ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အတြက္ ႏိုရီကို၏ စာတေစာင္

 

 ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အတြက္ စာတေစာင္ စာအုပ္ အဖံုး

စာေရးသူ ဂ်ပန္အမ်ိဳးသမီး ႏိုရီကို အိုဆု (Noriko Otsu) ေရးသားသည့္ Letter for Aung San Su Kyi (ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အတြက္ စာတေစာင္) စာအုပ္တြင္ ေလာက နိယာမ တခုျဖစ္သည့္ “သူတည္း တေယာက္၊ ေကာင္းဖို႔ ေရာက္မူ၊ သူ တေယာက္မွာ၊ ပ်က္လင့္ကာသာ၊ ဓမၼတာတည္း …” ဆိုသည့္ လကၤာႏွင့္ အညီ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရသူမ်ား ေပးဆပ္ခဲ့ရသူမ်ား ေပးအပ္ခဲ့ရသူမ်ား.. စသည္ျဖင့္ ပိုမိုထင္ရွားစြာ သိျမင္ရသည္။ သမိုင္း တဆစ္ခ်ိဳး အကူးအေျပာင္းမ်ားတြင္ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံသူမ်ား ေပၚထြန္းေပၚထြက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔သည္ သာမန္လူသားဘ၀ လူသားျဖတ္သန္းမႈႏွင့္ ကင္းပ မေနၾကပါ။ သူတို႔၏ အႏၲိမရည္ရြယ္ရာ လုပ္ေဆာင္ရာက ပိုင္းျခားေပးသည္ဟုလည္း သိျမင္ႏိုင္သည္။

စုႏွင့္ ႏိုရီကိုတို႔သည္ အာရွသူ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္ၾကျခင္းဟု ဆိုရပါမည္။ သို႔ေသာ္ စာအုပ္ထဲတြင္ ပုဂၢိဳလ္မင္လြန္းၿပီး ခ်ီးေျမွာက္ခ်ီးပ ေရးသားထားသည့္ အေရးအသားမ်ား မပါ၀င္ျခင္းက ဤစာအုပ္ ၏ ေလးနက္ေသာ ထူးျခားခ်က္ဟု ထင္ပါသည္။ ႏိုရီကို ေရးျပထား သည္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္သည္ သာမန္ အမ်ိဳးသမီးတဦး၊ ခင္မင္ရသည့္ အမ်ိဳးသမီးတဦး၊ ႐ိုးသား႐ိုးရွင္းသည့္ အမ်ိဳးသမီးတဦးထက္ ပို၍ အလြန္အက်ဴး ေရးဖြဲ႔ျပျခင္း မရွိသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သို႔ေသာ္ ေလးစား ခ်စ္ခင္ျခင္းႏွင့္ ဂုဏ္ယူျခင္းကို ေလးေလးနက္နက္ ျမင္ရသည္။

စာေရးသူ ဂ်ပန္အမ်ိဳးသမီး ႏိုရီကို၏ စာအုပ္ကို စာေရးဆရာမ မသီတာ (စမ္းေခ်ာင္း) က ဘာသာျပန္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ စာေရးသူ ႏိုရီကိုသည္ စာေရးဆရာမ တဦး မဟုတ္ေသာ္လည္း ဘြဲ႔လြန္စာတမ္း အတြက္ အေမရိကန္ႏွင့္ အဂၤလိပ္ စာေပ အမ်ားအျပားကို ေလ့လာဖတ္႐ႈခဲ့သူ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မိသားစုႏွင့္လည္း အလြန္ရင္းႏွီး ခင္မင္သည္ဟုလည္း ဆိုသည္။

စာအုပ္တြင္ အခန္း ၈ ခန္းႏွင့္ နိဂုံစကား တို႔ပါ၀င္သည္။ အခန္း တခန္းစီ၏ အဖြင့္၌ အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံ တပုံစီႏွင့္ ေတြ႔ႀကဳံ ျဖတ္သန္းခဲ့သည့္ ခုႏွစ္ အပိုင္းအျခားကို ေဖာ္ျပထာားသကဲ့သို႔ ထိုအခန္း၏ အေရးႀကီး၊ အေရးပါသည့္ စကားစုေလးမ်ားျဖင့္ စတင္ထားသည္။ မွတ္တမ္း ဓာတ္ပုံေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ေ၀ေ၀ ဆာဆာ ေဖာ္ျပ ထားသည္ ကို လည္း ေတြ႔ရသည္။ သမိုင္းတန္ဖိုး ႀကီးသည့္ စာအုပ္လည္း ျဖစ္သည္။

အခန္း (၁) အဖြင့္တြင္ “ႏိုရီကို … က်ေနာ္က စုကို ျမင္ျမင္ခ်င္းမွာပဲ ခ်စ္မိခဲ့တာပါ” ဟူေသာ မိုက္ကယ္ အဲရစ္၏ စကားကို ေကာက္ႏုတ္ထားသည္။ “ေအာက္စဖို႔ဒ္က စု (၁၉၇၄-၁၉၈၄)” ဟု ေဖာ္ျပထား သည္။ ႏိုရီကိုႏွင့္ မိုက္ကယ္ အဲရစ္ သိကြ်မ္း ခင္မင္မႈ၊ ႏိုရီကိုႏွင့္ စု ခင္မင္မႈ ႏွင့္ မိုက္ကယ္ႏွင့္ စုတို႔ ေတြ႔ဆုံၾကျခင္း အေၾကာင္းမ်ား ပါ၀င္သည္။ ထို႔အျပင္ ေဒၚခင္ၾကည္ကို လွ်ပ္တျပက္ ေတြ႔ရမည့္ ႐ုပ္ပုံလႊာ၊ အာဏာရွင္ ေခတ္ကာလ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခအေန တေစ့တေစာင္း၊ ထိုေခတ္က ထင္ရွားသည့္ ပုဂၢိဳလ္ အခ်ိဳ႕အေၾကာင္းကိုလည္း ႏႊယ္ယွက္ဆက္စပ္ ေရးဖြဲ႔ တင္ျပထားသည္။ မိခင္ႀကီး ေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ႏိုရီကိုက “က်မ ေဒၚခင္ၾကည္နဲ႔ သိတဲ့ ဂ်ပန္မိတ္ေဆြ တေယာက္ဆီက ၾကားခဲ့ရတာကေတာ့ သူ (ေဒၚခင္ၾကည္) က အဆုံးအျဖတ္နဲ႔ တုံ႔ျပန္မႈကို ခ်က္ခ်င္းလုပ္ႏိုင္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္သလို၊ လူထုကို အားတက္ေစ၊ ဆြဲေဆာင္လႈပ္ရွား ေစႏိုင္တဲ့ အစြမ္းႀကီးသူ ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ေရးသား တင္ျပထားသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ ဦးႏုအစိုးရ လက္ထက္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ကာ ကိုယ္စားလွယ္ တဦးျဖစ္လာသလို၊ တဖက္ကလည္း မိသားစုကို မိခင္လိုတမ်ိဳး ဖခင္လို တသြယ္ တာ၀န္ေက်ခဲ့ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေလးစားဖြယ္ ဖတ္႐ႈရပါသည္။

အခန္း (၂) တြင္ ၁၉၈၅-၈၆ ခုႏွစ္၊ တိုက်ိဳေရာက္ စု။ “ေခြ်တာေရးလည္း ျဖစ္ေအာင္ ကားေတြၾကပ္တာ လည္း ေရွာင္ရွားရာက်ေအာင္ စုက စက္ဘီး အေဟာင္းေလး တစီး ၀ယ္လိုက္ပါတယ္။ ေျခာက္လ လုံးလုံး သူက ျမန္မာ၀တ္စုံ ၀တ္ၿပီး အဲဒီ စက္ဘီးနဲ႔ ေလွ်ာက္သြားေတာ့တာပဲ”။

အခန္း (၃) တြင္ ၁၉၈၉-၉၅ ခုႏွစ္၊ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ထဲက စု။ “အစ ကတည္းက ဒီလိုေန႔မ်ိဳး တေန႔ေရာက္လာမယ္ ဆိုတာ က်နာ္ သိပါတယ္။ ျမန္မာလူထုက သူ႔ကို လိုအပ္လာတဲ့ အခါ က်ေနာ္က အဲဒီလမ္းကို မပိတ္ပါဘူးလို႔ စုကို ကတိေပးခဲ့တာပါ”။

အခန္း (၄) တြင္ ၁၉၉၅-၁၉၉၉ ခုႏွစ္။ ပုံရိပ္ရွင္ စု။ “သူ မကြယ္လြန္မီ အခ်ိန္အထိ ၂ ႏွစ္နီးပါး ကာလမွာ မိုက္ကယ္ဟာ စုပုံတူရဲ႕ ေအာက္မွာ အိပ္သြားခဲ့ေတာ့တာပါပဲ။ ဒီေနရာေလးဟာ တကယ္ေတာ့ စုနဲ႔ မိုက္ကယ္တို႔ ၂ ေယာက္ၾကားက လွ်ိဳ႕၀ွက္ေနရာေလး အျဖစ္ မိုက္ကယ္ မကြယ္လြန္မခ်င္း တည္ရွိသြားခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ” ဟု မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။

အခန္း (၅) တြင္ စုအတြက္ စာတေစာင္၊ စုမရွိေတာ့တဲ့ မိုက္ကယ့္ဘ၀။ “စုေရ … ရွင္ မရွိလိုက္တာ မိုက္ကယ့္ကို လြမ္းေစတာသာ မကဘဲ ကင့္မ္အတြက္လည္း ဂရိပုံျပင္ထဲက သနားစရာ မင္းသားေလး အျဖစ္မ်ိဳးကို တြန္းပို႔ ေစခဲ့ပါတယ္။ အလက္ဇႏၵားလည္း အခိုက္အတန္႔ေတာ့ စိတ္ဒဏ္ရာ ရခဲ့ေသးတာကိုး”။

အခန္း (၆) တြင္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္။ စု ႏိုင္ငံသို႔ ခရီး။ “စုရဲ႕ အိမ္ဟာ တကၠသိုလ္ ရိပ္သာလမ္းမွာမို႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကေနဆို ခဲတပစ္ေလာက္ပဲ ေ၀းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကားသမားကို စုရဲ႕  အိမ္ဘက္ကို ေမာင္းေပးဖို႔ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ကားသမားက စု အိမ္ကို ေစာင့္ေနတဲ့ စစ္သားေတြနဲ႔ ရဲေတြကို ေၾကာက္ေနတာေလ။ စု ရွိေနတဲ့ ေနရာနဲ႔ အနီးဆုံးကို ေရာက္ခဲ့ေပမယ့္ က်မတို႔မ်ာ စုကို ႏႈတ္ဆက္တာေလးေတာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး”။

အခန္း (၇) တြင္ ၂၀၁၀- ၂၀၁၂။ ျမန္မာ့ မိခင္။ “ဒီမိုကေရစီကို အၾကမ္းမဖက္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ ရေအာင္ယူဖို႔ အတြက္ ရွင္ဟာ ရွင့္ရဲ႕ မိသားစုနဲ႔ တကိုယ္ေရ ဘ၀ကို စေတးပစ္ ခဲ့တယ္။ တျခားတေယာက္က မေတြးရဲေအာင္ ရွင္မွာ စိတ္စြမ္းအားက ႀကီးမားေနတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကမၻာမွာေတာင္ ရွင့္ကို အႀကီးျမတ္ဆုံး ဂုဏ္ျပဳလာၾကပါတယ္။ ရွင္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ မိခင္ပါပဲ”။

အခန္း (၈) တြင္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီ ၁၃။ အမွတ္တရေန႔။ “ဓာတ္ပုံတခ်ိဳ႕မွာ ေတြ႔ခဲ့တဲ့ သံေခ်းတက္ေနတဲ့ ဂိတ္တံခါး ေနရာေတြမွာ ေဆးျဖဴသုတ္ထားတဲ့ သစ္သားတံခါးက အစားထိုး ေနရာယူထားေလရဲ႕။ ဂိတ္တံခါးရဲ႕ သံဆူးႀကိဳး အကာအရံရဲ႕  အေပၚဘက္မွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ကိုယ္တပိုင္းပုံႀကီးက ေနရာယူထားပါတယ္။ ျဖတ္ခနဲ ၾကည့္လိုက္႐ုံနဲ႔ ဒါဟာ စုအိမ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါေပရဲ႕”။

ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အတြက္ ေပးစာတေစာင္ စာအုပ္တြင္ ေပးဆပ္သည့္ သူမ်ားထဲ၌ မိုက္ကယ္အဲရစ္လည္း ပါ၀င္သည္၊ သားသမီးမ်ားလည္း ပါ၀င္ေနသည္ စသည္ျဖင့္ ေတြ႔ျမင္ရၿပီး ဆက္စပ္ေနသည့္ သမိုင္းျဖစ္ရပ္မ်ား၊ ပါ၀င္ေနသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို တလႊားခ်င္း ေတြ႔ျမင္ရသည္။

စာအုပ္အျပင္အဆင္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ တခ်က္ေတာ့ ေျပာစရာေတာ့ ရွိသည္။ စာအုပ္တြင္ မာတိကာ မပါသည့္အတြက္ စာဖတ္သူ အေနနဲ႔ မိမိျပန္လည္ ဖတ္႐ႈခ်င္သည့္ အခန္းကို အလြယ္တကူ ရွာေဖြရန္ မျဖစ္ႏိုင္သည့္ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ဘာသာျပန္သူက “ဒီစာမူကို ဘာသာျပန္ခြင့္ ရတာေရာ၊ ႏိုရီကို-ဆာဒါယိုရွိ အိုဆု ဇနီးေမာင္ႏွံနဲ႔ မိသားစုသဖြယ္ ခင္မင္ရင္းႏွီးခြင့္ ရတာကိုေရာ ေက်းဇူးတင္ေနမိပါတယ္” ဟု ဆိုထားသည္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုပဲ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကား ေနပါေစ အဲဒီမိန္းမ တေယာက္ရဲ႕ သာမန္ အိမ္ရွင္မ တေယာက္လို ျဖတ္သန္းခဲ့ရမႈေတြကို သိရတဲ့အခါ တျခား သာမန္ အိမ္ရွင္မေတြကလည္း သူတို႔ဘ၀ေတြ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ အဆုံးသတ္သြားဖို႔ မလိုဘူးလို႔ ေတြးႏိုင္ေအာင္လို႔ ႏိုရီကိုတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံက ဆိုခဲ့တယ္” လို႔ တင္ျပထားပါတယ္။     ။

ဧရာ၀တီ