ျပည္သူ႔ဆႏၵ၊ အစိုးရဆႏၵ၊ လႊတ္ေတာ္ဆႏၵ၊ တပ္မေတာ္ဆႏၵနွင့္ အေကာင္း ၾကိဳက္ကာလ

ရာဇဝင္သမိုင္းထဲမွာသာမက ဒီကေန႔ေခတ္ထိ ေလးစားထိုက္ သူေတြကို ေတြ႔ႏိုင္သလို ရြံရွာစက္ဆုပ္ဖြယ္လူညစ္ေတြကို လည္း ေတြ႕နိုင္ ပါသည္။နာယကဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာေခါင္းေဆာင္ေတြမွမဟုတ္။ ဧရာမ အလုပ္ၾကီးဟု လူအမ်ားျမင္ေတြ႕ႏိုင္သည့္ေနရာမွာ လုပ္ကိုင္ေနၾကရမွ မဟုတ္။ လူသာမန္အသြင္မွ်ႏွင့္ ကိုယ့္မိသားစု၊ ကိုယ့္ရပ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ကိုယ့္ လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံတစ္ခြင္ အက်ိဳး တစ္စံုတစ္ရာျဖစ္ထြန္းေအာင္လုပ္ေဆာင္ေန သူတိုင္းမွာ စိတ္ရွည္ဇြဲသန္သည္းညည္းခံႏိုင္ၾကမႈေတြကို ေတြ႕ျမင္ၾကရ၍ ဦးၫႊတ္ ေလး စား ရသည္လည္း ရွိ၏။

တစ္ခါတစ္ရံအထင္ႏွင့္အျမင္လြဲတတ္ေသာ သေဘာသဘာဝအတိုင္း အလုပ္ၾကီးအကိုင္ၾကီးတာဝန္ၾကီးေတြႏွင့္မလိုက္ မထိုက္ေအာင္ ပင္ စိတ္ ဓာတ္အရာခြၽတ္ၿခံဳက်သူေတြကိုလည္း ေတြ႔ရတတ္သည့္အခါ စိတ္ပ်က္ အားယုတ္ျဖစ္မိသည္ကိုလည္း ႀကံဳတတ္၏။ အလုပ္အကိုင္ တာဝန္ႏွင့္ အလိုက္အထိုက္ထားရွိအပ္ေသာ စိတ္ဓာတ္ဂုဏ္အင္ ညီၫြတ္ေအာင္ က်င့္ႀကံေနထိုင္ ျပဳမူႏိုင္စြမ္း ရွိ မရွိႏွင့္စံၫႊန္း ကိုက္ မကိုက္ကို ေဖာ္ၫႊန္း သည့္ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာအေပၚလူ႔သဘာဝအရ အေကာင္းခ်ည္းသာလိုခ်င္ ေတြ႕ ခ်င္ႀကံဳခ်င္မိေသာဆႏၵမေနာေၾကာင့္ျဖစ္မည္။

အမွန္စင္စစ္အဆိုးႏွင့္အေကာင္း ဒြန္တြဲေနသည့္ သဘာဝ သေဘာႏွင့္ ေလာကႀကီးအေၾကာင္း ဆင္ျခင္သိရွိႏိုင္ခဲ့ၾကပါမူ အိုးရြဲ႕ကို စေလာင္းရြဲ႕ျဖင့္တုံ႔ျပန္ျဖစ္ၾကမည္ မဟုတ္႐ံုသာမက အရြဲ႕ကို တည့္ေပး ႏိုင္သူအျဖစ္ တန္ဖိုးပင္တက္ႏိုင္ၾကပါမည္။

အဆိုးကိုအေကာင္းျဖင့္ ျပဳျပင္ေပးႏိုင္ျခင္းမရွိပါက အေကာင္းသည္လည္း အဆိုးႏွင့္ယွဥ္ကာ ဆိုးသြားမည့္အႏၲရာယ္ရွိႏိုင္သည္ မဟုတ္ေလာ။ အေကာင္းၾကိဳက္သူဟု မည္သို႔ပင္ဆိုေစ အဆိုးျပဳမိေနသူကိုမျပဳမျပင္ေပးႏိုင္ ဘဲ မ်က္ႏွာလႊဲခဲ့ပါမူ ထိုသူသည္ အေကာင္းကိုၾကိဳက္ပင္ၾကိဳက္ျငား အေကာင္းႏွင့္မထိုက္သူသာ ျဖစ္မည္။ အကယ္၍သာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ အဆိုးကိုျပဳေနမိေသာ္ ၄င္းကိုယ္တိုင္သတိျပဳျပင္ဆင္ျပဳမူခ်င္လာေအာင္လည္း အမ်ားကပင္ ဆက္လက္ေကာင္းျပလိုက္ႏိုင္ၾကဖို႔ အေကာင္းႀကိဳက္သူတိုင္း ဆႏၵရွိသင့္၏။

ယေန႔ကာလမွာ ျမန္ျပည္တစ္ခြင္ အေကာင္းႀကိဳက္ကာလဟုပင္ ဆိုခ်င္စရာ။ မေကာင္းမွာ စိုးရိမ္ေနၾကသည့္အလား၊ အားလံုးက အျပန္အလွန္ ေကာင္းေစခ်င္ေနၾကသည္။ အေကာင္းကို ေမွ်ာ္ လင့္ေတာင့္တေနရသူက ျပည္သူ။ အႏွီျပည္သူကို ေကာင္းေစခ်င္သူက အစိုးရ။ ယင္းအစိုးရကို သည္းသည္းလႈပ္ ေကာင္းေစခ်င္ေနသည္က လႊတ္ေတာ္။ အဆိုပါ လႊတ္ေတာ္ အရပ္ရပ္မွာ ေကာင္းေစခ်င္သည္ ဆိုကာ ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း စီထည့္ေပးထားသည္က တပ္မေတာ္။ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းမႈဟု ဆိုေသာ္ရမည္။

ခက္မသံုးျဖာျဖင့္ႏိုင္ငံကိုေရွ႕ေဆာင္ေနေသာ ႏိုင္ငံေရးစနစ္တစ္ခုတြင္
ေကာင္းမြန္မႈဟူသည္ဘက္ညီမွ တစ္ျပိဳင္နက္ တိုးတက္ေအာင္ျမင္ မွာလည္း ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးက ျပဳျပင္ေစလိုျခင္း သည္ ေကာင္း သည္ဆိုျငား အေကာင္းေျပာသည္မွာပင္ အေျပာေကာင္းဖို႔ လိုအပ္ေနေသး သည္မွာ ထင္သာျမင္သာ၏။ အေကာင္းေျပာသည္ဟုပင္ ကိုယ္ႏွင့္ကိုယ့္ အဖြဲ႕ကမည္မွ် ယံုၾကည္သက္ဝင္ ထားေစကာမူ ေလသံ၊ ဟန္ပန္၊ စကားလံုးတို႔ႏွင့္ ေရွ႕ေရွ႕က ျပဳခဲ့မႈေတြႏွင့္ ႏိႈင္းခ်င့္ကာ တစ္ဖက္နာၾကားရသူ ဘဝင္က်ႏိုင္ မက်ႏိုင္လည္း ရွိေနနိုင္ေသးသည့္အခ်က္ကို အေကာင္းဆံုး ခ်င့္တြက္ႏိုင္ပါမွ ေျပာရဆိုရက်ိဳးနပ္ပါလိမ့္မည္။ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးျဖစ္ေလမွ နာယကဂုဏ္ရွိထိုက္သည္ဟု တြက္ကပ္ျခင္းမျပဳဘဲ 'ခမာ၊ ဇာဂရိယ၊ ဥ႒ာန၊ သံဝိဘာဂ၊ ဒယာ၊ ကၠုကၡနာ'ဟူသည့္ သည္းခံျခင္း၊ ႏိုးၾကားျခင္း၊ ထၾကြလံု႔လ ရွိျခင္း၊ ခြဲျခမ္းေဝဖန္ျခင္း၊ ၾကင္နာသနား ညႇာတာျခင္း၊ ေျမာ္ျမင္ ဆင္ျခင္ ျခင္းတို႔ျဖင့္ ေျခာက္ပါးေသာ နာယကဂုဏ္အင္ကို တစ္ပါးသူအေ ပၚ ျပဳေစျပင္ေစလိုသည့္ ေစတနာစကားေကာင္း ေျပာၾကား ေပးလိုသူတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုးအပ္သည္ဟု ဆိုခ်င္၏။

'ခမ ဘာဝ'သည္းခံစိတ္အမႈကိုျပဳႏိုင္ၾကဖို႔မည္မွ်ခက္ခဲေနေစကာမူ အေကာင္းေျပာလိုသည့္ ေစတနာေကာင္း အေျခတည္ ထားပါမူ သည္း ခံစိတ္ကို ေမြးႏိုင္ၾကမည္သာ။

ေကာင္းေစလိုေသာဤအေရးမွာ ျပဳျပင္နိုင္ေအာင္ဆိုၫႊန္းတင္ျပရသည့္တာဝန္ကို စတုတၳမ႑ိဳင္ကလည္း သမိုင္းေပး တာဝန္အျဖစ္ မ်က္ႏွာမလႊဲ ထမ္းရြက္ၾကရမည္ျဖစ္ရာ ယခုလိုႏွစ္ကုန္ခါနီးကာလေတြ အတြင္း ႏွစ္ခ်ဳပ္ေတြေရးသားတင္ျပမႈမ်ားသည္လည္း အထူးအေရးပါႏိုင္ပါ၏။

ႏွစ္ခ်ဳပ္တို႔ရည္ၫႊန္းေလမည့္ ကုန္ဆံုးခါစႏွစ္ဆိုသည္မွာ ေလာေလာ လတ္လတ္ကာလ ျဖစ္ဆဲကာလသာျဖစ္ျပီး၊ တုတ္ထမ္း ဓားထမ္း ျငင္းေလာက္ေသာ ေရွးအတည္ေတသမယ လြန္ေလျပီးခဲ့ေသာ ကာလမဟုတ္၍ မွားျခင္းမွန္ျခင္းမွာ ျပဳသူျဖစ္သူအားလံုး ခံသာေအာင္ရွိဖို႔ လိုမည္ဟုေတာ့ အျပဳသေဘာ ေတြးဆထားသင့္ပါလိမ့္မည္။

လတ္တေလာ ျပဳႏိုင္ျပင္ႏိုင္ အခ်ိန္မီႏိုင္ေသးသည့္ အခါ ျဖစ္ေနပါ လ်က္မွားသည္ကို ျပင္လိုစိတ္ရွိေအာင္မေျပာႏိုင္ပါက အျပစ္တင္ဆိုျခင္း တစ္မ်ိဳးသာျဖစ္ျပီး ေဝဖန္ေထာက္႐ႈျခင္းလည္း မမည္ႏိုင္ပါ။

ထိုနည္း၄င္း သမိုင္းေကာင္းကိုေမွ်ာ္လင့္ေနေသာ ယေန႔ေခတ္လူမ်ား ကိုယ္တိုင္ကလြန္ေလၿပီးခဲ့ေသာအမႈတို႔ကို သံုးသပ္ ႐ႈျမင္ရာ၌လည္း အက်ိဳးရွိေအာင္ သံုးသပ္ဆင္ျခင္ႏိုင္ျခင္းမရွိခဲ့ပါမူ သမိုင္းကို မအ အေအာင္ သင္ယူမိသူႏွင့္ မျခားရွိႏိုင္ေၾကာင္း သတိျပဳရာ၏။ ဥပမာဆိုလွ်င္ ေရွး အတည္ေတအခါသမယ အေနာ္ရထာမင္းေစာႏွင့္ မင္းက်န္စစ္တို႔တည္ ခဲ့သည့္ ပုဂံေခတ္ ျမန္မာျပည္၊ ဘုရင့္ေနာင္တည္ထားခဲ့ သည့္ ေတာင္ ငူေခတ္ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ အေလာင္းမင္းတရားတည္ေသာ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ျမန္မာျပည္တို႔မွာ ျမန္မာ့ေျမကိုတိုင္းတစ္ပါးသို႔ စစ္ေလ်ာ္ေၾကးစတင္ေပးရျခင္းပင္ ၁၁၁ ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ျပီဟု ၂ဝ၁၄ မွာ အမွတ္တရအျဖစ္ နာစရာေတြ ဖ်စ္ညစ္ရွာေနၾကေလဦးမည္လား။ သင္ခန္းစာရရာရေၾကာင္း ေစတနာေကာင္းဟုဆိုလွ်င္ အေကာင္းေျပာသည္ မွာပင္ အေျပာေကာင္းဖို႔ လိုမည္ဟု ဆိုခဲ့ျပီးမဟုတ္ပါေလာ။

အဆိုပါ ေရွးလြန္ေလၿပီးေသာ ၁၁၁ ႏွစ္က ပထမျမန္မာ-အဂၤလိပ္ စစ္ပြဲအျပီး ဘိုးဘြားအေမြအႏွစ္ေျမကို ဖဲ့ေၿခြကာ စစ္ေလ်ာ္ေၾကး စတင္ေပးခဲ့ရသူ ဘၾကီးေတာ္မင္း၏ ထီးေမြကိုဆက္ခံသည့္ သာယာဝတီ မင္းလက္ထက္မွာ သူ႔ဝန္ထမ္းေနသူ ယင္းေတာ္ဝန္ၾကီးကို လွံျဖင့္ထိုး သတ္ကြပ္မ်က္ခဲ့ဖူးျပီး သမိုင္းတစ္ေက်ာ့ မင္းတစ္ဆက္မွ်သာျခားခ်ိန္မွာလည္း သာယာဝတီမင္း၏သားျဖစ္သူ မင္းတုန္းမင္းက ယင္းေတာ္ဝန္ၾကီး ၏သားျဖစ္သူ ေယာမင္းၾကီးဦးဖိုးလိႈင္ကို လွံတံျပကာ ေျခာက္လွန္႔ စကားဆိုခဲ့ ေသး၏။

မင္းမ်ိဳးက မင္းျဖစ္ျပီး မင္းခစားမ်ိဳးက မင္းထံဆက္လက္ခစားအမႈထမ္းရသည့္ ဤသမိုင္းျဖစ္စဥ္မွာ သက္ဦးဆံပိုင္ ကိုယ့္သခင္ကိုယ့္အရွင္ကို ရန္သူလို သေဘာမထားနိုင္ၾကေသာ္ျငား ကိုယ့္ဘုရင္ ကိုယ့္အရွင္ အမွားေဆာင္ရြက္ မိမည္ကိုသာ စိုးရိမ္ကာ အသက္ကိုပဓာနမထားတည့္မတ္ စကား ေလွ်ာက္ တင္ေျပာၾကားသည့္ အမတ္၊ ဝန္ၾကီး၊ အမူထမ္းေကာင္းေတြရွိခဲ့သည့္ တိုင္းျပည္အျဖစ္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ျမင္ၾကည့္ပံုႏွင့္ ေစတနာကိုလိုက္ကာ သမိုင္းသည္ ပင္ သင္ခန္းစာယူပံု ေျပာင္းႏိုင္မဟုတ္ပါလား။ မင္းပင္ေကာင္းလ်က္
မင္းေျမႇာင္ဖ်က္ေသာေခတ္သမိုင္းေတြ၊ မင္းပင္ကိုယ္၌ ဖ်က္ခဲ့၍ပ်က္ ရေသာ ေခတ္သမိုင္းေတြၾကား ကြၽႏ္ုပ္တို႔ေႏွာင္းလူေတြ ဂုဏ္ယူေျပာၾကားႏိုင္ သည့္ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္၊ မင္းအမတ္ေတြ မရွားခဲ့ျခင္းအတြက္ လည္း ေက်းဇူးတင္မိပါ၏။

မည္သို႔ဆိုေစ ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ဘိုးဘြားအေမြကို ဆိုးေမြေကာင္းေမြ မွန္သမွ် မလႊဲမေရွာင္သာ ဆက္ခံလက္ခံယူၾကရၿမဲ ဓမၼတာႏွင့္အတူ အနီးဆံုးဆိုးေမြေကာင္းေမြရလဒ္ကို အနီးဆံုးမ်ိဳးဆက္ကသာ ဆက္ခံရ စျမဲျဖစ္၍ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ ၾကားဖူးေနက်ျဖစ္ေသာ ကိုယ္ျပဳသည့္ကံသည္ ကိုယ္သာမက ကိုယ့္မ်ိဳးဆက္အထိပါ ခံၾကရသည္ကိုလည္း မေမ့အပ္ရာဟု သတိျပဳသင့္ပါေၾကာင္းဆႏၵျပဳ ေရးသားလိုက္ရပါသည္။

အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္
Popular Myanmar News Journal