန္းလိုက္တာနဲ႔ အစစအရာရာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ၿပီး ေရႊေတာင္ႀကီး ေပါက္လာလိမ့္မယ္ လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္လို႔မရပါဘူး။ ဝင္ေငြနည္းပါးလို႔ တျခားႏုိင္ငံမွာ အလုပ္ေတြ သြားၿပီးလုပ္ကိုင္ေနရတယ္ဆိုတာ အားလုံး အသိျဖစ္ပါတယ္။ တမ်ိဳးသားလုံးရဲ႕ ထုတ္လုပ္မႈဝင္ေငြမ်ားတဲ့ ႏုိင္ငံ႕ အနည္းဆုံးအခေၾကးေငြမ်ိဳး ရခ်င္လို႔ကေတာ့ စိတ္ကူး ယဥ္မႈ တခုပဲျဖစ္မယ္လို႔ေျပာခ်င္ပါတယ္” ဟု အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္း ဥကၠ႒ ဦးျမင့္စိုးက ဧၿပီ ၂၅ ရက္က ျပဳလုပ္သည့္ သူရဦးေရႊမန္းႏွင့္ ေတြ႕ဆုံပဲြတြင္ ေျပာဆိုသည္။
ႏိုင္ငံတဝန္း အလုပ္သမား လုပ္ခလစာ နည္းပါးမႈႏွင့္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး မရရွိၾကသည့္အတြက္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္မႈ၊ ေတာင္းဆို မႈမ်ား ယေန႔အထိ ျဖစ္ပြားေနဆဲ ျဖစ္ၿပီး၂၀၁၁ ခုႏွစ္ တိုင္ရီ ဖိနပ္စက္႐ံု အလုပ္သမား ဆႏၵျပမႈမ်ားမွစတင္၍ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ဆႏၵျပမႈႏွင့္ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ေတာင္း ဆိုမႈေပါင္း ၆၀ဝ ခန္႔ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး စက္မႈဇုန္ အလုပ္သမား ဆႏၵျပမႈမ်ားသည္ အမ်ားဆံုး ျဖစ္သည္။အစိုးရက ထိုသို႔ဆႏၵျပေတာင္းဆိုသူ အလုပ္သမားတခ်ိဳ႕ကို ႏုိင္ငံေတာ္ အၾကည္ညိဳ ပ်က္ေစမႈ၊ လူစုလူေဝး ျပဳလုပ္မႈမ်ားျဖင့္ ပုဒ္မတပ္ အေရးယူလ်က္ ရွိၿပီး လက္ရွိတြင္ အမႈရင္ဆုိင္ေနၾကရသည့္ အလုပ္ သမား ၅၀ ဦးခန္႔ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။
အထည္ခ်ဳပ္ အလုပ္သမ မခင္ခင္သီက အနည္းဆုံးလုပ္ခလစာ သတ္မွတ္ထြက္ေပၚလာျခင္းမရွိလွ်င္ ၎တုိ႔ကဲ့သို႔ေသာ အေျခခံ အလုပ္သမားလူတန္းစား တို႔၏ ဘ၀အေျခအေန မလွပႏုိင္သကဲ့သုိ႔ အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမား ျပႆနာ ပုိမုိႀကီးမားလာကာ မတည္ၿငိမ္မႈမ်ားျဖစ္ေပၚလာႏုိင္သည္အထိ အေျခအေနမ်ား ယုိယြင္းလာႏုိင္သည္ဟု သတိေပး ေျပာဆုိ သည္။
ဧရာ၀တီ
No comments:
Post a Comment